354 resultaten.
wazig
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 648 rode lichten vervagen,
rode lichten vervagen in de verte,
regelrecht uit mijn vergezicht
verdwijn jij weer,
in het donker
het maanlicht in.…
Wazig
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 143 Nog wazig
sta ik aan de rand
van dromenland naar werkelijkheid.
Eindeloos verzonken
in de diepte van het zijn,
golvend op het getij
van gisteren, nu, morgen:
vredig, rustig
voelt elke vezel van mijn wezen
Het willen blijven staan
het niet verder willen gaan
vasthoudend die diepe rust
van een innig samen zijn...…
Wazig
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 334 Een dichte wolk
van klamme mist
condenseert deels als
druppels in ragfijne
spinnenwebben,
plooit zich sloom,
als een vale kille deken,
benauwd beklemmend
om mijn oude, bange en
warm kloppende hart,
dat hunkerend en hoopvol
wacht op de doorbraak
van de eerste zonnestraal,
die mij keer op keer weer
nodigt door te gaan.
In de herfst…
Wazig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 als raadselen in de nacht
waren alleen bepaalde akkoorden
blijven hangen
doch was de verbintenis
zachtjes aan weggestorven
in de (schijn)heilige mist
de zin ' maar lief me dan '
echode het langste na
tot handen zich ontvouwden
ze snakte naar adem…
Wazig zicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 In mist verzwegen
uren tellen tijdloos
voorbij dromendagen
sprookjesachtig wij
handen in het duister
verloren ooit gevlochten
in verleden wassen onschuld
in vloeiend wenen
gevonden tranen in de nacht
stromen langs een zachte
glimlach teder op weg naar
een getekende morgen
waar de spiegel elk lijntje
laat stralen doorzichtig als…
ONVAST DENKEN
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 887 Het peinzende kind toeft
bij straks
later
de verre toekomst
oostelijk avondblauw
aan de vage einder
geeft slechts wachtende vragen
daar verschijnen langzaam
kronkelige nevelslierten
winden zich door elkaar
al dichter - hoger
wekken blij vertrouwen
moedig verlangen
tonen zwarte sterren
die hard star en roerloos
hun geheime…
Slecht zicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 161 wat ik zal moeten weten
is dat mijn bril
haarscheurtjes vertoont,
liefelijk en moederlijk [ wonderwel]
het diafragma centreert
te noordelijk wat
onomstotelijk bewijst
dat de prijs
naar gelang het geleverde
het zuidelijk halfrond
discrimineert ten aanzien van
dit pokerspel
de winnaar is diegene
met het duurste montuur…
OPWEKKING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Weilanden zien grauw
van mist, hier en daar glimt wit
van zilverreigers.…
morning after
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 161 in de mist zie ik
de wazige contouren
van een lege fles…
[ Mijn oude ogen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Mijn oude ogen
zien wazig, ze verlossen –
me van oordelen!…
Wintermorgen.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.495 Week op het wit van het wazige land,
Week door het grijs van de wolken daarachter,
schemert de schijn van de zon, die met zachte
goudglans de zomen omrandt.
Blank als de glans op het wazig verschiet,
week als de schemer van de zon door het grijze,
weifelt het licht door mijn stille gepeinzen,
schemert de vreugde door mijn lied.…
Bladgoud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 274 Wazige wolken
verbergen herfst in de knop
grauw tovert schoonheid…
[ Geesten zien alles ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 13 Geesten zien alles,
ook ons, zoals wij hen zien:
wazig aanwezig.…
[ Ziek op bed liggen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Ziek op bed liggen,
wazig en tot niets in staat --
slokjes soep slurpen.…
wazig zicht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 227 bomenreien
in tutu gehuld
gunnen ons
een doorkijkje in
het coulissenlandschap…
Onuitwisbaar wazig
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 196 Verbanden tussen nachtrust en geheugen
Zijn thans door onderzoekers blootgelegd
Wie langer slaapt onthoudt meer, wordt gezegd
Tenminste, voorzover geheugens deugen
Want hoe men het ook nameet of berekent
Het was voor men het wist vaak al vertekend…
Ster
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 693 Ster, stenen leven
valt wazig naar beneden
zwart op wit, ons licht.…
lente
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 275 Als de zon
de grijze mist
verdrijft
groeit door de
wazige nevels
het klokje van sneeuw…
Deze is voor jou..
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.505 Je laatste glimp ver voorbij,
een wazig beeld broeit in mij.
Spijt gutste door alles heen,
lange duisternis toen jij verdween.
Spijt zal mij altijd achtervolgen,
jij was mijn eerste en mijn liefste
die mij compleet heeft verzwolgen.
Je laatste glimp ver voorbij,
je wazig beeld verscherpt in mij.…
wanhoop
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.386 Ongeordene gedachten,
Wazige herinneringen.
Het verlangend wachten,
En het wanhopig trachten,
Door te gaan zonder jou.…
illusies gestolen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 772 verwarde gevoelens van wazige angst
verweren mij niet tegen dit
illusies gestolen verlangen geknakt
en alles wat blijft dat ben ik…
Horizon
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.362 stilaan wazig de schepen gaan
(dichtvorm: rondeel)…
JE BEGRIJPT NIET MEER
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.149 Maar ach, je weet niet meer wat hulp is
en kijkt me dan zo wazig aan
je haalt je schouders op en
wilt je eigen weg weer gaan.
Een weg wat niet echt een weg is
maar één die je eenzaam doorloopt
die ik zover mogelijk met je mee ga
en nooit meer wordt zoals ik had gehoopt.…
Het bevreesde leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 435 leer mij ook hoe jij met je
vingers door de bladeren van een boek
schuifelt en als een stille sopraan
het belezende temt in jouw eigen sfeer
terwijl de koffie dampend jouw silhouet
verheerlijkt in mijn droom
ik kan geen nacht meer in jou bespeuren
terwijl mijn ogen nog kleven aan de schepping
waar ik nog drijvende was in een alsmaar zinkende…
GEMIJMER
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.281 Schoon de dag nog marre
Schittert door 't azuur
Vast der avondstarre
Rozenkwistend vuur:
Hoe zij liefdes wassen,
In 't ontwaakt gemoed,
Ons door haar verrassen
Laai aanschouwen doet!
Treffend toch gelijken,
Zusterlijk, ze elkaar
In 't wedijv'rend prijken
Met een glans zo klaar:
Dat tot zegepralen
Beider gloor volstond,
't Minnen…
OUDE VERTELLING KOMT WEER
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 240 Tijdens de vroege levensjaren
zijn bekende geliefde sprookjes
een verre nachtelijke stad
stil in 't einderduister verzonken
die haar plaats alleen aanduidt
met een zwakke hemelgloed
waar slopend werk en drukke pret
samen bescheiden rossig glanzen
Assepoester Sneeuwwitje Duimpje
bestaan voor rijpe mensen
als vertrouwde wijze dwaalsterren…
VERDER GAAN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Telkens genieten
van hoge spookgestalten:
bomen in de mist.…
HAND AARZELT
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 Het vergrootglas knikt:
kleuren zwellen en krimpen:
een zoekende bloem.…
Natuurlijk schilderij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Een zachte rode avond streep
boven de wazig blauwe bergen
is ‘t eerste wat je ziet
wanneer je binnen komt.
Iets verderop een groot en zwaarder beeld:
De somber zwarte bomen steken
als verticalen recht omhoog.
Diezelfde zachte rode avond streep
fluistert er nog net door heen,
en volgt die wazig blauwe bergen.…
druppel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 940 Wazig...
het ontspringt,
rolt, schuift.
Het streelt je huid.
Subtiel.
Met bevende vingertoppen,
alsof het je troosten wil.
Het valt, het druppelt.
Je laat het los,
maar je huilt.…