310 resultaten.
Toen de tijden bladstil waren, lang geleen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.879 Toen de tijden bladstil waren, lang geleen,
is ze geboren, in herfststilte een bloem,
die staat bleeklicht in 't vale lichtgeween, -
regenen doen de wolken om haar om.
Ze stond bleeklicht midden in somberheid,
de lichte ogen, 't blond haar daarom gespreid,
de witte handen, tranen op meen'gen tijd,
een licht arm meisje dat lichthonger…
Soms, als men buiten loopt in zee van zon
poëzie
3.0 met 27 stemmen 4.375 Soms, als men buiten loopt in zee van zon,
Of in de diepe storm, in 't diepe jaar,
Of in de nacht haar laag neervallend haar,
Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon,
Dan voelt men zulk een liefde voor de bron
Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar
Zijn armen omheen slaan, en heel te…
Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.129 Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan,
verzadigd krachtig, in het hoog gezag
des avonds met in 't oog vierkant de dag
van licht, waardoor zij zwaaiend zijn gegaan.
Zo ga ik ook, terwijl de grote maan
kogelend voortgaat langs de stroeve dag
der nacht die 'k even koperhel òpzag,
mijn armen en mijn hoofd zijn welberaan.
Dit heb ik zó…
Verdoemd!
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.814 Verdoemd!
Allen zijn klein,
Geen is er groot,
Beter weg in de dood
Dan verdoemd met het kleine te zijn.…
Zo stil moet het zijn
poëzie
3.0 met 18 stemmen 6.615 Zo stil moet het zijn
om de dichter,
dat, als in de schijn,
het duizendvoudig gelichter
der fantasie die in de stilte bloeit,
- het schoon en rein
beeld van de wereld richt er
zich op - hij het hoort in het fijn
ruisen der stilte. Verdichter
heet hij, omdat hij bijeenbrengt en boeit
het gezicht dat hij hoort in zijn oren
en het…
Het regende in de stad
poëzie
4.0 met 21 stemmen 4.033 Het regende in de stad,
toen kwam er wat
muziek van straatmuzikanten,
die bliezen naar de kanten.
Toen voelde ik de leugen
van vrolijkheid in 't geheugen,
die men als kind eens heeft,
te dansen omdat men leeft.…
Alles deed pijn
gedicht
2.0 met 579 stemmen 74.830 Alles deed pijn. Twee uur lang in kleren
gehesen worden deed pijn. Zijn vrouw zijn
deed pijn, lachen deed pijn, grijnzen al minder,
moed niet. Moed wordt ervan gemaakt
zoals een vuist van vijf vingers.
En verdriet is die vuist weer opendoen.
Sterven doe je alleen.
Niet sterven ook.
Dood zijn doe je met twee
Achterblijven ook.
----…
Een meisje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 5.112 's Morgens op het witte laken
doet er een gelaat ontwaken -
dat ligt daar als een waterlelie
op een golf water, op de peluw.
's Middags loopt ze in het bos te schijnen,
haar ogen tussen bladen als twee kleine
vuurjuwelen, kijkend in een laan -
bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan.
's Avonds lacht ze in een stille
kamer,…
Historisch
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Moon en Kim hebben samen een boom geplant
En lieten zo hun oude vete varen
Hun oorlogszucht kwam even tot bedaren
Komt er rust op ‘t Koreaanse schiereiland?
Kim Yo Jung bood, als zusje van, proactief
Op de Winterspelen al wat perspectief…
De lente - ik sta midden in haar -
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.392 De lente - ik sta midden in haar -
o daar komt ze daar daar
daar vliegt ze op mij aan, ze zoent me,
ze zoent me, ze zoent me en ze noemt me
haar zoete ademen, woord voor woord;
o en daar vliegt ze voort
de honnege fladderende lente,
daar naar de verte, daar naar de horizonnerige tenten,
de zilveren, zilvervoetige, zilverhandige lente…
Ik wist niet dat dit alles was zo mooi.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.074 Ik wist niet dat dit alles was zo mooi.
Zo staat ook wel een meisje vol in bloei,
De bruigom loopt om haar en streelt het haar,
Zijn spitse ving'ren door haar gouden haar:
En loopt onwetend heen en zoekt in spel
Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel
Een bloot beeld: onder 't witte bedgordijn
Glijden er blikken en een woordentrein.
Dat's…
Het onvergetelijke
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.214 Ik heb nog nooit op ski’s gestaan,
ik heb nog nooit tien mille bezeten,
ik heb nog nooit konijn gegeten
ik heb nog nooit mahjong gedaan.
Ik heb geen theekist-bas bespeeld,
ik heb nog nimmer Vlaams gesproken,
ik heb geen rijstwijn ooit geroken,
ik heb geen kropje slaegels geteeld.
Als ik die dingen zo eens tel,
heb ik meer niet gedaan…
Uit de donkere aarde ...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 960 Uit de donkere aarde
Komt op het licht,
En het Heelal zweeft in het licht
Der Liefde.
Gij ligt in 't licht der Eeuwigheid,
In dat licht, dat zich om ons breidt,
Zweef ik.
O niet van mij het licht,
Dat zich over u breidt,
Het is, het is het licht
Der Eeuwigheid.
O niet van u het licht,
Dat zich uit u verspreidt…
Kleurenstudie
gedicht
4.0 met 15 stemmen 6.392 En de zwarte kraai kwam
van over de zeven bergen gevlogen en
bracht een brief in z'n bek:
een zwarte omslag met een zwart
kaartje er in waarop in witte
letters het woord 'zwart'.
Zo donker is de nacht van de dood
en zo wit is onze schrik.
----------------------------------
Uit: 'De gedichten', 1998.…
vijftig jaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 523 Ja, reeds vijftig jaar geleden
zag mijn zus het levenslicht
en ik dacht dit is een reden
voor het maken van een dicht.
Vijftig jaren zijn verstreken
nee, de klok kan niet terug
en de jeugd die is geweken,
ach, de tijd gaat veel te vlug.
Hoor ik daar geen botjes kraken,
hangt dat buikje niet wat meer?
Gaan gewrichten soms eens staken,…
Om echt te lezen
gedicht
3.0 met 17 stemmen 4.011 Om echt te lezen
moet je alle lichten uit doen,
woorden houden van duisterheid
zoals het beeld houdt van de donkere kamer.
Onder hen beiden zouden ze zonder geluid
te maken de wereld kunnen vervangen.
----------------------------
uit: 'De gedichten',1998.…
Dat Je Sterven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 Dat je sterven in september komen moest.
In een nacht vol sterren.
Nieuwe maan, een zucht, een woord.
Op kouse'voeten in een wijde boog-
Langs het bed waar ik zo vaak
In je ziel, ons peinzen en ons minnen,
Je dijen, je borsten en je haren
De roze peluw en vers linnen.
Kon adem halen en het venster sloot-
Je voeten zoenen en je tenen tellen…
Ik kan mijn ogen sluiten
gedicht
3.0 met 24 stemmen 3.705 Ik kan mijn ogen sluiten
en niet meer zien.
Ik kan zelfs mijn ogen openen
en niet meer zien.
Het doet geen pijn.
Ik kan heel goed niets denken
en niets hebben en niets vragen
en niets zijn.
-------------------------------
uit: 'De gedichten', 1998.…
Weet iemand wat op aard het schoonste is?
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.713 Weet iemand wat op aard het schoonste is,
Het allerschoonste? welks gelijkenis
Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft?
Waarom hij lief heeft wat rondom hem leeft?
Waarom diè rijkdom wil en diè een vrouw
En één zichzelf, hoewel ze allen nauw
Weten dat ze iets zoeken dan een woord
Alleen? Weet iemand dit? Wel, hoort.
Het is waarom het kuiken…
Tot in het diepste rilt
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.247 Tot in het diepste rilt
Mijn merg, mijn gebeente, als Gij u
Als stip vertoont slechts, Poëzie.
En bleek verwacht ik u in stilt.…
Les in levenskunst
gedicht
3.0 met 20 stemmen 4.325 dromen realiseren is niet zo moeilijk:
je hoeft slechts uit te kijken
wat je droomt.
en een levensbeschouwing hebben.
en het leven niet meer beschouwen.
en gelukkig zijn onder het motto:
als je het leven wil goedvinden,
begin met jezelf.
en later misschien met een tweede
- dat is genoeg.
en dan sticht je een gezin
ongeveer zoals je een…
Reeds is de winter ons voor goed gescheiden
poëzie
1.0 met 1 stemmen 1.082 Reeds is de winter ons voor goed gescheiden,
de lente ergens ver, aadmende, wacht,
de rulle sneeuw wordt van wit zwart en zacht,
en komt met ploffen van de daken glijden.
In de prikklende lucht, nu zoel als zijde,
die op de stad hangt als vochtige vacht,
komt nu een storm, die langs de brede gracht
zoet regenwater brengt, alsof…
Gelukkig Nieuwjaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 335 Zoals ieder jaar smeden we met Nieuwjaar weer nieuwe plannen…
De kalender toont zijn maagdelijk gelaat
Elk blad is hagelwit en onbeschreven
We dromen stiekem van een luizenleven
En ook dat elke wens in vervulling gaat
We hebben weer plannen, dat hoeft geen betoog
Ook dit jaar ligt de lat weer torenhoog…
TWEE lampen schijnen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.323 Twee lampen schijnen,
de spiegel schemerblauwt, er schrijnen
lichten in meubels rondom,
alle dingen zijn stom.
Ik hoor adem uit een vrouw
komen, ik wou
ik wou - ik zit zwaar en stil,
't is niets wat ik wil.
Hoor de klok rikketikken,
hij telt de ogenblikken.…
Overpeinzing na het lezen van Einstein's theorie
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.326 I
De drie laatste begrippen in 't heelal,
Die nog vast stonde' in dat donker kristal,
Tijd, ruimte, massa, zijn dat dus niet meer.
Ze zijn beweeglijk en - als alles - teer.
Welk een gedachte! Welk een nieuw geluk!
Welk een bevrijding van een hoge druk!
Welke slagen toegebracht aan een God,
De laatste slag, vernietigende God!
Er is dus…
Liefde
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.682 I
En nog een ander licht stroomt van de aarde
In des heelals onmetelijke gaarde
Door de arbeid steeds groter. 't Is de liefde.
Luister, arbeiders, naar mijn zachte monde,
Naar wat ik diep in mijn hart heb gevonden,
Het ware wezen van der mensen liefde.…
Voor mekaar
gedicht
3.0 met 27 stemmen 11.314 Vroeger hield ik alleen van je ogen.
Nu ook van de kraaienpootjes ernaast.
Zoals er in een oud woord als meedoen
meer gaat dan in een nieuw. Vroeger was er alleen haast
om te hebben wat je had, elke keer weer.
Vroeger was er alleen maar nu. Nu is er ook toen.
Er is meer om van te houden.
Er zijn meer manieren om dat te doen.
Zelfs…
Zoals de duif
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.807 Zoals de duif
Zweeft door het licht,
Zo zweef ik door het licht
Der liefde.…
NOCTURNE
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.838 De maan roeit brandend
langs 't wolkenrif,
en 't bos is paars:
vergiftigd. -
Poel en half open pad
vol hete bramen,
fel en rond
in geur.
De vlakte, een fletse ruiker
en de lippen droog;
sterren vallen
als dauw.
Gestalten jagen woest:
saters in horden;
en hun grijze adem
is zichtbaar.
Nimfen, bloemwit
met groene haren
vluchten…
De bloed'ge strijd om het bezit
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.062 De bloed'ge strijd om het bezit
Is ook een strijd om machtigste geest,
Het bezit van het goud, het wit,
Zweept óp de geest het allermeest.
En 't storten van het mensenbloed,
En 't willen winnen in de gloed
Van staal en vuur, die moorden, doet
De geest stijgen in 't Al, de sterren tegemoet.…