3053 resultaten.
Gras
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 162 In vroege lente zonnestralen,
de stad nog vele dromen te gaan,
vertraagt mijn pas tot genoeglijk dralen
tot iets euforisch mij stil doet staan
Starend naar het veld van groen,
geklemd tussen straat en waterplas,
inhaleer ik diep van dit seizoen
de frisse geur van vers gemaaid gras.…
Op het gras
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 420 al twee dagen lag hij daar
een roze opblaasballon
versierd met rode hartjes
nieuwsgierig keek de wind
hoe hij heenenweer rolde
maar niemand speelde ermee
toen was hij opeens weg
meisje met strikjes in het haar
had hem teruggevonden…
gras
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 het wuift
het waait
ongemaaid stuift
het niezend
en proestend
briezend en hoestend
inhalerende pollen
ondergronds de mollen
languit het gras
eenvoud van gewas
het verslaat de tijd
dit groene tapijt…
Over het gras
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.600 Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde,
tot ik aanzie - later, later,
in een licht dat mij hervinde.…
gras
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 het gras kent geen geheimen dan
waarmee de wind het toerust
een lichte stroom brengt het tot
sussen en zwijgen verstrooid in
rust aan niets hoeven te wennen
het gras glijdt mee met gedachten
het ademt diep wat te binnen schiet
dicht bij de aarde reiken halmen
naar de hemel zonder te bewegen
liggen tussen de stand van het gras
zo…
in het gras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 het gras kent geen geheimen
dan waarmee wind het toerust
een lichte stroom brengt sussen
tot zwijgen verstrooid in rust
nergens aan hoeven te wennen
het glijdt mee op gedachten
en ademt diep wat van binnen
opschiet
dicht bij de aarde reiken
halmen naar de hemel
zonder te bewegen liggen
tussen de stand van het gras
zo vast dat…
Mijn gras
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 308 Ik zit hier in mijn achtertuin
en zie het gras steeds groeien.
Het schijnt dat ik het maaien moet,
ach had ik maar wat koeien.
Dan hoefde ik niet achter
de maaimachien te lopen.
Het gras lag dan geconcentreerd
in verse koeienhopen.
Echter bij nader inzien
wil ik daar toch niet aan.…
Gras en meer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 92 Zijn bewoners waggelen
achter de grasmachine aan,
scheren het gras en meer
over 1 monotone kam
en beknotten bomen in hun groei.
Het leven strandt op de oprit;
de vlammende open haard
soest enkel in slaap.
Opstandigheid vlucht
langs de schouw omhoog.
Laat het gras en meer toch groeien:
flamboyant en met veel dank.…
Gras
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 185 Alleen wanneer ik grasmaai denk ik even:
Gelijk het gras is ons kortstondig leven.…
Ultra Mare
poëzie
3.0 met 2 stemmen 599 Hier is de wereld niets dan waaiend schuim,
De laatste rotsen zijn bedolven
Na de verwekking uit de golven,
Die breken, stuivend in het ruim.
Het laatste schip wordt weerloos voortgesmeten,
Het zwerk is ingezonken en asgrauw.
Zal ik nu eindelijk, vergaan, vergeten,
Verlost zijn van verlangen en berouw?…
Bladeren
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 5.527 De bladeren vallen
De wind steeds meer spel
Dwarrelend, waaiend, gierend
Eens troostend, wordt een hel
Nu vallen mijn gedachten
En dwarrelt mijn gevoel
Gierend van verlangen
Zonder wil of doel
En het dal is daar beneden
Wat zich in schaduwen bevindt
Als het licht er niet kan komen
Dan ook zeker niet de wind…
blikkend terug
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 379 blikkend terug in verleden
kijkend van hoog naar laag
zoekend naar de plek
waar ik afscheid nam
zachtjes voeten losliet, met
haren waaiend langs rietpluimen
vanuit het licht ooit geboren
de wegvormend naar gene zijde…
De woorden waaien met de wind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 216 Er is het pasgeboren kind,
de moeder die het aan zich bindt
en alles wat weer herbegint,
maar nergens klinkt het slotakkoord
tenzij voor wie aandachtig hoort
de woorden waaiend in de wind.…
Zilverpopulier
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 het dorp lag stil
in 't zonlicht boven haar
de schapen in de weiden
ter linker en ter rechterzijde
met middenin
een hoge boom
een zilverpopulier
met haar kornuiten
de vogels
ik luisterde
en hoorde ze buiten
uit volle borst
de bloedhond weg fluiten…
Het Midden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 116 Zachtjes waaiend door alles
Door een onaangetast of verdord geheel
Slurpend, kwijlen van alle beetjes
Ongenaakbaar zacht en teder
Hard en ijzend
De wind raakt ieder stukje
Van het midden
De weg door alles
De goot de duivel en verlaten
De passie en de bloem
Balans
Het Midden…
de kracht van autisme (6)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 ik zie de dingen
niet hetzelfde als jij
wat ik een bos zie
zie jij een boom
als ik de wind hoor
lucht krachtig waaiend
hoor jij een briesje
dat zacht voorbij trekt
anders dan de jouwe
is mijn geur en smaak
zoals ook het licht
mij donker kan zijn…
Vers gemaaid gras
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 250 De geur van vers gemaaid gras
doet me dronken even drinken
van een aroma van nieuw, van groen,
van hergeboorte en morgen, zomer.
Hoe kan je dit vertolken in
kreupele zinnen, in een scheef beeld
dat maar niet recht geraakt, dat
voorbij de woorden ademt.
De sprietjes richten zich alweer op,
en vertellen een nieuw verhaal.…
Droomslaap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 171 Waaiende winden ontsnapten
uit een droomslaap
die mij lichter maakte
en beter verteerbaar
zoals herinneringen die ik
voorheen was vergeten
onrustig in mijn verlangen
sliep ik verlegen
en denkbeeldig
naast mijn hospita
Emma Petronella
ik borduurde verder op liefde
terwijl ik snurkte verrijkte ik mijn geest.…
Ik ben een ballon
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 27 Ik ben een ballon
aan een tros mensen
met touwtjes zwaartekracht
bijeengebonden in een knoop
van navelstrengen:
de aarde
Mijn opgeblazen hoofd denkt
zelfstandig te zijn, waaiend
in een eigen stukje hemel
(een fantastisch bestaan
..boven alle verwikkelingen
..in de knoop)
zo vervuld van alle sensaties
dat ik ze niet door wil prikken…
portret van een kind
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 499 ik zag
een kind rennen naar de zon
en naar heuvels
wollig groen
het keek omhoog
omlaag
en uit haar lichte haren vlogen vogels
zij kuste ze, waaiend
één voor één
engelen werden stil
en ik huilde
bestond
in dit enkelvoudig begin
schenk me wierook
de dood is te machtig…
slaaf zijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 502 gebroken ruggen
star en stijf hun
glimlach
waaiend met alle
winden mee
hun ogen neergeslagen
zingend als troost
omdat ze zijn
overgeleverd aan
mensen
die ze meester noemen
ze zijn gebrandmerkt
als waren zij vee
slaafs zijn ze
nog zijn de meesters
niet tevree
ze willen nederigheid zien
zich de baas wetende
niet goedschiks…
de weg is kort tot aan de nacht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 308 de nacht valt
uit het landschap
van donkere stemmen
dof waaiend en vergrijsd
wanneer ongevederde vuurvogels
zich op mijn keel storten
en het laatste uur in mijn lichaam
wekken, meedogenloos over
huid verloren
ik zal eeuwig leven, van
alles afgesloten, de dragers
en de dag
er is niemand meer
die de regen en mijn spreken
in…
Dag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 181 Vandaag zou het dan echt moeten gebeuren
De lente zingt, 'n lekker zonnetje erbij
De zwoele zuidenwind is ook van de partij
'T is tijd om wapperend en waaiend langs te scheuren
Ook Martin Bril schreef in de krant dat 't weer mag
Dus dames,trek het u toch aan; 't is Rokjesdag !…
Wind en Water
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.106 waaiende wilgen slingerend langs een beek
woeste wolken jagen... aangeschoten....wild
verwaaide gezichten, nat, vaal en bleek
zwijgzame stemmen....dorstig........verstilt
God heeft deze negorij verlaten
vervloekt is hier de rust
geen remedie zal hier nog baten
eeuwig grommende golven, ondergelopen kust.…
Miniatuur
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 303 en altijd zal de nacht
alle zijden omringen
van het open raam
ik fluister enkel
een waaiende ruimte
dieper dan geluid
mijn handen zijn
immers te klein om
je toe te dekken
vergeef me
het onmogelijke
ik ben niet groot genoeg
ik had zo graag
naast je willen liggen
nachtenlang
dagenlang
en willen waken
vergeef me mijn…
au
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 641 als alles groen
gekleurd
niet meer luistert
dan grauwt het grijs
als bladeren zouden wuiven
waaiend in de wind
en de zon scheen
er gouden stralen doorheen
dan toch
zou ik niet meer zwaaien
ik ben terug
eindelijk geland
au, het zand
is hard
harder
dan verwacht
liever viel ik
samen
vallen is zacht
zachter
dan ik dacht…
Toegang tot de polder bij avond
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.954 Langs een wilg met dode toppen,
een geschoren hoge
in zijn blaren onverminkte haag,
een door waaiend hout beschaduwd
raamloos muurvlak, blinde boerderij,
buiten bomen, hellende, de holle wei,
lichten aan de einder,
vuurtorenlicht, een donker zwijgend paard dichtbij.
----------------------------------------------------
uit: verzamelde gedichten…
Aan wie seizoenen ook horen kan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 Haar waaiend lied stuwt echos
voort, die mijn binnenste
doen splijten.…
novemberluchten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 144 novemberluchten
zuchten
over grijsheid en verval,
toch is
leven
overal.…
Sébastiaan & Daan
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.337 "
Als we al waaiend in vrijheid vluchten,
De harte mannen; Komen die van Daan?…