Alle inzendingen van sabrina

Het verloren kind, dwaalde eenzaam op het rozenpad van Eden langst het zacht kabbelende water om de bijzondere waarde te zien van alle paden, de belangrijkste landschappen van de binnenkamers van het hart zou het thuiskomen, vullen de ongekende behoefte bereikte wandelend het einde van dit mooie bochtige pad het verhaal van God die…

De vermaarde beroemde rozen wensen niet te wijken, ondanks hun doornen niet rozenvariëteiten schitteren voorbehouden vol betekenis in het avondlicht der zon de koele frisse avondlucht, begon zwijgend als een bries met wereldallures, de vele kleine webben van spinnen te tonen de bijhorende kleine cirkeltjes een voor een krachtige…

Podiumkunsten, levensecht, theatraal en opvallend in scene gezet, verspreiden erfgoed. Soms geweldig goedkoop sentiment, dat ontroerend overkomt en de toekomstige kenner aanspreekt. Leuke en scherpere teksten, engagement met een tikkeltje zelfspot dat de belangstellende toeschouwer beloont. Openbaar en gigantisch, fel en romantisch…

En als het nacht is, om rustend doorheen te trekken, een gevoel van diepe verbondenheid en je bent niet bij mij dan weet ik vol dankbaarheid.. matheid van de middernacht, toen de nacht in doodsangst opstond dat ik betekenisvol droomde, jij was aan de andere zijde. En toen ik ingrijpend faalde, als ik mijn hand reddend uitstak en voedende…

De jaloezie, ze gaat gebukt onder weinig woorden.. levendigheid danst tintelend lijk kleine regenbogen, zo onvergeten en in alle kleuren als een kwestie van onzekerheid van menselijk onvermogen onze schrijversogen schitteren, ons hart zo onverdorven en zo puur? Gestorven vallen de pianoklanken, die afgunst in ons hart omschrijven…

Het braambessenstruik met zijn doren, gevaarlijk en prikkend en toch zo wonderzoet ontluikte perfect in de lente, om wilde bitternis in zijn zoetheid te aanschouwen. Bijzonder de maand van het rijpen van de bessen een schouwspel met uitzicht op kleur in het wilde braambessenbos, verheerlijkt in onberoerde zichtbaarheid. Westvlaamse bossen…

Het rood gezwollen gezicht, in het zweet des aanschijns de woeste gronden met de hoop waren zogenaamde kwelogen de handen ruw en afgewerkt op de natuurlijke noordelijke velden, een reliëf...van hoge zandgronden brak liggende volle akkers der natuur de akkervelden en weiden veranderd naar het groene idee heidevelden met schapen van…

De gedachten zijn de woorden niet, de woorden niet de intelligente gedachten gedachten stellen daden niet.. de botte bijl, met zijn nieuwsgierige politicologische vragen. Gedachtenstromen, meest doorlopende gedichtenstromen van het hart, impulsief en droog en ook zo droevig als concept een beetje eenzaam vol sarcasme en ook onbegrepen…

Vage contouren morsen raar over het landschap in glanzend olijfhoutoptiek en kunnen uitnodigend van gezicht veranderen terwijl ze adembenemend kijken naar nog opengebleven plekken, de wandelaars.. ik ben dood ..ik word levend want de natuur leeft in mij, speels de overgang als de lokroep van de havik, die niet durfde, in zijn…

Dronken vliegen woorden weg dragen zwevend de titel van de provincie kostbaarheden van het kunstmuseeum verzamelbaar, en toegankelijk voor iedereen het drukwerk op efficiënte en professionele wijze een echte bedrukte flyer op kwalitatief papier, topkwaliteit tegen een scherpe prijs, een betaalbare gedrukte compositie ...de verloren…

De wilde plakkerige lentekersenbloesem fluistert utopische landschappen. Mijn verwaaid gelaat, voelt frisheid, duizelingwekkend. De jonge strakke wind op vollere nadenkende rode lippen, de verse sappige kersensmaak in de herkenningslijn terug, als perfecte kunstzinnige liefde.... blootgelegd op zachter bloter witte huid, spuugde neoromantiek…

De laatste bel, ze roept het leven heeft een nieuwe uitvaart, jouw erfgoed moedig in haar nieuwe wending steeds geëerd. In liefde worden jouw woorden gemist zoals een film, een laatste documentaire de dood hij heeft het voortouw genomen, hij zag je duidelijk graag. Zo zonder zin, woorden dezer graven de moeilijke dagen, het oorlogsgraf…

Niet jij, niet ik, wij allemaal ..zouden moeten verstaan, zonder het dynamische portaal eau minérale, zonder water gaan wij dood.. Standvastigheid komt door het kleine sterven dagelijks, opnieuw zonder valse controleurs het zuiverende water aanzien, een geopende deur naar binnen gaan meegenomen, de natuurlijke onderaardse bronnen door…

Ooit handgeschreven, de onleesbare letters, volledig het geurende parfum van filosofie het opium het druppelt toevalligheid keurig en zoveel netter.. avontuurlijk drenkelende woorden twee zachte vellen papier droegen elke vleug waarin antwoorden de gedachten verraden, hun ontgoocheling uitdrukken en verwoorden. Weg de subtiele persoonlijke…

Het vroegere leven als opoffering laat zich onbewust onthouden naar een schijnbaar eerder leven, dat alle krentenboompjes bloeiden. Eeuwig anders trekt de reïncarnatie, geeft aanwijzingen in puzzelstukken voor slechts romantische impulsen ... met heel gedetailleerde herinnering. Het stuk leven waaraan wij hechten speelt onbewust pianoduetten…

Het jonge ochtendgloren, het warme rood van troostende gedachten omarmde stevig deze eerste prille dag liet gaan wat ongewenst geboren was de zware harde nachtelijke vorst, vrijwel geheel uit het zicht verdwenen zoals een passant in overstromingstijd de weg geplukt door eigen nemen zo leeg geraakt in maagdelijkheid zo vastgehouden,…

De ogen gesloten, is het zien haast amper mogelijk, de koninklijke blik van India gericht... het echte spreken ken je niet. De gedachten dragen zwevend de hartbibliotheken van documentatie, gegevensbanken van inner dieper geven van kaarten en gebruiksvriendelijk streven. Geen weg terug van alle absurde hoge eisen, het hoogste goed blijft…

De regen weent, het druppelt dikke nostalgische tranen.. alsof de hemel stiekem huilde en gebogen achtergebleven was over de grote zo geteisterde stad regen tegen vensterramen klettert teksten zonder namen alleen de lege woorden blijven, als een bittere regenjas van zwijgen. De gutsende regen, hij weent de binnenstad weg, de vele fraaie…

Vergeten raakt de tijd, waar zijn de ontluikende kinderjaren voltooide frequenties .. welken ons zo vreselijk dierbaar waren waar zijn de klanken overspoeld met de dingen, de verloren actieve herinneringen aan die wij onze kruispunten met speelsheid dankend hingen.. waar is de vriendschap op geheel eigen wijze tot maat verheven de vergeten…

Aromatisch trekt de zachte wierookgeur door de heilige, haast kerkelijke gangen, ontvlamt, ontbrandt en verfijnt aangenaam en troostend aangestoken ....alleen witte kaarsen herinneren en de spirituele muziek, terwijl de blauw-groene rook voorbij trekt en de inspirerende creatieve geur blijft branden blijft hangen in je neus en het geheugen…

ze lacht cryptische lyrieken, de muze van de gestolen tijd haar stuwende teksten en nummers in verschillende talen zitten vol met intelligente metaforen. Haar liefde tot harmonieuze muziek is toegewijd, beperkt de arrangementen en bevat herhaling... want de inhoud hebben de lyrieken aan een vreemde titel ontleent... de parallelle…

Duizend vaak verliefde sleutels lijken onmogelijk te passen, hadden een schitterende goudrode kleur. Duizend sterke sloten willen breken hangen diamanten aan elke hemelpoort, beloven zeldzaamst gekleurde trouw en een papieren diamantenring die niemand wou. Liefdesdiamanten met de eenvoudigste woorden en zinnen kennen een beetje hooghartig…

Elke heilige mening rechtvaardigt de eigen standpunten terwijl de geldigheid ervan niet praten kan. Haast roekeloos onderbreekt de beer in ons, ons ontevreden met zijn innerlijke fluisterstem. De andere, die met zoveel respect wijsheid sprankelend laat gaan, beleefdheid, die nooit onderbreken kan. De praatstok, communicatie…

Kijk in mijn wereldwijde ogen, ik ben je vijand niet, noch de bloedwraak ik ben van gelijke dichterlijke visie enkel en alleen verschillend van oorsprong. Wilskracht draagt de kracht, de macht en ook de laatste hand en adem die ik je in vertrouwen gaf, is uiteindelijk langverwachte adel die zich bloedend wentelt in hervormingen, een gezamenlijke…

Dolend volgt de mens nederig de eenvoudigere weg, die verborgen ligt, als een lange puzzel in het groen om de betekenis van nederigheid te kennen zelf wil hij de ogen sluiten, en kijkt weg..een nieuwe animatie enkel het gevoel volgend en zonder veel na te denken zoekt hij zwijgend te ontsnappen. hoe van de ingang zonder hulp naar…

Ze had er geen betrouwen in, de kleine hyacint, toen het voorjaar kwam en kriebelde tussen de wortels ze wenste dat alle mannen haar op handen zouden kunnen dragen en voelde enkel de zware aarde die haar bedekte, eenzaam was ze en niet op haar plaats. Was ze maar een waterhyacint, waarop een prachtige bloem stond drijvend op het waterland…

De man met een titel, hij was bijna koning geworden zette een punt achter zijn carrière en overvloede de rechtbank ter plekke met zijn citaten, om hem op de troon te verheffen met zijn hoogste vorstelijke dromen. In het land van illusie.. wilde men hem overwinning in de strijd garanderen maar dan herviel de grootmoedige prins…

Vissen, ze zwemmen soms saai in het water..zoals de doornhaai soms kleurrijk en soms onopgemerkt zonder zwemles, halen ze adem met hun kieuwen Vissen, ze kauwen en kijken raar als ze slapen of ze zijn blind in het water ..ze slijten hun leven als gewervelde dieren zijn groter, trotser en interessanter als mieren Ze geloven niet in…

In steen gevangen, gehouwen in het blok steen getekend werd mijn welkom mijn schat, als een illusie die ik in fraaie woorden hulde. In steen met getekende lijnen onderverdeeld, mijn zoete gedachten de realiteit die wij waarnemen schuilend achter een onzichtbare werkelijkheid zonder schijnheiligheid en bedrog. Als een antieke fontein…

Alwetenheid, al was ze een illusie de ontwikkeling, een potentiële bedreiging voor onszelf gedachten zouden kunnen passeren op wetenschappelijk gebied.. alsmaar slimmer..alsmaar concreter doorkruisen ons achtergebleven stenen tijdperk..onze rijpheid in dingen. Mooi, het gepraat in onszelf op zoek naar wetenschap het menselijke brein…