Alle inzendingen over de groet die alles d

dank je wel lieve schat voor die kaart/foto uit dat verre land maar oh wat een schrik jij zat op de pijnlijke rug van die beeldschone olifant de begeleider lacht stralend hij huichelaar martelt vantevoren om de wil van dit hulpeloze dier te breken luguber plan ontspannen toeristen weten hier niets van reisbureau…

die uit de mensheid werd geperst voordat de aardjuwelen zichtbaar werden helder vonkten ze al tussen het stervend rood waar zij weerkaatsen in afnemend vurige licht van de exploderende zon het restant van wat eens de machtige mens was geweest is nu geslagen met de zeven plagen leeg gebloed in een immens inferno zonder laatste groet…

Groet me deze morgen want ik houd lente nog even verborgen Groet me deze middag want ik lach om winter... die uit zal blijven vorst.... die niet toekomt aan regeren.…

In de pijnkamer van onthechting overgave deint en dreint alles weten om niets te weten lessen vergeten alles opnieuw van te voren kleine roofridder hard als staal adieu…

Begroeten doe ik lente het beetje meer zon Het briesje dat takken met jong groen in beweging brengt De stoel die ik van binnen naar buiten draag om het zachte pastel van bollen beter waar te nemen Het is voor mij .....geen vraag naar het zingen van die ene merel.…

Het land van kaarsen, koeien en gedoe, Heb ik maar even achter mij gelaten, Men zal nog wel een tijd erover praten, Maar ik doe er vandaag het zwijgen toe. Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen, Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…

ze met een vriendelijker groet, Sinds ik het weet, is God mij meer nabij En vaak, in d'ernst van 't aardse spel verloren, Zo ernstig en zo diep als ooit te voren, Gevoel ik plots Gods glimlach over mij.…

ze met een vriendelijker groet, Sinds ik het weet, is God mij meer nabij En vaak, in d'ernst van 't aardse spel verloren, Zo ernstig en zo diep als ooit te voren, Gevoel ik plots Gods glimlach over mij.…

d'Ene zong vore, d'ander zong na: Harba lori fa, Harba, harba lori fa, Harba lori fa. Toen ik verzag dat schone kruid in de boomgaardekijn, End' ik verhoorde dat zoete geluid van de mageden fijn, Toen verblijdde dat herte mijn Dat ik moeste zingen na: Harba lori fa, Harba, harba lori fa, Harba lori fa.…

In de diepe rust van de kale hei Mistige bossen aan de verre rand Staat een damhert vredig te grazen Verschrikt daarbij een goudfazant klapwiekend hoog in de lucht snel en koerend naast elkaar twaalf duiven op hun voedselvlucht en ver daarboven een spiedende adelaar Verderop een groepje hazen Of nee toch niet..., het zijn konijnen Die zijn…

De wind waait over land en zee De wind waait altijd met je mee Een mens blijft soms achter op een plek Dat terwijl de ander vertrekt Laat mij vliegen als de wind als in een fantasie Van dit kind Ooit was ik bemind naar verre streken waai ik heen Al moet ik lopen Op één been Afstand is maar een paar letters Een woord Maar afstand van…

Door een gebrek aan vitamine D Kunnen veel mannen nauwelijks presteren Het zonlicht kan dit euvel repareren Mij deelde onze huisarts echter  mee: 'In úw geval  raad ik u dringend aan Om 's zomers vooral úit de zon te gaan..' Onderzoek wijst uit dat erectieproblemen als gevolg van een  tekort aan vitamine D, opgelost worden door veelvuldige…

D en ik vinden beiden dat autorijden zonder bruut gekanker op de bestuurder stukken minder interessant wordt, zeker in de witte Dodge die bij D’s ouders achter in de tuin staat. D heeft me beloofd dat hij dit jaar nog zijn rijbewijs haalt. ---------------------------- uit: 'Uitzien met D', 2008.…

Free Record Shop, Polare, V&D Van Leest, De Slegte, Blokker, Siebel, OAD Mexx, Expo, Music Store, Yam Yam To Go had Het tij ook -net als Schoenenreus- niet mee 't Is waar: hiervan bestaan er nog een paar Maar ooit krijg ik 'n héél vers bij elkaar…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

‘Ik stem overeenkomstig mijn gevoel Met blauwe inkt, waarvan ik steeds een fan blijf 't Is niet zo vreemd dat ik met die kleur pen schrijf Mijn naam is immers niet voor niets Wim Cool’ De SP spint extra garen bij ‘t gezeur En geeft de stem alsnog de juiste kleur…

In mijn gedachten. Kom je nog steeds bij me zitten. En leg je je hoofd zachtjes tegen mijn been. In mijn gedachten. Omhels ik je nog steeds. En voel jij je geborgen. In mijn gedachten. Hebben wij nog steeds eindeloze gesprekken tijdens onze wandelingen. En koesteren wij onze verbondenheid. In mijn gedachten. Zitten wij nog steeds naast…

Beprijst En wanhopig weggezet De prijskaartjes zijn geschud Maar verkeerd verdeeld Onder het mom van Op hoop van zegen Als beste getest Niet tevreden Liever geen geld terug Dagenlang zwom ik in die nonsense Dit draagt niemand meer Dit kledingstuk Mijn leven in de opruiming En toen ik wegliep voelde ik Vanuit mijn achterhoofd Haar…

hoeveel ik van je hou je schouder leen voor steun hoe graag ik schrijf voor jou hoe veel ik op je leun als wij er niet meer zijn -laat dat nog even duren- zal ik je dan in hemelsblauw mijn groeten blijven sturen?…

Ik groet je en je aait mijn paarse jas daarom wou ik heel even dat mijn huid van donkerlila was.…

Ik stuur je daarom nu een groet en wil je dankbaar zeggen dat ik je mooi vind, onbekend, ik kan 't niet uit gaan leggen....…

paarsberookt mijn lucht zijn afgeschenen podium de sliert die gedag als verwelkende boterbloemen zegt aan de nachtegalen ruiselaars van leeglekkend wilgenhout aan de haren van moeder aarde waar vissen zweven en wolken heiligschennis zijn aan de uitgeschoten mensenknollen, hen laat hij hun betraliede winterkoppen houden, hen laat hij…

Hij groet zijn hand: klein glas. De trage kamer groet hij, het vertrek van zitkuil, eethoek, suite, tot hij ze niet meer ziet. Hij sluit de ogen, wacht. Hij groet de zachte nacht, die langzaam, langzaam, hem de laatste tonen van gedachten horen doet. De leegte groet hij, toevluchtsoord.…

Dus voor ik spijt krijg van iets dergelijks is mijn vaste tred naar die van jou, groet ik je, ga ik slapen, zonder dat ik zeggen zou: ik ga nooit heen zonder te groeten, maar mocht ik verzaken of anderszins, fluit me dan terug omdat ik nooit mag gaan, zonder te groeten!…

Waar het woordje TE voor staat, zei men vroeger keer op keer, is niet goed dus leer alleen: dat TEVREDENHEID het enig woord is, waarin dat toegestaan is. Leer te leven naar DAT wat je hebt, NIET wat je wilt, want dan mijn kind: wordt je levensloop verspild, TEveel, TE TE TE steeds maar TE Kijk naar TEvredenheid en je komt er wel,…

De dagen van ons leven staan in Zijn levensboek geschreven onze weg heeft Hij nauwkeurig uitgetekend duur en afstand precies berekend toch is die weg niet voor iedereen gelijk, voor d’ ene loopt hij over rozen, voor d’ andere door slijk, voor d’ ene kort voor d’ andere lang maar eenmaal aan de grote doorgang is niets meer van belang…

Ze was zeer op d'r linker gesteld en d'r rechterhaan vond ze een held. Op d'r voorste haan was ze het smoorste en die was dan ook haantje de voorste. Ja, d'r voorste was 't mooiste van alle. Op d'r achterste was ze gevallen, maar d'r achterste haan hielp meteen de gevallene weer op de been.…

Na beulen sleuren eenentwintig dagen Drie weken afzien klimmen dan weer dalen Wacht er - elke seconde telt - een prijs Al ben je uitgemergeld, uitgewoond In maillot vert of blanc of maillot jaune Wat moet dat moet, want gaten dichten loont Een sprint aantrekken, langs ravijnen scheren Je leven zelfs met doodsverachting wagen En 's avonds…

Op een vrije dag het gordijn openschuiven: dag vogel, dag wind!…

Vandaag groet ik hen, die niet gaven wat ze beloofden En ik groet haar, die niet was wat zij nooit zal kunnen zijn En hem, die maar niet wil snappen, dat hij het nooit begrijpen zal. Dus, bij deze, gegroet.…