Alle inzendingen van jan zwennes

straks zullen wij samen reizen hand in hand, dicht bij elkaar langs prachtige huizen, wegen, paleizen Madurodam staat voor ons klaar hoog toren je uit boven vliegveld en treinen heel ver kijk je uit over wegen en bos hoe alles zo klein, toch echt kan rijden voelt als een wonder, neen, ik laat je niet los vrolijk toeteren auto's, rinkelen…

sint is gezwart piet is gewit hun beide gebitten blijven helder en wit soms grijpt sint terug op piets' bestraffende roe maar zingende kinderen wordt hij nooit moe sint wil zijn pieten een spiegel voorhouden hij niest eerst drie keer, want wat is hij verkouden de pieten kijken in spiegelend glas en zien daar zichzelf, zoals dat steeds was…

bezige geluiden wekken de straat het vrachtverkeer voert af en aan er wordt gewerkt van vroeg tot laat snel ontbijten, kom op, we gaan de lift omlaag, de voordeur open naar de stalling, op de fiets nog even snel een broodje kopen ik steel de dag, dat is niet voor niets de straat bruist van voor naar achter terrassen vol, veel zang en dans…

tijger Tim eet gras ja, dat is niet zoals het was neen, vroeger ging Tim op voedsel jagen zodra zijn maag begon te knagen van kwart voor vier tot kwart over acht is tijger Tim op volle jacht daarna gaat Tim langdurig gapen gevolgd door uitbundig slapen Tim doet zijn muil dan zo ver open dat er vogels naar binnen lopen zij pikken zijn tanden…

tijger Tim woont in de stad maar dat verkeer dát is me wat autorijden is veel te druk dan krijg je zo een ongeluk bromfietsen maakt erg lawaai snorfietsen vindt Tim te saai fietsen ja dat is je dát maar fietsen ja hoe doe je dat de fietsmeneer wil hem wel leren hoe te draaien hoe te keren richting aangeven vóór de hoek klauwen aan het…

tijger Tim is vaak alleen niemand om te spelen gelukkig heeft hij een step te leen zal hij zich niet vervelen Truus en Co, meestal samen rennen vrolijk door het bos plukken zomers blauwe bramen en zien weleens een rode vos aan het einde van het pad vlak bij de kastanjeboom zit tijger Tim stil op zijn gat hij voelt zich treurig, voelt…

tijger Tim is zenuwachtig want vandaag gaat hij op reis met het vliegtuig naar Timboektoe naar zijn ouders ver van huis alle vriendjes komen kijken als hij naar het vliegveld rijdt langs de weg zwaaien zij met vlaggen en wensen hem zingend goede reis tijger Tim kijkt door het raam naar buiten telt de wolken, ziet de zee likt zijn vacht…

mijn straat is nog doorlopend te bezoeken haar stenen hebben alles doorstaan lantaarns, stoepen, winkels op de hoeken alsof ik niet ben weggegaan mijn school is heel dichtbij gebleven lokalen vol leven, net als toen ik blijf er graag komen, al is het maar voor even waarbij ik haar dan vol heimwee zoen mijn ooit, tot bijna tastbaar verworden…

dichten is gedachten rijgen beschrijven wat je denkt en voelt van de inhoud kippenvel krijgen nu 't geluksgevoel bekoelt troosten is met weinig woorden steunen, luisteren, meelevend zijn begrijpen al hetgeen je hoorde over onzekerheid en pijn troostend dichten is niet verhelen dat je om die ander geeft het verdriet samen wilt delen…

de tijd wil nu wel eens naar buiten wil weg uit zijn tikkende beklemmende hok wil in alle vrijheid vogels horen fluiten want als hij binnen blijft, dan wordt hij echt een oude sok eindelijk lukt het vader, de tijd gaat los straks een winters uurtje terug en dan weer een voorjaars uurtje naar voren het brengt verwarring in het bos je moet de…

over vaderen is eigenlijk weinig bekend over moederen zijn boeken volgeschreven op Vaderdag ben ik eerbetoon gewend en worden mij als dank cadeautjes meegegeven als moeder over vader moedert en vader over moeder vadert is er niemand die verloedert wordt het optimum aan geluk benadert…

was ik maar wat langer waren mijn benen maar niet zo dun waarom ben ik in het donker altijd banger en voelt het alsof ik mij geen geluk vergun was ik maar wat knapper waren mijn ogen maar niet zo dof waarom ben ik niet vol kracht en dapper en lijk ik in de liefde een stumperende sof morgen zal ik stoer, geliefd en prachtig zijn fiets ik…

licht wist het donker van mijn wimpers verzacht de plooien in mijn huid geeft kracht en inhoud aan de klinkers in de woorden die ik uit licht doet op verwondering hopen hoewel geen klok daarvoor nog luidt roept speels, warm kleurend mijn ogen open ik antwoord soezig, 'ik kom eruit' een blik in de spiegel is voldoende voordat ik onder de…

samen in het voorjaarsgroen wacht ik op je eerste zoen het is lente, dan is het wachten zoet op die eerste voorjaarsgroet samen in de zon genieten broeiend geluk in water vergieten alles wat ik wensen zou ik geloof dat ik nu al van je hou samen langs dat paadje lopen die eerste zoen, 'k blijf erop hopen in gedachten tuiten mijn lippen…

het lijkt zo gewoon in vrijheid slapen in vrijheid eten in vrijheid gapen in vrijheid weten het voelt zo gewoon in vrijheid ontwaken in vrijheid denken in vrijheid praten in vrijheid laten maar het is niet gewoon te ademen in een lucht vol vrijheid te zwemmen in een zee van vrijheid te leven in een land in vrijheid toch ben…

voel jij het ook die tinteling dat feestelijke gevoel die herinnering de verfrissende verkoelende vlokken die je vol optimisme naar buiten lokken sneeuw beschermend rond je te voelen in smeltend ijs je woede koelen witte kristallen uit je knuisten eten het gloeiende gezicht in de zon doen weten met vriendjes spontaan 'sleetje delen' ravotten…

gedreven tipt en veegt hij zijn i-phone en plukt daarbij met druk krommende vingers tussen baard, tanden en kiezen brengt schier schokschouderend zijn getergde handen op plaatsen waar lekkend vocht uitnodigt tot niezen trillend zoekt hij neurotisch bewogen onophoudelijk op benoemde plekken naar iets wat er blijkbaar niet is en verklaart…