783 resultaten.
Ademland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 167 Je brengt me weer terug
naar het in een droom gebrachte
ademland, waar ratio en gevoelen
samenkomen daar op het kruispunt
van droom en werkelijkheid
geniet jij mijn spiegel en
mijn schaduw, je probeert het moment
te vatten, oplettend,
het glanzend hemelplafond
steeds hoger, fraaier,
misschien toeval, je hebt de moed
maar voelt je steeds…
Ademnood
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.606 Ik kwam in ademnood
door de ontroering
toen je wegging
naar de dood
wist ik dat sterven
rust zou brengen
maar toen je weg was
werd de nood te groot
moest ik even naar adem happen
zo snakte ik naar jouw bestaan.…
Afscheid van de natuur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 569 Je voelt hier de heimwee
teruggekeerd als droom
tussen wildernis van bomen
je blijft staan aan oevers
in gedachten, het onbevangen kind
loopt met je mee in het vergeten
en het proberen in toekomstgebaren
heeft letters uit het alfabet verloren
blijft alleen nog voelbaar
in de zinnen van de wind
die onvoorspelbaar waait
uit boze dromen…
Afscheid van de winter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Het ligt in het geheim van de natuur besloten
hoe gij het hart hebt weten te bevriezen
het leven met ingenomen dood tot stilstand bracht
om te verteren onder zuiverend maanlicht
uit 't duister van de nacht gekomen
volgt afscheid om nieuw geboren ochtendgloren
van lente in stralend begin gelouterd
om de kringloop te volmaken
het is met het…
Afstand naar het einde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 380 Een kleine afstand naar het einde
jouw woorden in mijn lege maag
rommelen, onweer verwacht
een statige ontvangst in de nacht
mijn dagen zijn geteld
de overige dagen ook
met een staart tussen
de lang ontlaste tenen
beweeg je de stilte
in ademnood, mijn lief
ik adem jouw hart
aan horizon en beter leven
gezonder, aarzelend
zal ik…
Akoestiek
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 288 Nu dat jouw mond
mijn innerlijke rust zoent
en gitaarmuziek
rond jouw boezem klinkt
speel ik stilte
aan oevers van jouw verleden
in de diepe kelders van jouw geweten
slenter ik door al lang vergeten steden
met een zwijgend hart onder mijn leden.
*…
Akoestiek
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 371 Nu dat jouw mond,
mijn innerlijke rust zoent
en gitaarmuziek
rond jouw boezem klinkt
speel ik stilte
aan oevers van jouw verleden
in de diepe kelders van jouw geweten
slenter ik door al lang vergeten steden
met een zwijgend hart onder mijn leden
nu dat jouw ziel,
mijn nachten waakzaam houdt
is de stilte heel verdraagzaam…
Alleen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 56 Je zegt niets
over mijn status
er is een alleen zijn
en af en toe maanstralen
alles wat overbodig was
heb ik achtergelaten
in voorgaande jaren
er zijn er zo vele geweest
alleen wil ik zijn
onder het heldere maanlicht
nu de avond vroeg is gevallen
en het maakt me niet angstig
dat de stilte zo eenzaam voelt
er schuilt een droeve wijsheid…
Alleen in de nacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 292 Ik woon niet in stilte
wanneer ik alleen ben
in de nacht, deze donkere nacht
er is weliswaar een zwijgen
dat zicht toont aan de horizon
maar er zijn meeslepende twijfels
die zich ladderzat verschansen
in de muziek onder mijn bed
en ik denk vaak aan jou
die niet zwijgen kan
met altijd een mening
over alles en niets
waar ik mijn onmacht…
Alleen in de taal van het hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 156 Letters zijn als bloemen
in lente van jouw regennacht
karakters vormen woorden
een brief, die jij niet had verwacht
letters spreken tong
jouw eigen levensverhaal
symbolen vormen twist
zinnen uiten spraak
maar liefde heeft geen woorden nodig
het hart dat spreekt in lichaamstaal.…
Alleen stilte
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 446 De leegte voelt eenzaam
zonder jouw droomwereld
de liefde van jouw tranen
maar ik hou mijn smart vast
als er een ander komt
en ik jou niet wil vergeten
misschien is het verstandig
het moedigste voor mijn hart
om stilte te blijven koesteren
nu het zwart op wit vast staat
dat je echt dood bent, en gestorven
in het diepst van mijn verlangen…
Als liefde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 460 Als liefde
in een andere kamer woont
een tweede kamer
zonder water en brood
alleen maar
door een schim bewoond
zal honger heimwee aanwenden
en dorst het geweten zenden
naar andere wereld
niet ver van hier
als liefde niet spontaan meer is
is er met de mens iets mis.…
Altijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 113 In de stilte
die de dood brengt
leven frivole geesten
om te dansen en te zoenen
voor altijd zal ik je lieven
er is geen einde voor dit
droombestaan
onze liefde is niet aan tijd gebonden :
Hoor ik je weer
aan mijn deur kloppen
het zou de vitale deur
van mijn hart kunnen zijn
wat je nodig hebt
is energieke liefde
veel verder van…
Ambivalente makker
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 448 Stilte van de nacht
heeft me ijverig gemaakt
nu ik niet meer bang ben
om met mijn ziel te spreken
ik voel hoe je weer bij me bent
in angstige ogenblikken van onschuld
vernederd door de ongeduldige meute
die niets anders ziet dan eigenbelang
ik heb het gehoord
dat zogenaamde toeval
van mensen die de nacht vervloeken
ze zijn leeg van binnen…
Annabel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 583 Het voelt soms best nog triest
dat ik een verhaal liet afbreken
toen het juist was
in zijn mooiste vorm
die trieste dag in de herfst
toen je terugkwam uit Spanje
waren we weer samen
in de klas voor een feestje
een terugkomst van klasgenoten
die ooit over duinen holden
voor het vieren van een feest
met bier en rollende stofnesten
nam…
Anoniem
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 196 Ze roepen mijn naam nog
een hond begint te blaffen
er groeit een besef in mij
dat het niet mijn hond is
maar de gevreesde hond
in de donkere straten
van een verlaten stad
op zoek naar vriendschap
voor de dood.…
Anonieme leegte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 192 Aangenaam,
mijn woonhuis
is in een straat van nergens
dromen onbevangen
spiegelen eenzaamheid
waarin ik mij thuis voel
in leegte, droeve stilte
onder bewolkte horizon
kom ik tot leven
ik blijf altijd mezelf
een schaduwzijde
aan andere kant van het bestaan
een vreemdeling
die liefde onderzoekt
in het onderbewustzijn
van…
Ansichtkaart van Lente
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 255 Gefotografeerde bomen
vertalen jouw zwijgen
energieker in de knoppen
dan mijn eigen loze woorden
Lente groeit in oerbos
jouw leven bloeit in mij
hoopvol en verwachtend
als een veulen in de wei
ik laat je niet meer los
in mijn innerlijke zon
overgoten droomrivier
tot aan de doordeweekse einder
komen sprookjes tot bloei
vol bloesemen…
Aprilnacht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 210 Hier is mijn zwijgen onbedoeld
in een buiten knoppenknappen
sieren de bomen het uitzicht
donkerte wanend tussen
verlichte huizen en wapperende was
vind je het maanlicht
een beetje dansend van verlangen
en je houdt me vast
even samen in die tussenspanning
betoog jij dat mijn ledig hart
een buurman nodig heeft
maar ik slaap niet
met…
Argumenten
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 672 Bij de deur waar de conciërge
een wereld in de gaten houdt
luisteren tuinvogels naar Beethoven
terwijl het regent zonder humor
stromen de reacties binnen
op jouw overlijden
er zijn geen betere argumenten
om van de natuur te houden
werp je me tegen
vanuit jouw diepe graf
terwijl mijn zwijglied helder klinkt
probeer ik te verzinnen…
Artistieke streken
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 307 Ontroering brengt meer stilte
dan zwijgen kan vertalen
lichaamstaal blijft onveranderlijk
in intieme artistieke streken
eenzaam in liefdesverdriet
gestreeld.…
Artistieke streken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 De omgekeerde bladzijde
tracht de stilte voor te blijven
nu niemand, zelfs jij niet
mijn gedachten kan verstoren
ontroering brengt meer kalmte
dan zwijgen eenzaam kan vertalen
lichaamstaal blijft onveranderlijk
door intieme artistieke streken
gelaten in liefdesverdriet gestreeld
breng ik mijn ziel terug naar zee
en kijk ik naar de schepen…
Augustus in een droom
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 201 De zomer heeft een eigen gewicht
langs regenrivier en burgerplicht
nacht valt al wat eerder langer
in mijn dromen, niet ver weg
onzichtbaar zonnig zomers oord
danst jouw mooie schaduw
blijft jouw wijsheid in mijn hart
dan komt het door jouw humor
iedere zomer aan de zachte kant
in augustus altijd milder
en een beetje van stro
in die…
Avondlied
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 De merel en zijn avondlied
in invallende lenteschemering
vraagt zich niet af wat wijsheid is
als de liefde zich aandient
gaat hij ervoor in hoge noten
zingt hij over liefde en toekomst
je bent er slechts getuige van
dat er zich in de vogelborst
een verlangend hart bevind
hoge tonen zingend over prille liefde
in donkere contemplatie…
Barpoes
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 465 Jij weer aan de bar
straat met gele rozen
noemde je mij
Machtig
dacht ik
onverschillig bijna
door het zonlicht
rolde ik als muntstuk
over bergen van jouw borsten
wulps trillend vlees bewogen
om mannelijkheid te behagen
naakte ik mezelf bijna bloot
gaf ik mij over aan de geilheid
die je mij die avond had beloofd
voordat je mijn…
Bedauwde vriend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 221 Je geeft me niet meer wat er nodig is
eenzaamheid speelt het wrede spel
met de tijd voor wat het waard blijkt
er staan ook geen aantekeningen meer
in het dagboek dat ik maakte over vriendschap
verleden tijd is verdwenen in de sleet
iedere ochtend wanneer ik wakker word
aanschouw ik nieuwe dauwdruppels
het lijkt alsof er iemand moest wenen…
Begraven boeken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 233 Je hebt een boek
begraven onder sneeuw
bedankt een overleden vriend:
Het hoofdstuk over liefde
bestaat slechts in wind
die waait en aait:
Een droom voorbij
de witte wereld verandert
jouw ratio in dat van een kind
je roept en schreeuwt:
Een eeuw nabij
je schrijft en blijft
ook zonder vriend
je voelt en streelt:
Jouw meeuw en…
Begrepen stilte
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 888 De tranen hebben
een lengte naar droogte
aangelegd
maar jij hebt in mijn stilte
rivieren zacht weten
te verleggen in beweringen
van kerels net als ik
is er een stilte vergeten
onder luierend wintermaanlicht
blijven de levenden onder ons
opzien naar dode dierbaren
omdat ze nog niet zijn vergeten
in herinnering bijna met ons wenen.…
Behaagzucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 149 En ik voorspelde het verlies
met jouw hart en het mijne
liet ik kilometers leegte zwemmen
toen je naakt op je scooter zat
vlinderde er een zwarte vogel
rond de neusvleugels van de lente
ik slaakte de behaagzucht eenmalig
zocht wat ruimte in de gedichten
van een oude Surinamer uit de buurt
die me vertelde van de stille bomen
en hoe dromen…
Beklonken en verdoken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 135 Jij danst rond prille eenzaamheid
aan de kolkende rivieren
van een verdoken droomland
je verlangt naar de onthulling van het geheim
in dichte duisternis zonder enig licht
maar de stem geeft geen geluid
adem brengt slechts sereniteit
om de diepte van jouw afgelegenheid
te ontwaren
hoor je de echo van jouw leegte
het intieme vacuüm van…