Alle inzendingen over Spijt OR Ontevredenheid

De ontevreden roos Een vlinder fladderde rond een roos die gans verlaten in een hoek te treuren stond omdat ze vond dat men haar schoonheid niet verkoos. Waarom, zo sprak ze tot de vlinder, sta ik hier gans alleen en staan mijn zusjes in de tuin gezellig in de zon bijeen?…

Ontevreden ben ik Heer over het kwade wat ik deed, geen vrede heb ik meer met dat wat ik vermeed, ik zou graag vrede willen maar alleen lukt mij dat niet, neem Heer de onvrede van mij, U, die de echte Vrede biedt, de Vrede van Uw Engelenlied.…

Het leek een goldrush voor de USA Nu zijn de schaatsers boos en ontevreden Ze worden gepasseerd en weggereden Waar ligt het aan, ze hebben geen idee Bij elke start weer luidkeels uitgezwaaid En daarna door ons in het pak genaaid.…

Ontevreden genoeg om door te gaan. Uitputtend maar ook onuitputtelijk. Zowel diepgaand als verganend. Op en … nog. Soms stop en door. Slaand en zalvend hand in hand. Nu doof … dan … een en al oor.…

‘Dat kán toch niet’, zei iemand ontevreden en iemand schreef - een wijze functionaris - ‘Ik twijfel, maar ik g’loof 't als het waar is’…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Alles een reden, vragen gesteld, maar toch ontevreden, genoeg verteld.…

Geert twitterde: het is nu onze beurt Zo heeft ie weer een extra stemmentrekker De grenzen dicht, dat vindt ie ook zo lekker Het Poolse meldpunt: ook al mee geleurd Hij wakkert aan -met verve en altijd- DE ONDERBUIKSE ONTEVREDENHEID…

Het is me wat, de Trêveszaal was woest, Bewindspersonen waren ontevreden, Het kabinet had last van Kamerleden, Ze zeiden: hou je wel een beetje koest! Wij lossen alles op hoor, snap je wel? Dus zetten wij de Kamer buitenspel!…

Het spijt me dat ik ben, zoals ik ben. Het spijt me dat ik op deze wereld besta Het spijt me dat ik alles in jouw ogen verkeerd doe Het spijt me... ik loop weg, ik ga. Het spijt me dat ik niet ben wie je wilde dat ik was Het spijt me, mijn ma…

Om de zoveel tijd, Krijg ik weleens spijt. Echt spijt van dit, Of spijt van dat, Heb ik nooit gehad. Ook van spijt, Had ik nooit spijt.…

het spijt me ik had me niet moeten laten gaan het spijt me ik heb je voor altijd pijn gedaan het spijt me hij was een vriend van jou het spijt me ik was je als vriendin niet trouw het spijt me vergeef me alsjeblieft het spijt me ik was gewoon verliefd…

buig voor de heren in hun almachtigheid aanhoor hun wil, beef waar tolerantie kwijnt kritiekloze dwazen luister naar het volk verschuil niet in die toren jullie ijdelheid maar aanhoor nederig het gemor van velen ook zij zijn getrouwen in ontevredenheid…

De schaatser was zeer ontevreden hij had niet hard genoeg gereden…

Geronde stenen met wrakhout in schuim zeewier, plastic, kwallen Meeuwen op jacht eeuwig en altijd slechts ontevreden kijkend Zon als ploert, hitte terwijl golven blijven ronden, smelt ik plotseling…

Ze zeggen als het leven is voltooid de ‘stervenshulpverleners’ op gaan treden: ‘Meneertje toch, u kijkt zo ontevreden’ Met 'recht op hulp' word ik straks doodgegooid ‘Zo léven man, dat is toch een verschrikking! We doen voor jou wel even zelfbeschikking’…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…

Niets dat nu mijn stemming om kan buigen Dus troost ik mij met regels die ik dicht en morgen zal ik voor haar aangezicht weer stotterend mijn spijt staan te betuigen Hoe heb ik haar vertrouwen kunnen schaden Waar vond ik de door mij verwenste moed Was het, dat ik door aandachtzucht gevoed mijzelf met rampspoed wist te overladen Ik weet:…

Een traan glijdt over je wang Een ander valt op de grond Je kijkt me verdrietig aan En je beweegt vaag je mond Ik zie het aan je ogen Het verdriet dat wil je kwijt Maar ik wil het ook horen Gewoon horen dat het je spijt Drie hele kleine woordjes Heel simpel en terecht Dan pas kan ik je weer in mijn armen sluiten Heel teder en oprecht…

Ik zag het aan je handen die mijn wangen streelden Ik zag het aan je ogen die glansden in het kille licht van een nachtlampje Maar vooral zag ik het aan je lippen die voorzichtig playbackten maar zo, dat ik het kon verstaan... Ga weg. Ik ben maar weggegaan...…

Ik heb veel spijt van dingen dingen die ik deed de dingen die jij merkte maar ook die jij niet weet. De spijt die ik hier nu voor voel die steekt mij in het hart een naar gevoel vanbinnen van spijt maar ook van smart. Ik wil dit tot jou zeggen het liefste keer op keer maar ach dat is te laat nu jij luistert al niet meer.…

Aanvaard gemeende spijt, schenk water bij de wijn... Laat teleurstelling vieren, zie hoezeer ik ween. Haat en ontwijk me desnoods, maar laat me niet alleen…

Spijt, heel veel spijt Het is niet uit te leggen Je kunt met heel veel woorden Toch heel weinig zeggen Is het nog terug te draaien ? Is er nog iets aan te doen ? Zullen woorden daarbij helpen ? Terug naar de tijd van toen ?…

Heb ik nu spijt? ik zou het eigenlijk niet weten was plaats en tijd even kwijt ik wil zo graag vergeten!…

en nog is er vertrouwen woorden van spijt wellen naar boven..... en nog is er hoop…

Harde, rauwe kreten trommelslagen op haar ziel, het is zijn gistende woede die weer tot leven komt Haar gezicht een masker van bevroren schrik als hij haar aan wil raken, aarzelend en schuldbewust En weer hoort zij de woorden "sorry, schat", ze voelt haar lijf verstijven want dat is wat hij altijd zegt…

Hier aan het strand van de Côte d'Azur rankt haar lichaam een loom ballet op voeten die zweven. Ze weet het niet: denkt dat ze naar de branding loopt en ingetogen praat met haar mooie vriend. Ze wiegt haar slanke taille de hoog gedragen hals de golven van haar heupen. Manestralen slaan als de bliksem in! DE DANS Hier wiegt…

Er heerste doodse stilte in de Kamer, De leden beefden na en zagen bleek En Weisglas sloeg zichzelf, totaal van streek, Verbijsterd op zijn vingers met zijn hamer, Want met een blik die mammoeten kan doden Had Rita haar excuses aangeboden.…