Alle inzendingen van ria

Als je het licht op jezelf laat schijnen zul je nooit in de schaduw van een ander staan…

Een mens denkt vaak dat goud en rijkdom gelukkig maakt maar dat is slechts schijn het is een vlucht voor ons werkelijke zijn want in de hectiek van ons bestaan raken we steeds meer van ons zelf vandaan we rennen van hot naar her en zoeken ons heil in dure vakanties en dan het liefst heel ver dan grijpt de stress ons naar de keel we willen…

Bedankt, voor jou dat ik je kennen mocht en ik van je mocht houden Bedankt, voor al je liefde en je sterke vertrouwen dat ik met jou wel oud zou worden in een bejaardenflat maar nu slaap ik voortaan alleen in ons tweepersoonse bed. Bedankt, dat jij er voor mij was en zoveel hield van mij Bedankt, voor wat we samen hadden want `samen…

Vaders handen, ruw, maar groot en sterk en altijd voor ons aan het werk zijn nu voor altijd stil en koud maar lijken nu nog meer gesneden uit het goede hout…

Nu ik afscheid van je ga nemen verdrietig ben omdat het moét wij samen niet meer verder mogen ontbreekt mij hiertoe alle moed Wat zeg ik wél Wat zeg ik niet Wat doet je teveel zeer Ik wil het zo graag voor jou verzachten maar hoe ik het ook wend of keer elk afscheidswoord doet pijn en daarom zou ik nu uit pure onmacht in jouw plaats…

Wie is dat kleine sterretje dat 's avonds twinkelt zacht dat straalt en altijd schittert lichtpuntje van de nacht Dat kleine gouden sterretje dat mij ook lijkt te zien zeg schitterend klein sterretje straal jij voor mij misschien? Ik geloof dat jij daarboven mij zo nog iets wil zeggen dat er iets tussen Hemel en Aarde is en niet zomaar…

tijd geeft geen weg terug gruis kraakt na tot stof een spinnekopmolen draait snijdt klappend met de wieken kil dwars door de lucht wind fluistert een prevel iets kwelt verbrand doofstommer het koren dagelijks voor het gloren hoor ik het ploegen van andere akkers zo triest zo triest geen kleine tjilpje van een gevederde vriend…

De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen Ging hij heen Onder aversie of…

Geniet van de azuurblauwe lucht de vogels in hun vlucht ruisende bomen van liefde dromen een steelse zoen in het gras zo helder en groen rozen die geuren de natuur, met haar wonderschone kleuren een glimlach van een kind de zon, de zee en de wind een wandeling langs strand twee mensen, hand in hand een zachte bries langs je wangen wat…

Met nog eenmaal verheffing van de laatste warme zonnestralen die de zomer met weemoed doet zwijgen in alle talen het einde van zwoele nachten en zonovergoten stranden vogels die vertrekken naar warmere landen het begin van sprookjesachtige verkleuringen in vlammend rood en okergeel met ieder z'n eigenheid in blad en vorm in het grote geheel…

Het vallen van de blaadjes zie ik met lede ogen aan regen valt samen met tranen die ik nu laat gaan alles grijs en grauw geen straaltje zon geen stukje blauw in nevelen gehuld verstrikt in m'n cocon wacht ik met geduld op een nieuw seizoen die m'n herfstblues doet verdwijnen en de zon voor mij weer zal schijnen…

De golfslag van het leven kabbelt maar door eeuwigdurend trekt ze haar spoor In wilde ontboezemingen en zachte stromingen Koester de mooiste die je hart steeds raken en altijd weer gelukkig maken...…

In de stilte van de nacht wordt mijn slaap verstoord door fluisteringen van lichaam en geest in verbondenheid heel zacht Dan val ik toch weer in een diepe slaap tot aan het ochtendlicht geen besef van tijd Totdat ik liefdevol door de stralen van de zon wordt wakker gekust en dringt het langzaam tot me door dat ik voor jouw zachte fluisteringen…

Blauwe lucht warme zonnestralen op een kalme zee loop ik langs het strand en denk waren we nog maar even met z'n twee dan schrijf ik je naam in het zilte zand jouw naam die ook op je grafsteen staat geschreven en wacht ik op een golf die het langzaam zal vervagen zoals alles in dit leven niets blijft maar de herinnering aan jou…

De zon heeft ons weer licht blijheid en warmte gebracht nog even en zij gaat onder haar taak is volbracht dan wachten we op een fluweelzachte nacht waar het ritme van de branding ruist en de maan de golven verlicht met speelse schittering onder een betoverende sterrenpracht in deze ultieme sfeer van rust ga ik slapen en wacht op een nieuwe…

Uit de dromen van de lente lacht de aarde in bloemen…

De hemel opent de nacht met het morgenlicht de aarde ontwaakt in al haar pracht een zonnestraal raakt m'n gezicht alles nog stil alleen hoorbaar de zachte fluistering van de wind een nieuwe dag begint waarin ik alles weer vind…

Soms krijg ik voor een hartenkreet een tien dat is toch leuk om te zien maar dan.. gaat hij een paar cijfers naar benee ach, daar zit ik niet echt mee een cijfer daar doe ik het niet voor maar een 10 klinkt toch wel als muziek in je oor ik schrijf over van alles wat ik voel en zie want gevoelens en gedachten uitgedrukt in woorden geven…

Soms is het niet te bevatten als je nadenkt over het mysterie van de dood en het wonder van nieuw leven in de moederschoot geschapen naar Zijn beeld geboren met gelijke kansen maar toch zo verdeeld Met de conceptie zijn alle kaarten al geschud je doodvonnis getekend kansen zijn berekend maar ook vele onbenut We banen ons een weg in het…

In de stilte van de nacht blijven jouw woorden als een echo hangen soms heel intens maar ook versluierend zacht altijd aanwezig jouw woorden als een echo in m'n hoofd gevangen…

Als ik je nu zie slapen, denk ik terug aan de tijd. Dat je net was geboren, onze lieve kleine meid. Als ik je nu zie lachen, denk ik aan de eerste keer, Dat je je mama herkende, en je lachte altijd weer. Als ik je nu zie zitten, de eerste keer was bij oma Dien. Je had het zo vaak geprobeerd, en nu had niemand het gezien. Als ik je…

De lente is begonnen aan haar charme-offensief Om haar verleidelijke schoonheid kunnen we niet heen en is zij elk jaar weer een hartendief voor iedereen Ze flirt met de zon de blauwe lucht het frisse groen de narcissen de crocussen en sneeuwklokjes in het plantsoen de vogels die hun lief bezingen teder en zacht Mooie lente bevrijdt…

Als mijn vader weg is hangt zijn sfeer nog in de dingen Alles is stiller, maar vredig-stil Stof dwarrelt in de zon de radio speelt zacht en mijn moeder die neuriënd haar werk doet draagt de gloed nog van zijn zinnen ik speel wat op de grond Voorbij het venster ligt het weiland en de weg waarover soms een auto rijdt er zijn wat straatgeluiden…

Ik heb alleen maar ongeloof gevoeld om wat vooropgezet, bedoeld, ons stenen hart moest raken. Maar daarna was er ook ontzag voor deze daad en fascinatie voor een kwaad dat ons met schoonheid sloeg en gratie.…

Ik wilde met je lachen, praten, voor ieders oog verliefd en hand in hand. Ik wilde met je hollen langs het strand en proeven van je mond het zilte van de zee. Nu ben ik al tevree als je in stilte naast me loopt en me de dingen wijst die langs het bospad staan. Er komt een tijd dat alles moeilijker zal gaan. Dan sluipt het…

De lente heeft ons de das weer omgedaan!…

Er zijn mensen die hun vermogen goed beheren, maar... de wijze heeft zichzelf in beheer…

Ze schuifelen als verdwaalde zielen door de gangen van het verpleeghuis de meeste slecht ter been met rollator en gekromde rug niet wetend waarheen hier vullen ze hun laatste dagen geen prikkels geen verlangen hun geest verstomd dit is de laatste halte waar ze wachten op de verlossing die niet komt en worden ze begeleidt door een verpleegkundige…

De avond is gevallen wolken spelen nog even met de zon die langzaam ondergaat en haar rode gloed aan de horizon achterlaat verliest de onzichtbare wind haar kracht en het groene kleed van de bomen roerloos laat hangen als bevroren watervallen vogels nog zingen vertederend zacht en ons nog een moment tot luisteren dwingen dan wordt het…

De lente is als een pasgeboren kind welkom, ongerept en teerbemind…