47 resultaten.
Den Haag, haar duinen en de zee, éénheid in vrijheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 beschermend, liefkozend liggen haar armen om mij heen
haar zand glijdt zacht schurend van mij af en
nestelt zich in de lijnen van mijn hand
ik schud en zij laat los, ik kus en zij geeft zich bloot
blank met pluimen aan de randen, rakend aan het water
rakend aan de zee, spelend, altijd spelend
in dit nu vrije veilige land
de bunkers, groot…
vrijheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 het lijkt zo gewoon
in vrijheid slapen
in vrijheid eten
in vrijheid gapen
in vrijheid weten
het voelt zo gewoon
in vrijheid ontwaken
in vrijheid denken
in vrijheid praten
in vrijheid laten
maar het is niet gewoon
te ademen in een lucht vol vrijheid
te zwemmen in een zee van vrijheid
te leven in een land in vrijheid
toch ben…
heimwee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 mijn straat, toen leeg
is volgepropt met auto's
de stenen die ik daar ontsteeg
zijn slechts te zien op foto's
mijn knieën schuren langs de stoep
het doelpunt op de schoenen
nog hoor ik luid mijn maatjes' roep
de overwinning roemen
mijn straat staat stil
het spel is uit, de bal diep opgeborgen
weg is de warmte die 'k ervoer
het bedekte…
najaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 het najaar treedt vol lawaai in het heden
opent haar deuren, de regen druilt
bladeren verschrompelen, verkleuren
het is uit met de zomer, de hemel huilt
de zomer dwarrelt, is verleden
vervalt in verlangen naar stilte, naar rust
ten afscheid in een laatste schrede
is zij het die de einder in goudgeel kust
zompig blad, luid kreunende takken…
najaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 het najaar treedt vol lawaai in het heden
opent haar deuren, de regen druilt
bladeren verschrompelen, verkleuren
het is uit met de zomer, de hemel huilt
de zomer dwarrelt, is verleden
vervalt in verlangen naar stilte, naar rust
ten afscheid in een laatste schrede
is zij het die de einder in goudgeel kust
zompig blad, luid kreunende takken…
tijger Tim eet gras
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 123 tijger Tim eet gras
ja, dat is niet zoals het was
neen, vroeger ging Tim op voedsel jagen
zodra zijn maag begon te knagen
van kwart voor vier tot kwart over acht
is tijger Tim op volle jacht
daarna gaat Tim langdurig gapen
gevolgd door uitbundig slapen
Tim doet zijn muil dan zo ver open
dat er vogels naar binnen lopen
zij pikken zijn tanden…
poetsen in de kou
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 113 mevrouw, wat denkt u in deze kou
dat ik het niet meer houden zou
zo in mijn korte broek en met die sportieve schoenen
vindt u nu ook niet, ze zijn toch om te zoenen
mevrouw, weet dat ik ondanks de kou
ontzettend veel van u hou
maar ik sta hier druk de trap te poetsen
en heb effe geen tijd om naar u toe te roetsjen
mevrouw, het komt me voor…
verwondering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 licht wist het donker van mijn wimpers
verzacht de plooien in mijn huid
geeft kracht en inhoud aan de klinkers
in de woorden die ik uit
licht doet op verwondering hopen
hoewel geen klok daarvoor nog luidt
roept speels, warm kleurend mijn ogen open
ik antwoord soezig, 'ik kom eruit'
een blik in de spiegel is voldoende
voordat ik onder de…
rust, ruimte, vrijheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 108 oeverloos wil ik genieten
in golven van gevonden rust
grenzeloos, peilloos verdiepen
ver verwijderd van de kust
oneindig wil ik met je reizen
baden in zeeën zonder kim
samen met de zon verrijzen
zeggen dat ik je mateloos min
ruimte wil ik rond mij voelen
zweven zonder tijd of dag
weten wat jij zult bedoelen
als je schreeuwt dat vrijheid…
cyperse (over poes Joekeltje)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 105 wij hadden thuis een cyperse
een brutale, maar o zo lief
Joekeltje kakte op de trap
en als je er iets van zei of haar te eten gaf
dan spinde zij zachtkens, vol begrip
dacht even na, miauwde 'verhip'
maar zag er niet vanaf
Joris, de kater van de buren
wilde haar gedrag niet langer verduren
en na een brutale haal over haar neus
bleef voor…
troostgedicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 dichten is gedachten rijgen
beschrijven wat je denkt en voelt
van de inhoud kippenvel krijgen
nu 't geluksgevoel bekoelt
troosten is met weinig woorden
steunen, luisteren, meelevend zijn
begrijpen al hetgeen je hoorde
over onzekerheid en pijn
troostend dichten is niet verhelen
dat je om die ander geeft
het verdriet samen wilt delen…
de bieb
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 dit is de bieb, waar vele boeken wonen
dikke, dunne, bijzondere en gewone
hier kun je lezen, schrijven en poëzie bedrijven
je slijpt de teksten, boetseert de woorden
gekleurde fantasie in verrassende akkoorden
nooit zijn de boeken lui of moe
én je mag altijd naar ze toe
je droomt hier weg tussen ontelbare zinnen
die je vertellen over strijden…
Pasen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 met Pasen
nam de liefde ons te grazen
niet iets om je over te verbazen
want zo lopen soms de hazen
met Pasen
gedonder in de glazen
bloemen geel in vol geschonken vazen
geverfde eieren en scherp gekruide kazen
met…
de plek die ik nog niet ken
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 74 ik heb mijn plek nog niet verkend
de rust nog niet gevonden
ooit werd ik met een plek verwend
en voelde mij hecht verbonden
ik lachte, studeerde vol levenslust
en heb mijn plek iedere ochtend gekust
waarna ik haar dan intens omarmde
en in gelukzaligheid onstuimig verwarmde
de plek verdween, een woontoren verscheen
de zon kwam niet meer…
Emmeloord
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 ik heb het al gehoord mevrouw
u komt uit Emmeloord mevrouw
en is het u dan niet bekend
dat het daar nooit went mevrouw
de huizen zijn daar klein mevrouw
wat zegt u? oh, wat geeft dat nou?
dat is nu juist het probleem mevrouw
en 's winters zit je er in de kou
en wat ik zo-even ook vernam
je komt daar nergens met de tram
het is echt heel…
zenuwtrek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 gedreven tipt en veegt hij zijn i-phone
en plukt daarbij met druk krommende vingers
tussen baard, tanden en kiezen
brengt schier schokschouderend
zijn getergde handen op plaatsen
waar lekkend vocht uitnodigt tot niezen
trillend zoekt hij neurotisch bewogen
onophoudelijk op benoemde plekken
naar iets wat er blijkbaar niet is en verklaart…
de liefde en de lente
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 de winter gaat, de liefde blijft
de lente komt, de liefde rijpt
spartelend, dartelend, vrijen zij vrij
fonkelend, kronkelend, zij aan zij
de liefde kust, wil overtuigend beminnen
de lente slurpt gulzig warm zonlicht naar binnen
zij wentelen zich verlangend in groenend gras
laven hartstochtelijk aan weidse plas
de lente bruist, de liefde…