16464 resultaten.
regen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 316 wolken werden zwart
wind geselde de bomen
eindelijk regen…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 780 Een kam met veel te scherpe tanden
op een hoofd waarin de waanzin laait,
als de wind die stro aanzet tot branden.
Een vuur dat onverwacht was opgelaaid,
je leven wegblies als een guirlande
in de zwarte wind die wanhoop waait.…
LEEFTOCHT
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 528 Zwarte wind
wervelend op de kim -
het licht is van huis
Zij vergt dat hij haar stroeve nek masseert. Haar vel is van
fluweel en heuvelend als Umbrië haar borst. Lust kruipt door
vingertoppen, en deernis.
Dat zware gonzen
in het donker boven ons -
ganzen op leeftocht…
zwarte wind
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 1.192 in de ondergrond van
herfstharde duisternis
krassen zerken in
schaduwen begraven
wie zal hen horen
als het middaguur al likt
aan de bloedende kou
van verloren liefdes
in winternachten van morgen
op de kale akkers waar
wind zal wuiven naar
een stroomversnelling
vervluchtigd tot herinnering
in het afgemaaide gras
van vergeefse…
Solus in aedibus amoris *
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.745 Daar steekt de nacht op en de zwarte wind -
En open vind
Ik als mijn eigen
Uw woning wier beveiligd zwijgen
Me omvat als een verloren kind?
In schemerdonker doofden uit gezicht
De ogen wier licht
Mij trok de diepe steile wegen
Naar dit hoog huis van dagelichte zegen
En sterreheldre plicht.…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 439 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.661 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.107 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.701 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.660 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.740 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.487 De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand die naast
haar mand hangt, terwijl
hij de andere, die met
het kleine glas,
nog eenmaal, uit de
verte, ernstig
groet.
------------------------------------------
uit: 'Het scheermes van Ockham', 1992.…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.743 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.079 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.397 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.107 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
Juffershondje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 Vandaag komt de wind
uit een verdomd koude hoek,
ik denk dat ik de knop van de verwarming
maar opzoek,
want vandaag zit ik te rillen,
van mijn kleine teen,
tot warempel mijn billen...brrrrrr…
Storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 De wind speelt een spel
een spel van " wie het wint"
De wind speelt met gevoel
en als je net buiten was:
Weet je wat ik bedoel!
De wind, waait met pure kracht
ik waaide temet om
toch is de wind mijn grote vriend
want weet je wat ie kon?
Mijn muizenissen laten verdwijnen!…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
Op Jan Siebelink
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 576 Groot Synoniemenleed!
Schrijver Jan Siebelink
Knielt op violenbed
(Zie zijn roman)
Dat is nu iets waar het
Instrumentarium
Van een salonorkest
Niet tegen kan…
De Rommelmarkt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 398 Weg met de Middenstand!
Hendrik VII
Greep naar zijn zwaard
En sloeg wild in het rond
Kliefde toen achteloos
417
Bakkers en kooplieden.
(Vrij ongezond)…
ruimte
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 275 Laat het dragen van de zonde,
ten gevolge van het verlangen.
Het verdriet van de liefde,
in eenzaamheid en in stilte.
Koesterend de vrijheid middels het niet dwingbare.
Zoekend naar antwoorden op onmogelijk beantwoordbare vragen.
De controle remt het onverwachte.
Het onverwachte geeft plotselinge ruimte.
Het verlangen daarna maakt strijdbaar…
Hopelijk slapeloos
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 279 Samen met jou lig ik in bed
Ik slaap heel licht
Ik voel je armen om me heen
Jij die me streelt
Ik draai mijn hoofd iets en zie dat je slaapt
In je slaap streel je me en laat me voelen dat je van me houdt
Ik draai me om en voel hoe jij je omdraait en jouw kontje tegen mij aandrukt
Ik kan je beter bekijken en zie hoe je straalt in je slaap…
Sorry
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 849 Wanneer zeg je sorry?
Hoe laat je weten dat het je spijt?
Laat je het merken, ook als je het niet begrijpt?
Durf ik je aan te kijken wanneer mijn onbegrip torenhoog is?
Kan ik de stilte doorbreken wanneer een ieder van ons in z'n eigen verte staart?
Is het de sorry om het goed te maken?
De sorry van de compassie?
Of is het de sorry van de blijvende…
zonnebloemen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 350 Op de plek waar ik nu kom
sta ik stil, kijk achterom
enkel mijn eigen schaduw
jij die me niet volgen kon
of niet wilde..
het veld,zonnebloemen,klaar om te oogsten
na hard werken,genieten en proosten
naast elkaar mijn hand op je heup
de warme zonnegloed laat ons voelen
de beloning voor het volgen van de zon
jij die niet wilde
of me niet…