verwondering
licht wist het donker van mijn wimpers
verzacht de plooien in mijn huid
geeft kracht en inhoud aan de klinkers
in de woorden die ik uit
licht doet op verwondering hopen
hoewel geen klok daarvoor nog luidt
roept speels, warm kleurend mijn ogen open
ik antwoord soezig, 'ik kom eruit'
een blik in de spiegel is voldoende
voordat ik onder de douchekop sta
verwondering, toen ik je zoende
ik voel, ik zie, ik besta
Geplaatst in de categorie: emoties