112 resultaten.
Eenzame reis.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 717 zijn ziel vloog reeds weg
uit zijn verkrampte lijf
waarvan slechts stof en
botten zullen overblijven
waar zijn honden bij liggen
te waken en af en toe als
wolven huilen gedreven door
intens verdriet
het einde kwam onverwacht
de wereld verdween uit
zijn gedachten
dof staren zijn ogen
men zal hem niet echt missen
alleen zijn beesten…
Eenzame roze tulp.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 458 slank en zo teer,
bewegend als een veer
zichtbaar genietend van dit
zonnige weertje
blozend haar kopje iets
schuin omhoog geheven
eenzaam en alleen in
de middenberm, omgeven
door geraas en stank
van ‘t motorisch verkeer…
Fladderende schoonheid
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 648 een snelle vleugelslag
zon beschijnt
haar kleurig lijfje
ze danst op en neer
zonder iets aan te raken
het zelfde rondje
keer op keer
om vervolgens in tegenspraak
tot alle natuurlijke wetten
zich een kort moment op
mijn handpalm neer te zetten…
Flits van bekoring.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 801 getrippel van hakken op de stenen
fraaie benen; rank en slank
even model tegen wil en dank
mooi rood gelakte nagels van haar tenen
het is de eenvoud van haar houding
zo normaal en niet overdreven
zo heerlijk vrouwelijk als ware door god gegeven
maak voor haar zowat een buiging
ze schrijdt voort tussen 't winkelend publiek
nog een keer kijkt…
Fotomodel.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 939 ze valt me plotseling op
aan de rand van 't park
staande in de avondzon
kijkt wat onwennig doch
met een glimlach op
't gelaat
er wordt kennelijk
van haar een foto gemaakt
ze is overigens zelf een plaatje
haar benen fraai en slank
voeten gestoken in schoenen met
extreem hoge hakken
jurkje valt zwierig neer
haar taille is rank…
Franse Gold Rush.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 208 Franse Gold Rush
Euforische kreten klinken op.
Vechtpartijen rond de oevers voor het beste plekje.
Koud, winderig, geen tafeltje dekje.
Maar slechts afzien en ontberingen ten top.
Dat alles heeft men over voor een grammetje goud.
's Avonds verstijft van 't bukken; teleurgesteld, stram en koud.…
Gemeentelijke groen-sadisten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 435 Wie zijn de grootste bedreigers van onze plaatselijke dorpsnatuur?
Het zijn zeker niet bewoners, noch boeren of toeristen.
Nee…, dat zijn de bureaucratische gemeentelijke groen-sadisten.
Zij maken de inwoners van 't dorp danig overstuur.
Slopen van bomen, heesters, perken en parken.
Alleen om wat geld te besparen op snoeien en harken.…
Grauwheid van het bestaan.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 571 ik zag 't vandaag opnieuw
de grauwe onzekerheid
van 't bestaan
omlijst door storm en regen
door oorlogen van huis verdreven
in een tentenkamp gepropt
waar uitzicht op een nieuwe toekomst
aanwezigen wat hoop doet geven
hopelijk is 't verblijf hier voor hen
maar voor een korte tijd
al lijkt hun eigen tijdsbegrip
door de oorlogsellende…
Grimmige grauwe wolkenstrijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 267 van twee kanten komen ze aangedreven
grijs en grauw, als twee enorme kwallen
ze kunnen elkaar blijkbaar niet passeren
noch elkaar vreedzaam ontwijken
en botsen na enkele minuten op elkaar
krijg nooit genoeg van ’t kijken
naar dit dampige hemelse spektakel
dat wringen en dringen van vochtige luchten
het uiteindelijke samensmelten tot een nieuwe…
Gruwelijke kunstzaken.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 304 Een standbeeld moet er gaan komen voor de archeoloog.
Die weigerde om .IS. juist te informeren.
Waar Palmyra’s kunstschatten thans verkeren.
Maar daarentegen zijn ontvoerders met woorden bedroog.
Gaf niet toe tijdens martelingen en het wreedste verhoor
Wist natuurlijk dat hij toch na ondervraging zijn hoofd verloor.…
Haar ogen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 538 het zijn haar ogen die me opeens troffen
niet haar borsten, haar benen of haar steile blondeharen
noch het minirokje of haar fraaie ronde billen
't was haar blik die me subiet mijn bril deed afstoffen
andermaal keek ik haar aan, nu door propere brillenglazen
blik gericht op dat glimlachende schepsel tegenover mij
de verleidelijke mond die ze opeens…
Het eerste fietsje.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 941 witte sokjes met rode schoentjes
gekleurde strik in 't haar
beentjes strekken zich onwennig
beducht voor vallen en gevaar
vader houdt haar vast aan 't zadel
ze trilt nu van spanning en plezier
opeens heeft ze ’t door
rijdt weg; lachend en fier…
Het eerste sneeuwfront.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 505 in de verte komt ze reeds aangeslopen
grijs gekleurd met donker omrande wangen
spookachtig, groots, nadert onbevangen
dieren zijn reeds in holen of nesten gekropen
keurt kennelijk het landschap beneden haar
is gereed haar last te laten vallen; terstond
daalt reeds de temperatuur op de grond
ze kreunt, drukt haar wolken wat in elkaar
haar…
Het einde nadert.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 650 grijs uitgeslagen rotsen markeren het ruige veld
waarop blonde schapen vredig lopen te grazen
zijn twee honden die tegen weglopers grauwen en razen
de bejaarde herder werkt hard voor zo weinig geld
terwijl hijzelf na zoveel lichamelijk zware jaren
vele honderden hectaren met zijn beesten heeft belopen
is opeens de onrust en angst in zijn lijf…
Het hemelt.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 515 stil zit de man voorover gebogen
gedwongen houding onder een
grote groene paraplu
blik gespannen en strak gericht
op de hengel en dobber
hij rilt even; heeft zich wat meer
naar ’t hoge riet verschoven
terwijl het vandaag toch stevig hemelt
blauw gele flitsen schieten soms als
pijlen uit wolken naar beneden
de atmosfeer voelt…
Het jonge naaktmodel.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 696 achttien lentes jong; staat met het hoofd iets opgeheven
strak lijf, de fraaie borsten fier naar voren gedragen
schilder doet haar linkerarm nog iets verlagen
de blanke huid glanst; is met olie ingewreven
het korenblonde haar hangt welgevallig over haar schouders
haar slanke figuurtje geurt naar witte seringen en rozen
vanwege haar onbevangenheid…
Het stille sombere woud
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.156 een koele vochtige oase van groen en rust
geuren van mos, bladeren en verrot hout
je ademt snel, rilt even, voelt je koud
terwijl een zachte windvlaag je angstige gedachten sust
een zonnestraal schiet tussen 't bladerdek door
beschijnt plotseling het bos in een gouden moment
terwijl jij voorzichtig aan de omgeving went
blik gericht op het…
Het strand.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 524 een kind speelt
in ’t schelpenzand tussen ’t vuil
net als vele andere kinderen,
laten zij zich niet hinderen
door plastic, patatzakjes, ijzer,
hout en ander afval
zelfs niet door een stinkende
aangespoelde blauwe kwal
of door de paardenvijgen in ’t zand
kinderen spelen slechts lekker op het strand…
Het vervallen middeleeuwse kerkhof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 617 Het landschap om me heen is
fraai, zelfs in de winter.
Grote kale platanen sieren het
door muren omgeven pleintje.
Slechts een enkeling woont hier
nog in alle eenzaamheid,
het gehuchtje oogt kil en doods.
De Romaanse kerk is reeds
vele eeuwen oud. Het
er naast gelegen kerkhof is
zeer verwilderd en verlaten,
tot prooi vervallen aan…
Hurler avec les loups.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 770 Verzwolgen door een zee
van bloemengeur en etensresten
panoramisch uitzicht op de bergen
een tafeltje voor twee
gehuil van de wolven
vrij ver bij ons vandaan
natuur is hier op zijn best
herinneringen komen terug in golven
alle overdenkingen ten spijt
leeftijd laat zich thans gelden
vage herinneringen uit een andere tijd
nog eenmaal…
Ik heb het niet zo op Sinterklaas
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.003 heeft denk ik vast wat te maken met deze decembertijd
mijn gedachten wegen thans zwaarder dan op andere dagen
net als mijn beurs; kan ik dat tegenwoordig slecht verdragen
mijn hoofd op houden is dan ook een dagelijkse strijd
ter wille van het dichten en het dagelijks bestaan
voed ik mijn tijd met arbeidsvol werken en denken
’s avonds deerlijk…
In gedachten.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 555 met de schoenen in
haar hand loopt ze in gedachten
verzonken over ‘t smalle, koude strand
voeten in ’t nat, gezicht gericht
op de brandingsgolven, die keer
op keer het zand bedolven
met daarin de voetstappen en
haar gedachten welke rap verdwenen
in ’t natte zand…
Intens verlangen.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 547 haar gelaat gloeit rood
de handen voelen warm
gezicht iets naar hem
opgeheven
glinsterende ogen en
een licht geopende mond,
haar rug gestrekt tegen
een dikke boom
het verlangen naar hem
is zo intens en groot…
Kerstfeest of vreetfeest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 grijze wolken verdringen elkaar
in de verte klinkt een luide knal
vuurwerk, of wellicht toch misschien
een afgeschoten haas die
ergens de dis zal sieren
net als vele andere dieren
in deze sterkst consumerende
tijd van 't jaar…
Kilte van een woud.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 625 doordringende snijdende koude in
een gure oosten wind
mijn voetstappen klinken wat dof
op het met klei doorweven grind
bomen zijn groen uitgeslagen
mos stijgt op langs de stammen
hun kruinen bewegen en ruisen zacht
er wordt de komende dagen
wat lichte sneeuw verwacht
beklemmende intense stilte omringt me
in 't hart van 't bladerloze…
Kim Kardashian
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 335 uitdagend kijkt ze me naakt
vanuit de winkel aan op
die poster aan de muur
die blik, de fiere borsten, haar
slanke benen
elegantie wordt flink versterkt
door haar vloeiende vrouwelijke lijnen en
de opvallende roodgelakte tenen
doch vooral door de expressie
van haar gelaat raakt
menig mannenhart overstuur
haar geprononceerde heupen…
Kind met een ijsje.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 709 ze staat daar zo lief
op de boulevard
stralend in haar witte zomerjurkje
met blote voetjes op
de warme tegels van
het trottoir
het ijsstokje geklemd in
haar linkerhand
haar vreugdevolle gelaat
zegt alles over haar gedachten
moeder moet
nog even wachten
het nu een kwestie van
likken maar…
La nuit et la Demi - Lune.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.051 Even was ze helder zichtbaar en
keek ze me verwonderd aan, vanachter
witte, langgerekte wolken.
Vervolgens glimlachte ze me
stralend toe. Even later keek ze
wat lankmoedig, leek me zelfs te
wenken.
Maar plotseling was ze weer verdwenen.
Kon haar gedrag niet echt begrijpen,
doch besefte later wel verwonderd dat
ze me haar stralende…
Le vingt quatre heures du Mans.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 824 het heeft wel wat
die knots gekke
autorace in Mans
de herrie, de kermis,
alsmede de enorme
drommen publiek
de mooie sexy meiden
gestoken in vaak
bijzondere tuniek
het gehuil der motoren,
lichtflitsen van de koplampen
die 's nachts de hemel sieren
het moeten overnachten in
de buitenlucht, vaak in de regen
op het zand
gelegen…
Leegloop in de Franse Campagne
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 419 een verlaten dorpje in de Cevennen
natuurlijke troosteloosheid, intense hitte en 's winters koude
je moet wel heel erg van deze plek houden
hier te moeten wonen zal buitenlanders nooit wennen
slecht een kleine oude woning staat er nog te koop
restant van de huizen is reeds tot ruïnes vervallen
daarvan resten nog slechts muren en afgebrokkelde…