Beklonken en verdoken
Jij danst rond prille eenzaamheid
aan de kolkende rivieren
van een verdoken droomland
je verlangt naar de onthulling van het geheim
in dichte duisternis zonder enig licht
maar de stem geeft geen geluid
adem brengt slechts sereniteit
om de diepte van jouw afgelegenheid
te ontwaren
hoor je de echo van jouw leegte
het intieme vacuüm van woordgebaren
want het geheim is jouw mysterie
door het libido niet aan te tasten
een oneindig verlangen in kalmte.
Inzender: Henk van Dijk, 5 mei 2015
Geplaatst in de categorie: individu