Alle inzendingen over Overschreden

begroet door het roze ochtendgloren rekken wolken zich uit als de krant zich opengevouwen aandient om het gedrukte nieuws te openbaren het regent letters vol ongeloof en afschuw over hoe onveilig de wereld is heel ver weg maar ook dichtbij zijn onzichtbare grenzen overschreden blijft de pijn voor nu verborgen daar het brein dit nog…

Tastbaar overschreden. Geboeide stilte. Gedachten verlaten het zwijgen. Het ledikant luistert. Het bed geeft zich over. Helft en wederhelft. Eén teder territorium. Hoofd bakent imaginaire grenzen. Vingers worden woorden. Ze strelen je lichaam. Van papier. Ik schrijf tederheid op je witte vlakte. Ik ben je immigrant.…

Buiten zinnen plagend drong hij zonder vragen in haar wereld binnen wat zij zou verdragen daar de zwijgplicht vanzelfsprekend was Als een vlieg in 't web gevangen liet zij hem gevoelloos toe Liet zich strelen zonder schreeuwen hield zich stil en krijste niet In zijn macht die liefde leek bevangen overschreed hij grenzen zonder…

Je voelde altijd wel de provocatie De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen…

temperatuur wordt hoger de aardkorst weker ik staar naar het woord Kyoto dat mij onheilspellend voorkomt ook al is het ondertekend ratificeren heeft niets met ratten te maken bromt mijn buurman ik weet het nog zo net niet het vernietigen van ons ecosysteem gaat door lees ik in een rapport dat heet Up to Smoke de mens heeft de aardgrenzen overschreden…

in allerhande lijkt de wereld te belanden in een eenheidsworst grenzen worden niet meer overschreden we leven nu in het heden van wat voorgeschoteld wordt zijn er nog die pionieren stenen rapen om een eigen haven te gaan maken golven breken in hun nakie struinen door de duinen vol met prikkeldraad voelend nog dat jeugdig kattenkwaad…

je zei dat je niet durfde terwijl je dolgraag wilde zingen in een microfoon het lijkt zo heel gewoon je dochter zong zo prachtig en jij bleef aan de kant totdat ik je overhaalde en meenam aan de hand "starry, starry night" een lied uit jouw jeugd ik zong zachtjes mee en genoot van jouw vreugd je hebt een drempel overschreden gedaan…

zij opende geen deuren bij het binnengaan haar lach was drempelloos ze ging ook niet voorbij maar bleef warmte delend steeds aan je zij het nader komen overschreed de lijn van sprookjes en mystieke dromen ik was deel gaf in delen zonder zelf op te lossen als een der velen juist deze identiteit leek glans te geven aan…

Ik heb al mijn reserves verspeeld Mijn geduld op de proef gesteld Tussen hoop en vrees gebalanceerd Op de rand van de wanhoop geheld Ik heb alles zomaar laten gebeuren Al het onacceptabele geaccepteerd Mijn grenzen te ver overschreden Nu weet ik dat was echt verkeerd Ik ben er niet beter van geworden Het heeft me niets goeds gebracht…

Een zoektocht overleeft Eenzame dieptes Stormachtige laagtes Grijze ochtenden Inktzwarte nachten Zwervend in een roes Ik ben het niet waard Ik ben de waanzin voorbij Ik draag geen naam Een drempel wordt overschreden Ik ben zo moe gestreden Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam De wind drukt in mijn gezicht Een oneindig wenen Ik draag…

Een zoektocht overleeft Eenzame dieptes Stormachtige laagtes Grijze ochtenden Inktzwarte nachten Zwervend in een roes Ik ben het niet waard Ik ben de waanzin voorbij Ik draag geen naam Een drempel wordt overschreden Ik ben zo moe gestreden Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam De wind drukt in mijn gezicht Een oneindig wenen Ik draag…

Mijn ongetemde liefde voor jou overschreed ècht iedere grens. Maar nu stopt mijn droom, het wensen en het smeken... Het is op, ik ben kapot mijn hart kan niet verder breken. Lippen op elkaar laatje op slot sleutel opgeborgen niet langer meer verward. Ik zwijg zoals JIJ al deed, niet met je mond, maar met je hart!…

Ik zie een rivier het zijn oceanen die ik wil je moet me alles geven maar alles is niet genoeg het is mijn verlangen me aan jou over te geven soms Soms probeer ik soms lig ik naast jou soms huil ik soms sterf ik, dat is de waarheid ergens vind ik iets dat lief is in jou En ik heb de lijn weer overschreden een lijn die ik in het zand…

Hij wast het vuil van overschreden voeten, droogt ze met zorg zoals geen ander doet Heb ik ooit iemands voeten zo gewassen buiten mijn eigen kinderen om? hoe vaak nam ik de vuilheid van de ander zodat hij zonder vuil weer verder kon?…

heb ik u ontmoet op een meridiaan die naar het verleden voert en ik weet niet waarvandaan noch hoe het me beroert Ooit toverden onze ogen hetzelfde paradijs, lang vergaan speelden elkaars lippen als één vertogen naar het enig heilig woord gebogen van liefde en bestaan Zo lang geleden de plaats vergeten waar wij zoenend het geheim overschreden…

vergaan Daar vind ik inspiratie voor mijn tomeloos bestaan Daar flitsen denkbeelden van mij Mijn geest voorbij En word ik weer gelukkig met de Tijd en met de wereld om mij heen Daar wordt mijn hart weer teder En merk ik dat ik weer eens ween Om al die lang vervlogen tijden Dat ik mij nog verzette tegen alles om mij heen En grenzen overschreed…

Op de harde eikenhouten banken, waar ik onze Lieve Heer mocht danken voor het boze woord van de dominee, kreeg ik net genoeg pepermuntjes mee om een frisse smaak in dit bang geloof te behouden voor mijn laatste bede, toen ik de griezelig diepe kloof tussen leven en dood had overschreden en mij meldde aan de gouden hemelpoort met mijn naam…

Najagend de onwaarschijnlijke Snelheid waarmee ons brein De wereld van vandaag steeds Maakbaarder maakt en opstuwt In de waan van elke nieuwe dag Waarin grenzen worden verlegd - En vooral overschreden - Is daar de geboorte van Zo maar een bijzonder kind Dat in een voerbak te vondeling Wordt gelegd voor het heil Van alle mensen…

Is er een grens overschreden? Heb je nog iets achter de hand? Met zoveel heb je ons al bestreden en nog steeds bewonen wij jouw land O Wereld! Wat was je bedoeling? Hoe wou je zijn in het begin? Kun je ons stoppen en laten bloeden of nemen wij jouw leven in?…

Op grond door vaderlief geschonken heeft prachtzoon zijn grenzen overschreden. Dronken heeft hij lief en lijder met muren van elkaar gescheiden. Duizend bommen hebben krater na krater geslagen en raadsels als kruiswoordpuzzel in de zee tussen kwal en schip gesmeten. Naakt, nat en geil heeft hij brood gebroken en gegeten.…

in een voortdurende gewetenspijn tevergeefs in dromen op je gewacht, toch zal ik je eens ontmoeten, de ochtendstond gaf mij je hand en beeld, je zonden zal ik strelen in het kleed van lief en leed in verlangens om het daarna te vermorsen, een opening te herwinnen met de glazen sleutel op je moederborst, als ik velen grenzen overschreed…

je prachtige handen Mooi van vorm en uitermate creatief Krijg ik last van bevroren gedachten Ik had je strelingen ze vreselijk lief Als ik denk aan je mooie woorden Beloftes over vriendschap elke keer Krijg ik last van bevroren gedachten Ik hoopte steeds maar nu niets meer Als ik denk aan mijn geduld en liefde Hoe ik mijn grenzen heb overschreden…

hij bakent zijn gedachtenwereld af een huis en meubels, mensen, lief en leed hij bouwt zichzelf een zijn - wat zelfbeeld heet - beweegt zich vrij in wat hij grenzen gaf de bange verten lijken zo veraf zo ongekend dus onbestaand hij weet niet eens wie ooit de muren overschreed hij loopt, zich veilig wanend, richting graf tot peilers…

Daarbuiten, waar grenzen niet kunnen worden overschreden omdat ze er niet bestaan waar eeuwigheid en sterfelijkheid in elkaar vloeien waar afstanden onmetelijk zijn en wegen verlicht met sterren waar planeten, zonnen en manen ons in het minieme mensendom blijven boeien waar de tijd niet bestaat maar slechts een benaming is voor de…

Te laat voor je tranen Al voel jij je ontheemd De liefde is weggeëbd Ik ben van je vervreemd Te laat voor je excuses Je hart gevuld met spijt Geen tijd voor zoete koek Het gevoel verloren kwijt Te laat voor je beloftes Ik geloof je nu nooit meer Alle grenzen overschreden Steeds weer keer op keer Te laat voor je woorden Ze zijn niet…

De verlegde grenzen overschreden, bekeken met angst De massa kijkt toe… wie is het bangst? Afgekeurd met afgrijzen, maar wie staat op? En geeft het teken: dit gaat te ver, STOP! De angst te beklemmend, geen vin verroerd… massaal Hoezo “samen sterk”?…

Scheuren door polders en over boerenwegen van dorpen naar steden dan steeds heen en weer of de zon nu scheen, of in zware slagregen dat kon me niet schelen, ik zat toch in het leer steeds sneller en sneller schoot ik alles voorbij elk maximum overschreed zo die brommer met de wind om je kop voel je, je pas echt vrij niet verstandig, maar niet…

Waar alle grenzen van Fatsoenlijk gedrag al Heel lang overschreden zijn, Waar normbesef al lang niet Meer bestaat, daar komt zo waar Een nieuwe grens in zicht Die onverwacht, maar niet Geheel onvoorzien, zijn opwachting Maakt, en komt een toekomst Akelig dichtbij waarin wat De moderne mens uitgeeft Niet standaard drie keer…

Mijn ziel overschreed de tijd van een verborgen leed, verwarde vriendschap met liefdestrouw, een desillusie zoals dat heet. Mijn beter weten kleurde immer blauw. Totdat jouw empathie mij nieuwe vreugde gaf; mij minder pijnigde door jouw trouw, om het willen vergeten van de kilte in berouw.…

Vaak sta ik voor je portret, leef me in eindelijk grens van waanzin overschreden kom je tot leven en reikt mij je hand trekt mij in je wereld, dwars door eeuwen Heden ontmoet het verleden, tijdsprong veroorzaakt een spagaat in m'n geest een elektrische storm waart door mij vloek zacht, 'n non naast me kijkt kwaad Hand in hand lopen we over…