Nog
netgedicht
... liggen velden rijp
en hebben schuren geheimen
is de stad een plek
de avond bruist in al
schaarse bomen
Nog waaien winden
schoon door mist in zeelucht
bevaren door statische wollen schepen
en laat de zon
bij het zien
zijn al droevigste kleuren vrij
Nog zijn er tranen
om de schoonheid
het bos en het veld
bewuiven met vleugels
geuren…