74 resultaten.
Verwerken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 121 Zwijgzaam als ik ben
Wil ik luisteren naar geluiden
Naar klanken aangenaam
En vooral melodieus
Woorden die het goede fluisteren
Gemeend en zeker serieus
Ik zal ze schrijven op witte vellen
En mij verre houden
Van enig commentaar
Later wil ik ze zwijgend lezen
En slechts denken;
“Ach, laat ook maar.”…
Onopvallend verborgen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 585 Onopvallend verborgen
in mijzelf gekeerd
net zoals op het spoor
tussen de rails
en voor de trein
ik was er wel
maar ook weer niet
men zag mij niet
en dat zie ik wel,
Onopvallend verborgen
-voor een ieder-.…
Haiku
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 441 Op het stoppelveld
een grote blauwe reiger
zo onopvallend…
Kameleon
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 61 Een kameleon
kleurrijk en onopvallend
helemaal zichzelf…
Doodop
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 741 Onopvallend komt
een vlinder te sterven op
een leuning van een
tuinstoel nu het september
is en hij gewoon doodop…
Van hetzelfde laken een pak, zei ze
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 Doet u maar
Van hetzelfde laken
Een pak, zei ze,
Onopvallend
Wil ik zijn
Ja, zo wil ik leven
Zonder die pijn
Van het altijd anders zijn…
Het zou goed zijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 884 Het zou goed zijn
Zei de psychiater
Tegen de patiënt
Dat u niet in uw
Verdriet blijft hangen
Maar eer deze woorden
Waren doorgedrongen had
De zieke kans gezien om
Zich onopvallend te verhangen…
DOOR HET LINT
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 809 Ik onderscheidde me wéér te bescheiden
in het me onopvallend onderscheiden.…
Het onopvallend vruchtje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 444 Stille Landman, zie mij wachten
in ‘t verborgen duister,
ik draag een heel klein vruchtje maar.
Wanneer U langskomt zult U denken
dat vruchtje is nog lang niet klaar,
ik leef hier in het donker,
durf me niet te laten zien,
nooit kom ik in het volle licht
komt U een keer bij mij misschien?
Ik ben zo bang voor al die ruwe mensen
die plukken…
Bronzen wereld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 de Bronstijd
Dat zij haar webben weeft
En hier haar oude dagen verslijt
Stijfjes in haar web
Leeft een goudkleurige spin
Geheel onopvallend
In een gietsel van koper en tin.…
Zoeken
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 216 Op zoek naar dat
wat je nooit vinden kunt
Gevonden wat je niet zocht
De regenboog is een utopie
Gemoedsrust een
vanzelfsprekendheid
De zoektocht voortzettend
Onopvallend haast
Heeft hij gevonden
wat hij zoek was
Het lag er namelijk naast.…
Zo Vrij
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 212 vrijheid vliegt
met de vogels mee
er midden in en tussendoor
heel onopvallend heel gedwee
en de vogels vinden het zo fijn
ze zijn zo tevree
daarom alleen daarom
zijn er zo veel mensen
die vogel willen zijn…
heel begerig
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.179 je knipt je nagels
in de zon
als ik onopvallend
door het venster
naar je kijk
in het vliegtuig
leek je mij zo klein
kwam het
door die fokker
of die wolken zo immens
maar je zit daar
en je knipt je nagels
zo bevallig
dat ik heel begerig
in je nekvel bijt…
New York - Queens
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 400 In een winterse laan
staat een stoere hoge boom
wit besneeuwd verheft hij zich,
onopvallend voor zich uit knarsend,
boven het luidruchtige verkeer uit
niet zwichtend voor de kou en de last
alsof bomen aanvoelen dat
de lente alles zal herstellen
Onder die boom
rust een doelloze zwerver
die ooit ergens liefde gaf en kreeg,
onopvallend onder…
Zomer in de stad
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 2.233 Je strelende handen willen naar die plek,
onopvallend en heel langzaam.
De hitte maakt me langzaam slomer,
heerlijk samen met jou : de zomer!…
Ondiep (acrostichon)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 5.402 Veel oppervlakkigheid, amper te zien,
even onopvallend binnengeslopen,
en nog niet intensief bovendien.
Rimpelend mijn leven ingekropen,
telkens weer een ietsje meer;
ik weet het voelt niet goed, maar
grijs doet toch geen zeer.
--------------------------------------
Al weer een jaartje ouder!…
Het Geheel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 339 De doorsnee zat
Ingesleten patronen
Mijn melancholieke roep naar diepzinnigheid
Werd slechts door
Een iemand opgepakt
Je omhelste mijn verlangens
Duizelingwekkend
Je vormde mij
Totdat wij een waren
Een smeltkroes van eigenschappen
Maakte mij zielsgelukkig
Onopvallend van buiten
Hartstochtelijk jezelf van binnen
Liefde maak je…
Ontsnapt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 374 Ze is als een jonge ree met zachte ogen
zo eentje die je zou willen strelen en beschermen
zij verkent haar wereld - schuchter en onopvallend -
wordt ongewild en onverwacht een prooi
achtervolgd door de jager die zich keer op keer wil bewijzen
Met het verstrijken van de seizoenen
wordt ze steeds handiger in onzichtbaar leven
en ontsnapt…
Hoe opvallend
gedicht
3.0 met 9 stemmen 7.468 In het licht
daarvan kan niets onopvallend zijn.
Men kijkt het best op een afstand toe.
Straks komt er specie uit
de opening die zich ergens
concreet en zinvol instort.
Hoe veraf is het betonrot nu.
--------------------------------------
uit: 'Circulaire systemen', 2002.…
een kruin kreunt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 168 de storm is eindelijk
gaan liggen
het blad dat valt
valt stil onopvallend
en de grond staat het toe
in hopen rond de bast,
een kruin kreunt
ongenaakbaar naakt
en staat vreemde vogels
toe de takken te bevolken
ik zie vleugels in wolken…
En bestaat niet
gedicht
2.0 met 11 stemmen 8.765 Kloppend tegen beton
weggedrukt hard te worden, onopvallend
hard als het hardste gevaar.
-------------------------------------------
uit: 'Een leeuw is eigenlijk iemand', 2006…
Spionnenlied
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.359 Noem me Anna
en ik ben gewoon de buurvrouw
die gelukkig zwaait als ze een taart bakt
of de hond uitlaat.
Je mag haar wel maar kent mij niet
Ik ben het spook dat in je huiskamer
de spulletjes verplaatst -
het oog dat door de bolle lens
je buurt bewaakt
Je kent me niet
Je noemt me Igor
Ik woon drie straten verderop
en rij altijd om zeven…
Vuilniszakken
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.171 De korte duur van koeien, zonneschermen
en de liefde is onopvallend.
De vuilniszakken blijven. Hotels voor
gisten zijn het, haltes voor de dingen
op reis naar de tijd in de heuvels.
Ach zoveel nepalese prinsen langs
de stoeprand, zoveel nepalese prinsen.
-------------------------------
uit: 'Vroege sneeuw', 2003.…
Misschien, misschien
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 266 ik heb een liefde verslapen
om kuiltjes-wangen te kussen
goedlachs
aan de hand van vergeelde foto’s
kantel ik, als ware
opstandig zonder gebaren
met droge ogen
als ik wakker lig bij maanlicht
weerspiegelt alles
misschien, misschien
was jij er gisteren wel
onopvallend maar waakzaam
tot diep in de nacht
bemin, bemint, beminnend…
Zonder eigenaardigheden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 Een mens zonder eigenaardigheden
Is hij die ginds zo onopvallend
Voorbijgaat, niet luidruchtig
Of anderszins aanmatigend,
Immers, hij springt niet in het oog
Met schreeuwend kleurige kledij
Of ander aanstellerig gedrag
Dat dagelijks uitroept: Kijk naar mij!…
Tijdverdeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Wat is een dag in een mensen leven
In uren slechts opgeteld in tijd
Een lichtflits, het is maar even
Een moment van vreugde en strijd
Wat is een jaar, al lijkt het meer
Dan vele dagen aaneen geregen
’t Is een rimpel op ‘t vlakke meer
Onopvallend en meestal verzwegen
Wat is een mensenleven in de tijd
Anders dan een vluchtig wezen
Een zijn…
Goede raad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 Dus gaan we mee op weg,
houden voorlopig een oogje in 't zeil
en, onopvallend, een vinger aan de pols.…
Vertel eens Heit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Vraagt het dat men sober en onopvallend leeft
dan de natuur onbevangen indenken verweeft.…
Zou het wel onopvallend die schaduw zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 Misschien heb ik wel jaren lang stil meegekeken
langs je ruggengraat je billen en oudere littekens,
de dagelijkse gang mogen derven verhalen beërven
ben ik zelden afgeweken als schildwacht die je acht.
Heb ik ongevraagd momenten lang over je schouders
gestaard, je liefde en leven gezien, 't grijzende verdriet,
ben ik meegeslopen met wandelingen…
Diep strand
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.426 ik denk tegen de wind in
het ruisen van de zee
het geluid, de muziek
een cliché
in mijn oren
achterstevoren
terug... denk ik
terug... naar toen
als de zee spoelde
de liefde over mijn dam
toen zij kwam
zij, een onopvallend glasgordijn
een muur van troebel water
onzichtbaar
onder de waterlijn
sommige stuurlui staan aan wal
omdat ze…