Alle inzendingen over geheimen weg

Verbergen en verborgen houden Passen en dan (pas) veranderen Vertellen maar eerst zwijgen De een en natuurlijk het ander Ooit komt het uit En zal ik degene zijn Maar het is mijn besluit En nu nog altijd mijn pijn…

----- AMSTERDAM – Vrouwen blijken echt geen geheimen te kunnen bewaren. Binnen 47 uur en een kwartier zal het geheim dan ook met minimaal een persoon gedeeld worden. Ongeacht hoe persoonlijk of vertrouwelijk de informatie is. Het meest waarschijnlijk is dat de echtgenoot, beste vriendin of moeder deelgenoot wordt gemaakt.…

het donker van de avond heeft zo zijn geheimen de deurbel zoveel warmte bij de omhelzing niemand hoeft te weten geen mens hoeft te zien hartstocht, passie geritsel van kleding stukken slordig neergeworpen door gang en kamer de bank vertelt kreunend een verhaal twee lege glazen zijn in de nieuwe morgen stille getuigen de deur was…

verdoezelde zwakheden krullen aan de oppervlakte grijze kiezels kreunen onder het profiel daar waar ik loop: geen plaats voor dubbelzinnigheden daar waar ik loop: weet ik niet waar mijn schreden leiden gevolgd door lange schaduw welke terstond in de nek hijgt kleurt het maanlicht rood sterren flikkeren in het niets op die geheime plek…

Ik hou van je, je lach, de twinkeling in je ogen, je hele zijn Maar niet die duivel, op je schouder Jij ziet hem niet, hij waant zich daarom onoverwinnelijk Maar ik bijt vast, en reken later nog wel met hem af Dan pas zal ons geluk echt beginnen Dan pas mijn lief, en niet eerder.…

Hoe vaak jij ook uit de taal opgroeit tot die ene warme naam Ik wil je het liefste ongesproken laten geheim houden want vreemde toehoorders kunnen om de hoek wachten Ik wil je het liefste binnensmonds op het puntje van mijn tong net niet gezegd…

Geheim Ik heb een stil geheim dat ik stiekem heb en niemand mag het weten weggestopt in een verborgen kamer van mijn brein zodat ik het niet zal vergeten het zit daar warm en fijn Dat geheim is alleen van mij en niemand mag er aankomen elke nacht laat ik het even vrij in mijn dromen want dat geheim ben jij nov [c] 2010…

oh nacht verberg mij, zo dat ik mijn gerustheid niet verlies en al mijn geheimen bij jou blijven het wordt steeds donkerder om mij heen oh nacht verberg mij ik wil mijzelf niet zien oh nacht verberg mij…

Geheim gedicht van en voor foppe dit gedicht is aan mijzelf gericht ik had een geheim en dat moet zo blijven maar ik besprak het met beitske de hulpverleenster en nu neem ik het mee in mijn graf met dit gedicht dat ik haar niet gaf ik ben schizofreen in gedachten maar helemaal niet ziek alleen een betoverde kikker met een tabaksverlaving…

geheim gedicht, gordijnen dicht.…

Hij fluistert naar de sterren voor zover zijn stem kan reiken slechts de nacht die naar hem lacht het gevoel wil maar niet wijken hij zit in zijn stoel zonder een doel niet echt op zoek, in zijn handen een boek hij leest voorbij de horizon het verhaal dat in een droom begon.…

Eindelijk snappen Wat de toekomst brengt Wij zijn verstrengeld Geen geheim Is ons verteld…

hoe vaak heb ik vergeefs getracht mijn denken te verwoorden met lege zinnen zonder kracht die in hun kiem versmoorden hoe zeldzaam is een goed gedicht dat helder aan de hemel staat zoals een ster die door haar licht het duister met gemak verslaat ik blijf op zoek naar het geheim dat mij voorgoed zal tonen hoe ik het huis van mijn gerijm…

Ik ben niet normaal, want ik heb geen geheimen. Vertel het niet door!…

Is het een geheim, dat ik er misschien een heb – en het dus niet weet?…

Het is erg geheim, dus vertel ik het niemand -- niet eens aan mijzelf.…

De vrouw had veel geheimen Zij deelde deze niet Nee, niemand kon vermoeden Wat alleen de Godin ziet De vrouw had ook veel wensen Zij bewaarde ze in een doos Ver weg verstopt op zolder Die stond daar al een poos De vrouw had vele dromen Die kwamen niet echt uit Maar wezen soms de weg nog Met harpmuziek of luit De vrouw plukte…

Ik ben nog op weg en toch al aangekomen in liefdes stilte. De wegen kwamen tenslotte alle samen in de omhelzing. Als de weg weg is, is er de grote stilte die liefde fluistert.…

Geluk en vervulling zijn afhankelijk van je vermogen om risico's te nemen om te confronteren en problemen uit te werken om je diepste geheim prijs te geven en je vrij te voelen je hart te luchten wanneer de ander belemmeringen in de weg legt…

Helderblauw verdronken water mag ik met je mee in het diepste van mijn zinnen over de zwoele zwijgende zee stromen wij samen door kolken verborgen geheimen die ons meenemen in gedachten stromen uit donkere nachten de weg die wij banen, weg uit droomloze paden uit de bodem van de diepte de spiegeling voorbij…

het plaatselijk drinkgelag Stopt de beweging gaat het hoofd een eigen weg Kent ze de bomen niet knopen de wegen zich in elkaar Van slag geen geheimen meer.…

Vraag niet naar mijn geheim dat ontroert me mateloos dat wil ik dicht bij mij houden mijn behagen, blijven dragen mijn geheim is ook mijn troost je mag gerust m'n tranen zien maar het uiteindelijk troosten kan ik en ik alleen maar zelf vraag dus niet maar mijn geheim want 't antwoord is (h)echt geheim en dat blijft mijn (z)innige geheim…

Bestaan er wegen, die naar nu toe gaan? Bestaat er een manier, om daar te kunnen blijven? Bestaat er een kompas, dat naar hier kan wijzen? Er woont hier een wijze kater, die zwarte daar, bij het raam, die me zijn oud geheim onthult: Katten spinnen! Later komt later.…

Geheime gedachten Over verliefd zijn Geven vlinders Zijn stimulerend Geheime gedachten Over beminnen Vrijen ongeremd Zonder verplichting Geheime gedachten Over de grenzen Van heden en dromen Geen compromissen Geheime gedachten Over een geliefde Die onbereikbaar is En toch zó dichtbij...…

Waarom zo graven in het verleden Komen er dan nog lijken uit de kast? Ik bedoel kist En als er gecremeerd is Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…

Eén onzer althans, Die er alles van wist, Van het vreeslijk geheim Van de clarinettist!…

diep in mijn hart zit de pijn waar niemand bij komt diep in mijn hart zit een geheim waar niemand vanaf weet diep in mijn hart heb ik het fijn de wereld tolt in het rond diep in mijn hart ben ik te klein dat ik de pijn vergeet…

In hem nu om zijn kern een aardkorstmuur In een verborgen ruimte een speldenknop Waarin de vreugde in een notendop Beschermd wordt tegen verre vriend en buur Hier ligt wat anderen maar wat graag tonen Het kamertje waarin de schrijnkast staat Dat dit, eenmaal publiek, door de afvoer gaat Is hun besluit, hij wil er blijven wonen Zoals een…

En iets van mijn leven maken, niet meer dat kind van tien, maar de weg weer eens kwijt? Weer al die geheimen en de leugen, het heilige moeten, het moeten deugen. Geen fantasie meer, niet meer dromen, maar de toekomst tot me laten komen.…

Iets geheims gedaan Niet gedaan in slechts een waan Het was een moment wat ik nog nooit had gekend Iets wat ik altijd had gehaat Zag het als een laffe daad Toch is het ook mij gebeurd Mijn geweten nu besmeurd?…