825 resultaten.
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen
546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen
159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
In mijn vak of sombere kunst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
7 In mijn vak of sombere kunst
Beöefend in de stille nacht
Als slechts de maan woedt
En de minnaars neerliggen
Met al hun pijnen in hun armen,
Dan zwoeg ik bij het zingend licht
Niet om te streven of voor brood
Of voor de steun en hang naar de
Bekoring van ivoren podia
Maar voor ’t gewone loon
Van hun geheimste hart.
Niet voor de trotse man…
ik hou nog steeds
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
883 ik hou nog steeds van jou
ook al vind jij jezelf,
ouder geworden, minder mooi
lieve schat,
het is niet alleen de buitenkant
waarvoor ik ontdooi…
Opende jouw zilte huis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
162 je blauwde
weer in ijs
van nooit ontdooide
permafrost waarin
jij tevergeefs
je dromen zocht
met tijdloze
kristallen in briljante
setting vocht
om de dood met
staal te kaderen in de
groene aderen van het land
mijn warme hand
heeft jou gesmolten
in het kruis
de dwarsverbinding
met de werkelijkheid
zij opende jouw zilte huis…
Voor de kade
gedicht
4.0 met 5 stemmen
2.849 Word liever kind: twee beentjes en wat rood;
het doet soms eeuwen inderhaast ontdooien.
--------------------------------
uit: Kunst en vliegwerk (1957).…
Ontdooiende wintermuziek
netgedicht
5.0 met 24 stemmen
104 knoppen van
bloemen zich openen
om in volle
nieuwsgierigheid hun
hart aan de kijker te tonen
struiken ritselden
bomen ruisten hun
groene welkom melodie
de vergeet-me-nietjes
in het gras wisten
al meteen dat jij er was
adembenemend
hoe zij groeiden en
bloeiden op jouw energie
jij die lichtvoetig
lente presenteerde op
ontdooiende…
Ontdooien zonder gedachten
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
151 Waar de kou weer spreekt ben ik het verhaal dat begint
met de wens die de wakende dag vraagt
om elke eenzame echo te veranderen in een belofte
van warmte en gebaren
die elkaar vinden
met een liefde zonder zwaartekracht
en ogen
die beloven dat woorden van afscheid
niets meer zullen
uitdoven.…
De ijskou nog voelbaar
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
73 Op de plek waar je was
Ligt het hier nu voor me,
Tastbare herinnering aan
Jou, aan je gevoelloos hart,
Een levensteken van jou
Waarin de ijskou nog voelbaar is
En waarvan het de vraag nog maar is
Of het ooit ontdooien zal…
Verloren ontmoeting
netgedicht
4.0 met 17 stemmen
1.057 bleek
als de maan
op ijsgebloemde daken
is de weerspiegeling
van jouw gezicht
in haar zonnebril
je staat naast mij
-hoe lang nog-
mijn bevroren lach
kan jou niet ontdooien
bereikt je niet
omdat je kijkt
naar haar
-en smelt-…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
455 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen
616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Je ogen zo vriendelijk
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen
1.656 Je ogen zo vriendelijk
Alsof het leven je toelachte
Je lach zo mooi
Alsof het allemaal nog zo is
Tranen die ik niet langer verbergen kan
Tranen om alles
Tranen in het niets
Maar jij blijft lachen
Met je ogen zo vriendelijk
Alsof het nog zo is...
Alsof het leven je toelachte
En waar ben ik?
Nergens...…
vriendelijke vreugde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
211 vriendin
waar je op vertrouwen en bouwen kunt
jij bent lieve steun en eerlijke toeverlaat
de broodnodige lach en troostende traan
die ieder van ons in het leven nodig heeft
hoe mooi ook is daarom weer deze jaardag
die ons in jou de betekenis herkennen laat
van dat wat jouw naam zo waardig maakt
de adellijke eer van het kostbaarste goed
vriendelijke…
Vriendelijke gewoonte
gedicht
3.0 met 49 stemmen
31.873 De vriendelijke gewoonte van het leven
beveel ik u en ieder hartelijk aan.
Tegen de dood moet worden opgestaan,
want in de dood is alles om het even.
De vriendelijke gewoonte van het werken
is ook niet iets om uit de weg te gaan.
Het mooiste is het werken zonder baan,
om vrij te zijn binnen je eigen perken.…
Een vriendelijk antwoord
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
348 Een vriendelijk antwoord getuigt van wijsheid
En maakt een ander niet onnodig kwaad
Want met boze woorden is niemand gebaat
Weet elkaar te omringen met vriendelijkheid
Uit spreuken 15 vers 1…
Vriendelijk licht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
1.312 Kalmpjes schuif ik over
je te gekke meubelen
en toon de kale muren
een zichtbaar sms-je...
Altijd heet ik je welkom.
Vandaag en elke morgen.
Ontvouw je nobele plannen.
Ik kijk al eeuwen vooruit!
Ik toon je mijn allure:
soms fel of mild, verhuld.
Welk duister er ook verschijnt-
ik licht je bij met liefde.
Na wat jaartjes kijk ik
of…
Klinken vriendelijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
467 wij barsten niet
in glazenland maar
klinken vriendelijk
gedragen op de
vingers van één hand
ze stelen ons
ja volgens etiquette
maar langevingeren
te snel en graag naar
bitterballen en kroketten
dan is het glas
verleden tijd en
vraagt de maag om
liefde die wordt bijgetankt
en dan nog beter glijdt
maar in het afdruiprek
steken…
vriendelijke piraat
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
581 twee jaartjes tel jij nu
onze vriendelijke piraat
die met dappere stappen
de wereld verkent en vergroot
het dwingend wijzend vingertje
door steno taal vervangend
ras met reuze schreden jij
van brabbelaar naar babbelaar
jouw grote liefste zus noa
luistert als jij oa roept
waar broer joshua osha is
die jou zijn streken leert
van voor…
Bedgeheim
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
1.001 Zoals jouw hoofd
het kussen raakt
jouw voeten speels
de lakens plooien
mijn hart het bonzen
even staakt
zul jij mijn kilte
snel ontdooien.…
In de schemering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
63 gooi ik mijn hengel uit
en roer wat in de zee
die vol is van zichzelf
glimlachend ontdooien
golven, en spreek ik
smekende monden toe
die maar wat graag
willen happen
mijn lippen kleuren rood…
Nachtbreker
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
602 dan breekt
de dag
de nacht
alsof het
nooit
te donker
is geweest
verwarmt
de zon
gevallen sterren
nieuwe maan
ontdooien
langzaam
koude
zielen
smaken
zilte
tranen
zoet…
Vredig
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
581 Vrede zou zich mogen verbreiden
en verspreiden
als het strooigoed
van Sint Nicolaas
je zou het mogen rondstrooien
zodat hart en geest
zouden ontdooien
en waar eens oorlog was en heerste
zou dan vrede eindelijk
zich kunnen ontplooien.…
In strakke winterzon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
453 wil iets kleins
iets kleins
schrijven voor jou
je pegelde vandaag
in strakke winterzon mijn
warmte kon je niet ontdooien
toch zag ik
op het balkon de eerste
groene puntjes zich ontplooien
iets kleins
mag dat de eerste
lentebode voor ons zijn…
Helder als water
netgedicht
3.0 met 21 stemmen
554 ~~~
dit water wacht niet
zal niet keren, kabbelt
eindeloos voorwaarts
alleen bevroren staat
het soms heel even stil
bij de vooruitgang
tot volledige ontdooiing
de perspectieven weer
oeverloos zal laten stromen
~~~…
De winter is vergangen...
snelsonnet
3.0 met 31 stemmen
1.950 Ja sterker nog, de christenen en rooien
Kwamen naar Friesland om daar te ontdooien.…
Ik zag nooit zo'n rode mond
poëzie
4.0 met 6 stemmen
4.165 Lief, mij houdt de liefde voor u
Zo vriendelijk gevangen,
Dat ik met hart en ziel
U onderworpen moet wezen.…
Vriend Vriendschap Vriendelijk
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
507 Vriend een moeilijk
Te zeggen woord
Ja ik heb `t ooit gezegd
Mijn vriend
Maar
Nu en door
Moeilijk
Zeer moeilijk
Voor mij hoor
Wees niet bang
Vriend maar
En
Vriendschap maar
Vriendelijk
Blijf vriendelijk
Vriend
En
Daarom moeilijk te zeggen.…
vanochtend vroeg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
871 de hemel sneeuwt
het land weer wit
straks als wij ontwaken
en aan de kerststol gaan
zal het land langzaam ontdooien
en komen kleuren weer tevoorschijn
ik plakkraak nog even lekker een stukje verder met de hond…
Scherpt rood op wit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
118 de bloesem kruipt
uit winters blad
toont ons kristal
bevroren pracht
de ochtendzon
scherpt rood op wit
ontdooiend in
het voorjaarslicht
de aarde warmt
in zacht ontluiken
begeleid door vogels
die al volop lente fluiten…