25580 resultaten.
Gaia (2)
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 290 planeet
we dumpen er ons kernafval
we gooien er olie op
we vervuilen het met miljoenen kilo's plastic
die alle leven kapot maakt
alle dieren en planten verstikt
maar het deert ons niet
zolang wij maar kunnen zeilen
en cruises maken
ach het valt allemaal wel mee
maar het valt helemaal niet mee
hoe we Moeder Aarde misbruiken
Gaia…
sist nog haar venijnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 353 randen bijten
zich in blauw als
tanden van het magma
zwavel voert je naar
de hel in een geest-
verruimend lachmaar
het lijf van Gaia
is gestold maar sist
nog haar venijnen
je voelt het kloppen
van haar hart weet je
dicht bij haar geheimen
ze pulseert geen bloed
haar huid is warm en broos
de weeën komen woordeloos
ontvang haar…
Mantelzorg
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 105 Zo'n mantel, boordevol met liefde
en warmte voor je medemens.
Maakt beiden dan gelukkig...
Je leeft dan blijer, meer intens.…
Zwaar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 135 teer winterklokje
strenge vorst daarbovenop
met witte mantel…
het marmer glanst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 500 het marmer glanst
polijst de tijd
die is geweest
in aders die
het leven raken
subtiel detail
verspringend soms
ze waren daar
toen Gaia nog
haar aarde maakte
eeuwen splijten
in geopend steen
de houwer kijkt
er vaak langs heen
ziet ongebroken lijnen
dat spel kan hij
met een geoefend
hand verfijnen
ze worden in nog
zachter kleuren…
vul haar als beminde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 297 ik laat me drijven
op de wind
hoor in de verte
kerkklokken luiden
beneden speelt een kind
zijn spel lijkt
doelloos maar
hij lacht plezier
zijn oog en handen
vinden hun vertier
ik zoek de schaduw
van mijn vroeger leven
speur naar kleur in
de herkenningspunten
die rotsen kunnen geven
land in de geborgenheid
van Gaia's schoot…
Vrouwen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 641 Ze droeg een mantel
schreeuwerig groen één oorring
deed ze meer zei ze…
Slachtoffers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 gele stoffen ster
op grauwe mantels gestikt
vrijheid ontnomen…
De Koningsmantel Zelve
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 124 Hij droeg geen rood en scharlaken
nóch purper nóch brokaat,
nee geen rijk versierde mantel,
sleepte langs stoffige weg of straat,
Hij werd mishandeld , gestompt en geslagen
werd met grof geweld beloond,
ópgejaagd langs de grote menigte,
door de soldaten ,
met doornen gekroond,
dát was wat Jezus droeg,
bloed en zweet op Zijn gelaat-
Hij…
Place du Tertre
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.085 Halfweg september
Place du Tertre
je mantel grasgroen
die kleuren van toen
weet je nog
het was mij
om het hazelnootbruine
van je ogen te doen…
Morgenstimmung
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 sinds zij in haar witte mantel
vorstelijk is neergedaald
wacht dit leven dat zij naliet
tot het licht de ochtend haalt…
gekleed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 niets veegt zichzelf
weg
onder de mantel der liefde
ligt een lichtend
voorbeeld
bijééngeraapt ben ik
de uitkomst van
mezelf…
Zilverklank
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 290 warmte, vriendschap, samen-zijn
blauw, regengrijs verlangen
ik ben onvrij, gevangen
en maak mijn eenzaamheid tot iets
dat in mijn nergens vorm krijgt
een cognitieve dissonantie
misklank van domheid, arrogantie
doch in de duisternis vonkt licht
subtiele vreugde, liefde, vuur
atomair is zij een felle zon
Pandora, die met openen begon
Gaia…
Overleven op een gesloten afdeling!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 284 Op bezoek bij Tante Gery, 93 jaar oud,
Feestdag, 1ste Paasdag 2018, Huizen
Ze was weer even terug in mijn beleving mijn eigen moeder
mijn overleden moeder Phina Krediet-van den Bos
in 2009 overleden op 96-jarige leeftijd en 5 maanden
Ook zij was in de laatste jaren van haar leven
overlevende geweest op een gesloten afdeling
van “De Burcht…
Rots
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 109 Ik ben een rots in de branding van de zon
Ik ben een rots in de woeste golven van de zee
Ik ben een rots met een stenen mantel om me heen voor tegen de pijn
Toch kan ik niet de rots zijn die ik wil zijn…
zwarte mantel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.373 gebogen
leunt zij voorover,
de zwijgende
zwarte mantel
het hoofd
door ellebogen
gedragen
om de Geest
middels deze
menselijke pilaren
naar bezieling
te vragen
de houding
bidt in geborgen vuur
doch ook in deemoed
geknield
teneinde de beklijfde
levensdorst
te laven…
onder oude mantels
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 390 onder oude mantels
geurt aarde in het verborgene
waar land langzaam groeit
in beschutting van veréénzelviging
vogels doorvliegen in
middag van eeuwigheid
eenden schuilen
in rietkragen van golfslagen
en wijde armen om de hemel slaan
ze telt de diepste gedachten
in het één gevouwen licht…
in de mantel van mededogen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 276 in de mantel van mededogen
waar geluk zich voortbeweegt
in speelgoed van eigen taal
op aftandse zwenkwielen
schoorvoetend stomend stuivend
op de tast bijeen gedreven
in straten van sprookjesdorpen
waarin je vrijuit mag spelen
daarin leef je op de plek waar
je schuilt in onwezenlijk
schreeuwen en kraaien
in het pretpark van jouw…
In de manteling bij Domburg
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.996 In de spanne luwe stilte
In de wieg van ’t glooiend mos
Lig ik: boven vaart de zilte
Zeewind over ’t neigend bos.
Al de toppen wuiveblinken
In der zonne gouden lust,
Wijl de dorre bladers zinken
Om mij heen tot rosse rust.
IJle vogelvluchten rissen
Achter weemlend twijgenweb:
’t Zijn de meeuwen die gaan vissen…
XXXL mantel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 198 Geen zorg, trek maar aan mijn mantel,
hij is gemaakt van liefdewerk
met oud papier voldaan.
In het voorpand huist mijn tante.
Als ad interim van God
spreekt zij met vele stemmen
en ik ben haar complot.
Vader kijkt de knoopsgaten na
en telt het stiksel zorgvuldig.
Is hij onverhoopt een steekje kwijt?
Dan zoek ik hem geduldig.
…
Mantel van groen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 265 In vrijheid leven
Ademen zonder de geur
van explosieven en angst
of het gruis in je keel
van ingestorte huizen
Een mantel van groen
nu geurend om je heen
Maar op je netvlies
't beeld van de buurman,
waar je nog mee sprak
amper een uur daarvoor
Door onbekenden uit 't puin
weggedragen, zonder benen
Doorweekt met bloed
Rood…
Een mantel van Liefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 489 een doorsneden mantel
aan de goddelijk noodlijdende
is een boodschap van Gods Woord.
Sint-Martinus in het dorp
zetelend in zachte tradities:
de zingende kinderen, de vuren,
de koekenbak. we zullen bewaren
in een mantel van Liefde,
‘nog honderd jaar en enen dag’.…
MANTEL DER LIEFDE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 270 Na een rommelig liefdesspel,
staan hermelijns haren recht overeind,
want de mantel is bevlekt naar het schijnt,
en hun paleisje lijkt de vrijmarkt wel.
Zij wil niet boos op hem zijn, lacht erom,
en zegt:'Jij was toch wel een beetje dom.'…
Mantel aan Jas
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 72 Voor M. L. R
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
De zware, onderdrukkende gebeden
Wat wij met onze knuffelberen deden
De kleine dorpen, God die niet verscheen
Een dierbare die op een dag verdween
De plannen om te vluchten die wij smeedden
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
Een keel tot aan de rand gevuld meteen
Toen bleek dat Sint…
Geluk
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.179 Geluk
slaat zijn mantel
om mijn schouders
van weemoed
gehuld in zijn warmte
dromend in zijn duisternis
word ik wakker
ik sta op
ik droom niet
ik ben gelukkig…
Mantille
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 420 Als een mantel
past hij
naadloos
zonder knopen
glijden seizoenen
langs dagen en nachten
zijn huid
raakt haar taal
als een jas
past hij…
Sneeuwwit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Nee heus... er is niets van gelogen
al dwarrelt het voor mijn ogen:
waarheen ik mij ook kantel
mijn zwarte, wollen winterjas
draagt vandaag een witte mantel…
Sinterklaas
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.493 Een heel oude bisschop uit Spanje
had een rode mantel met veel franje.
Wassen had hij nooit geleerd,
dat ging dus goed verkeerd,
want na de was was hij niet rood maar oranje.…
Salka
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 121 De kluwen
van de uitgetrokken
rozerode panden
ontwindt zich tot
een mantel
in haar koesterende handen.
Gedicht n.a.v.
het boek “Salka” van Chaja Polak.…
Het wachten moe
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 100 ook wanneer
dat niet meer wordt verwacht, om uit
het niets, alles te kunnen halen, en zal
ervaren hoe onbewegelijk stil het wordt,
om als held van dit verhaal uit te varen,
om het kind tevreden te stellen, en in
een onuitgesproken taal z’n fantasieën
te vertellen, te beleven om zich in z’n
natuur uit te kunnen leven, om dan
de krappe mantel…