87 resultaten.
Gebed
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 2.597 U heeft Zich van ons mensen afgewend
Daar wij Uw wereldbol te gronde richten,
Zo wist de paus uit Uw naam te berichten,
Maar zelf vind ik het toch een raar moment:
Al vele eeuwen lang, o Here God,
Maakt Adams kroost Uw scheppingswerk kapot.…
Druktemaker
poëzie
3.0 met 23 stemmen 2.742 Een druktemaker is, wiens naam bekend is,
een intrigant, wiens leven afgewend is.
Waarlijk, hij ware 't wijste daaromtrent,
die niemand kent en die van geen gekend is.…
Kip ik heb je
snelsonnet
2.0 met 19 stemmen 2.070 Ik heb het vogelgriepvaccin gekregen
Dat ik besteld had voor mijn hobbyhaan
En daar heb ik mijn voordeel mee gedaan
Al staat het vast veel dierenvrienden tegen:
Ik heb mijn eigen onheil afgewend,
Want ik heb mij er zelf mee ingeënt.…
Depressie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 262 Hoofd van het
Leven afgewend
Dode ogen zoeken
Droef de dood
Ver weg van
Het leven waarin
Ik zinloos
Mijn tranen vergoot…
liefst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 omdat jij zonder bezwaar slaapt,
bestudeer ik alleen de lel van je
rechteroor van je afgewende hoofd
en stil vraag je mij om niet meer
te ademen. zo lig ik het liefst
in de morgen van je zwijgen.…
eenzaam
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.146 nachten
wachten op de dag
stilte
in een huid van
ondoordringbaar stof
afgewend
kruipt traag een vage angst
naar later
als water
likkend
oevers van het onbekende…
Afzonderen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 Diepte van gedachten
niet uitgesproken
met woorden
of door blikken
van ver gekend
ingekeerd wezen
achter gesloten deuren
afgewend uit zicht
geopende luiken
ook al is de poort dicht.…
Ondergang
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 430 Mijn afgewende blik.
Opeens spoten haar ogen
het avondrood
woest in mijn gezicht
en ik besefte
dat het laat was.…
illusie trekt in orgels
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 630 droogstand
in de kweek
van illusies
geeft verzuring
ontstemming bij de organist
men ziet
vooral bij mondorgels
groene doorslag
in pijpjes
men vermoedt
het vale grijs
van schuim
op lippen
met afgewend gelaat
wordt ontluisterd…
Zelfde soort?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 145 Niet te knuffelen en eenzame soort,
verdwaald tussen de aardse dieren,
z’n gram verhaald op hen, die hem
geen kwaad kunnen doen en hem
niet eens besnuffelen, in aard ver van
elkaar afgewend, om zich met de vinger
naar eenzelfde toegangspoort te richten.…
Twee paar ogen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 191 Een korte blik, afgewend.
Nakijken? Wat als je je verkijkt?
Toch de volgende weer bereikt.…
Weerbarstig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.078 waar kussens elkaar raken
liggen hoofden afgewend
er slaapt een ruzie tussen
zijn poot stijf
die van haar
niet minder
het is de nacht
die hen omsluit
wacht op wat
de ochtend brengt
wie het eerst buigt
ik denk hij
zij heeft het buigen afgeleerd…
Empathie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 487 Kijk nu niet weg,
ik heb het al gezien
dat smalle spoor onder je
afgewende ogen.
Zo kijkt de Heer,
Hij ziet je aan
en voor je Hem kunt tonen
wat je zojuist hebt meegemaakt
heeft Hij het al vernomen
en is je troostend
tegemoet gekomen.…
Onder elkaar.
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 406 De lafheid
de stilte
de afgewende
blikken
geroezemoes
genoeg
maar niet hier
maar wél
onder elkaar
het kleine
het benauwde
de misplaatste
zelfingenomenheid
het door zwijgen
buitensluiten
het
elkaar bekwijlen
het zelf gecreëerde
sfeertje
het cultuurtje
piep
piepklein
minder nog
niets
niets is hier…
Weer dronken
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.867 Ze zag verbeelding aan
voor feit -
dacht dat hij vuil
geworden was
en liet hem op de
vloer alleen
Afgewend van hem
wist ze
dat huismijt langs
zijn oren kroop
en plinten polsen
open schaafden
Voor dood
lag hij
in haar toilet
Ze hoorde niets
ze hoopte niets
…
maar stilletjes
toch dat hij stierf…
Zonde van natuur
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 68 Lust, onbewust
Zonde zijnde wat mijn gedachten sust
Rondingen, afgewende ogen
Gedachten van handelingen, wel overwogen
Tegen het natuur deins ik in
Golven van emotie sluit ik in
Maatschappelijke dam dat niet mag breken
Onverholpen natuur dat zich met geweld zal wreken…
schouder ietsjes afgewend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 286 je hoofd wat scheef
schouder ietsjes afgewend
het was die houding
die steeds bij mij bleef
je ogen keken donker
haren langs je hals
oor en oog in schuine lijn
je kon zo heel uitdagend zijn
lichaam in een warme draai
uitnodigend naar mij
mijn arm rond je schouder
gelukkig waren wij
in woordenloze stilte
is het misgegaan
we leefden…
Favela
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 434 Armoede is niet zozeer de leegte
van magen of handen,
maar veeleer de afgewende blik
van kinderen die niet langer
de wereld in kunnen kijken
zonder pijn of schaamte.
Armoede is de wanhoop
van de moeder die zichzelf
niet langer in staat ziet om
haar kroost te beschermen
tegen het lijden
dat gepaard gaat met verachting.…
Achtergrond
gedicht
3.0 met 62 stemmen 21.541 Afgewend
met zijn rug naar
het zijnde spaart hij
zijn stilstand in verstomming
uit
de avond tegemoet
de helderheid achter donkere
glazen, de opgooi van stemmen
binnen het afgelijnde, het doffe
leder dat men in het wilde
trapt
doelloos
staart de mens naar
wat hem invalt als een schaduw
in de war van zijn
bestaan…
Mijn kind laat mij met buitenlucht alleen
gedicht
3.0 met 64 stemmen 28.015 Plastic steekt uit haar afgewend profiel,
met apparaten woont zij achter glas
die haar weerspannig ademen bewaken.
Als ik tot bloedens toe mijn handen was
mag ik een ogenblik haar vel aanraken.
Hoe steel ik haar, hoe krijg ik haar ontvreemd.
------------------------
uit: 'Dochter', 1984.…
nis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 In een nis staat een vaas
er staan plastic bloemen in gerangschikt
tussen bloeiend gras
elke dag zet hij er nieuwe in
op hetzelfde uur en toont zich
aan mijn ogen voor de onbewogen muur
het zijn niet de bloemen
die in het uitgeholde staan
niet de man die zich schuilhoudt
in zijn afgewende blik
het is de vaas die mij vasthoudt
als…
Ingepakt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 565 Je ogen gillen
wanneer ik de koffers pak
en van je afgewend
zeg ik verslagen
het is over...uit
genoeg
wat rest blijft
zonder klagen
na jouw ontstelde blik
iets luider
jij legt àlles bij mij neer
het voelt zo overladen
echt...…
Sprak mij niet aan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 258 ik zag de hand
voelde vingers
maar het echte
contact ontbrak
de band om
mijn maag
werd steeds strakker
in een vreemd ervaren
zelfs de tijd
tikte traag in
wachtende seconden
door verdichte lucht
een vage zucht
met de laatst
gemompelde woorden
brak het moment
in nieuw ontwaken
zijn er geen vragen
heb mij afgewend
de dood…
Luchtkussen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 930 het gezicht
afgewend
geen lipstick
en kussen
in de lucht.
Sommige vrouwen
zelfs moeders
zelfs zussen
Emancipatie,
arrogantie,
de koele yuppentijd,
een kil “fin de siecle” ?
of heeft het van doen met stand
een gevoel van verbeelding?…
VOOR MORGEN
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 691 Als je morgen doodgaat
je glimlach lijkt verstomd
je ogen zo verdomd
onzichtbaar, je gelaat
een dichtgeslagen boek
waar ik jouw zinnen zoek
in huid van perkament
je blikken afgewend
naar verder dan het hier
waar ik niet reiken kan
zo zal ik deel daarvan
en immer jou nabij
in wat jij schreef en zei
je lach een ornament
voor morgen…
Spoor 1
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.191 Beladen met koffers
vol jeugdsentiment
een kind tussen treinen
het hoofd afgewend
Voeten staan stijf
in het ruige cement
kind zonder vangnet
zonder een cent
Niemand die aarzelt
kennen zij geen...?
zij zijn met zovelen
zij staan niet alleen
Niemand zal vragen
waar ga jij heen ?
Kind tussen treinen
wacht op spoor 1…
In neergeslagen blik
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 163 er dwarrelen
schaduwen langs de zon
handen die ik niet kan grijpen
ogen die me mijden
in neergeslagen blik
of afgewend gezicht
helder waren wegen
kleurrijk de contacten
en warm de harten
totdat schaduw viel
de zon verbleekte
en de kou opkroop
ik had mezelf
bloot gegeven in het licht
van een verboden leven
wil melker
27/…
voor vermiste solisten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 332 Ik heb me heel stil afgewend
maar niemand heeft door
dat ik met zingen gestopt ben
Een eenling in het koor
Er is niemand die naar me wijst
en roept: hij verdomt het
waarom doet de dirigent niets
schiet op, straks verstomt het
Ze zitten in hun nette jasjes
en vinden het een mooi gehoor
in de pauze doen ze hun plasjes
of staan voor de…
Het verlangen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 291 Dit door stilte overheersende moment,
De tastbare gespannenheid,
Onze blikken geen seconde afgewend.
De ontoelaatbare intimiteit,
Die men niet kent.
Wachtend op de overgave die ons verleidt.…
prêt-à-porter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 uw wond behoeft
daglicht en frisse
lucht
en
een zachte
omzwachteling
voor de nacht
hoe verdraagt een
open wond de
pijlsnelle doorboring
en
dan de afgewende
blik in
messcherp licht
het advies
averechts
misschien
alleen licht en
lucht van de nacht
om het trauma toe
te dekken
alleen overdag
vluchtige blikken
op…