Alle inzendingen over Waterlijn

De groep gaat in strak zwart beboeid richting waterlijn Zou die ene zonder pak hun offer of juist hun hogepriester zijn?…

Ver achter het grijsgrauwe regengordijn zie ik in een flits mijn toekomstig verleden beelden surfen kopschuimend naar het heden waar wolken golven raken bij de waterlijn herinneringen stromen langs vreugde en pijn over gelopen paden, ooit betreden werden hoge golven nooit vermeden prachtige foto’s op papier beelden mijn zijn lachende ogen…

gedachten verdronken zonder woorden in sereniteit met zichzelf Kijkend naar de regen die voor het venster langs valt in het licht van de eenzame straatlantaarn tijdens het vallen van de avond Beelden van herinneringen vervagen langzaam in de tijd slechts het verlangen naar de liefde doet hem leven Aan de andere kant van de waterlijn…

tussen de klippen mijn hoofd rust reeds vrijwel in de schoot Hoop schijnt door mijn vingers te glippen een vuurpijl toont elkeen mijn code rood Ik zie de kustlijn alsmaar sneller naderen het schip lijkt dieper te glijden in de nood Plots denk ik aan het gebed onze vader en zie dat aan als het antwoord op code rood Zandplaten, onder de waterlijn…

Net als de kracht van een golf die even onverwacht als ongeliefd een slachtoffer maakt in de loopgraven van de waterlijn. De plaats van de boom is voor mijn eigenste raam waarachter ik zit en waar ik temidden van schoolboeken mij op mijn privestrand waan.…

Als ik naar ‘t huis in Marken ga en langs de dijk het laatste stuk insla weet ik mijn kleinkind aan de einder Dan zie ik golven klotsen of glimt een vlakke waterlijn drijven er donkere wolken of heerst een strakke lucht Dan kan het regenen of schijnt volop de zon; stormt het of slaakt de wind geen zucht Als ik naar Rotterdam toe ga mij langs…

Aan het strand, vlak bij de waterlijn sta ik met mijn handen in de lucht... Het grote lege strand is haast te klein, voor mijn geschreeuw en mijn gezucht. Met mijn voeten in het zand, tussen de schelpen drink ik de warmte van de zonnestralen...…

Branding De zoute branding komt aan land Met schuimkoppen in het volle licht De golven rollen over het strand Waarbij ze het mulle zand verdicht De waterlijn, ligt bezaait met wier en restanten van wat we hier laten De zee brengt ze met de vloed naar hier tot ze met eb ons weer gaan verlaten Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen enkele…

vier De straat glanst door asfalt onder regen Ik kijk door de struiken en zie de romantiek Daarvoor mijn tuin in duisternis wat wil je Ik heb het lamplicht welwillend uitgedaan Zodat het schijnsel mij in al zijn volheid Met stralen rondom verlichtend kan beslaan Achter de straatlantaarn de donkere duinen Met in mijn gedachten de witte waterlijn…

Veelal zal zij met haar kroost moederlijk voortdrijvend op de waterlijn alleen maar om bewondering vragen; maar laat haar eigenzinnig haar eigen weg gaan, zodat voorkomen kan worden dat men zichzelf om een verkeerde inschatting dient te beklagen.…

Denkend aan Leiden, zie ik bruisende kroegen En terrassen aan de waterlijn staan Studentenhuizen, een rommelige kamer Horend bij je studentenbestaan Studeren doe je, om punten te halen Een titel, mooie toekomst in ’t verschiet Een tentamen verpest, is soms wat balen Maar ’s avonds sociëteit, weg tijd’lijk verdriet Afgestudeerd, een baan…

jaarringen van de verwanten zijn ongeteld weggerold achter deinende kimmen gebroken komen hun stemmen terug zwakke echo's uit verre en verloren jaren in gedaanten van alle schors ontdaan kaalgeslagen wrakhout waaruit elk verschiet op exotische glorie is weggespoeld de driftige branding speelt zonder genade werpt ze op de steeds veranderende waterlijn…

Ik volg de waterlijn, levenslijn. Angst komt als twee koude handen... Veelkleurige strandhuisjes, ik zoek naar nummer 47, ergens in de eindeloze rij. Blauwe luiken, kunnen wel een verfje gebruiken. En ik keer terug naar de open ruimte. De branding wist mijn voetstappen uit. Ben ik hier ooit geweest?…