Alle inzendingen over helpen OR vechten

Beadem mij met je ziel Zo ik weer leven uit blaas Dat bloemen doen bloeien Waar honing uit zal groeien Het zoete van de dag Zal smaken naar maanden van gelach Laat me dromen in je hoofd Zo ik kan ontkomen Aan een eenzaam hart…

We kunnen haar niet redden, niet helpen, alleen toekijken, want we zijn machteloos en de nachtmerrie wordt vervolgd, tot het einde der dagen.…

Ik wil praten met de maan Ik wil stalen met de sterren Ik wil staan met volle handen Helpen dat kind dat in de scherven staat!…

Als het kon zou ik de zorgen voor altijd laten verdwijnen kan ze alleen met je delen het verdriet helpen dragen. Als het kon zou ik de regenboog gaan zoeken en bij je brengen met zijn warme kleuren zal hij je liefdevol gaan omarmen.…

Keer je dus niet van me af, laat mij je nu maar helpen zal de last met je dragen samen is het niet zo zwaar.…

Dus wil je me helpen, als ik ’t eventjes niet meer weet Wil je naast me staan, als ik niet meer kan Wil je naast me lopen, als ik wankel, Wil je mijn hand vasthouden, want ik ben bang alleen!…

Ik wil hulp, ik ben alleen ik krijs, ik trap, ik schop ik roep Help, waar moet ik heen ik huil ik simp ik weet niet waarheen daar waar men altijd en immer terecht kan bij mij met wat dan ook ben ik alleen en intens verlaten daarom zeg ik ik hoop dat iemand me hoort!…

Als ik het even niet meer weet of vergeet denk jij dan met mij mee als mijn lichaam niet meer doet wat ik wil help jij me dan ermee Als ik kijk met een lege blik kijk jij dan mee met mij als alles mij teveel wordt zorg jij dan voor rust bij mij Als ik traag en stijf ben help je me dan om vooruit te komen zodat ik weer op pad kan…

Als ik niet meer kan lopen help me als je kan Als ik niet meer zelf kan eten voer mij dan Als ik niet meer kan praten praat dan honderduit tegen mij Als ik in mijzelf gevangen zit maak mij vrolijk en vrij Als ik niet meer wil laat mij niet verloren staan Als ik dodelijk vermoeid stilval laat mij dan maar gaan.…

Geen begin maar ook geen einde, steeds weer draaiend in het rond. Als de eeuwige getijden, eb en vloed bewegend in een open wond. Zwart en wit, angst voor het donker. Heftig wanneer je er alleen mee zit, wachtend op dat ene kleine wonder. Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken, een dartelende vlinder ronddansend in stralend…

zoveel pijn en verdriet, iemand anders voelt het niet ze zeggen dankjewel en alstublieft echt helpen kunnen ze je niet ik vecht maar door en door en vind geen gehoor alleen een foto aan de muur daar sta ik meer dan een uur je oogjes daar kijk in en je kuiltje in je kin in de nacht lig ik te wenen om je vingers en je tenen…

zo moe van het vechten om een plekje mezelf te zijn ik ben zo moe en wil niet meer help me anders vrouw te zijn maar hulp komt te laat want als je dit leest ben ik hier niet meer omdat ik het niet langer aan kon zien ik besluit bij dit gedicht om afscheid te nemen van het leven want het is me niet gegund te zijn wie ik ben.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Laat mij het zonlicht zijn dat verwarmt, mag ik naast je staan verdriet helpen dragen. Laat mij de weg verlichten nu jij hopeloos strijdt wanhoop in je ogen lees. Laat mij de stille kracht zijn die met je mee vecht pijn verzachten als ik mijn arm om je heen leg.…

Gesnoerd is de mond Die sprak Durft U nog Na Theo van Gogh Ik brak Héél even Nu Sta ik weer recht Vecht Voor het leven…

Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik na lang vechten toch de strijd tegen mijn ziekte moet opgeven.…

Vechten mijn kind, je kan het!…

Een verbale discussie, verhit en heel intens, ach het overkomt toch wel een ieder normaal mens? De woorden worden gemener, harder en valser, tot woorden niet meer volstaan dan is het met de woorden en scheldpartij wel voor een belangrijk deel gedaan. Handgemeen over en weer, de een trapt de ander neer. Schopt nog eens lekker na,…

Soms wilde dat ik vechten kon, slaan trappen bijten krabben, soms wilde ik da'k knokken kon in het wilde weg. Soms wenste ik me bokshandschoenen om zodoende muilperen uit te delen is het zonde, da'k dat zeg?…

Op wollige zweverige donzen wolkjes lopen Zwevend dromerig kinderlijk naar de helle sterren turen En mooie lieve kleine schaapjes daar erg hoog ontwaren Gelijk 't gelaat ontsierd door bloedende vlijmscherpe tranen Bittere bikkelharde tandjes kervend in toch mooi hart. Heden vaste rotsachtige grond onder de voeten Enkels duchtig verzwikken; pijn…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

HELP bel 112, red me, 't is hier niet pluis, daar loopt er weer een,'t is een M U I S…

Ik wil Ik wil lachen, ik wil huilen Ik wil voelen Ik wil leven voordat ik doodga Ik wil gewoon een beetje gelukkig zijn Is dat teveel gevraagd? Waarschijnlijk wel Vraag ik het de verkeerde, God? Moet ik het aan mezelf vragen? Dat doe ik ook Maar waarom geef ik dan geen antwoord Ben ik niet thuis? Staat mijn antwoordapparaat aan met steeds…

Geef mij iets om voor te leven Verstrek me houvast, zekerheid Meer mag ik beslist niet wensen In deze nare, rotte tijd Geef het minst dat je kan missen Doe een medemens plezier Die doelloos hier staat rond te zwalken Heel ver weg maar nog steeds hier Toon wat van je mededogen Met een geste, een gebaar Ik weet niet waar ik het moet zoeken…

Als ik je kon helpen dan zou ik dat doen met mijn luisterend oor en een troostende zoen als ik je kon helpen en je liet me toe dan hielp ik je zoeken naar het "waarom" en "hoe" als ik je kon helpen want ik ben echt bereid met je te praten en te zwijgen tot in de eeuwigheid als ik je kon helpen met je pijn en verdriet ik zou er…

Het moest er ooit natuurlijk eens van komen: Bezoekers en bewakers staan te geeuwen, Terwijl dat mens om aandacht staat te schreeuwen, Geen wonder dat ze dus wordt meegenomen. Getuige is de halve Noorse natie: Dat is nog eens een Oslo-confrontatie.…

Voorgoed nooit meer niets te hopen niets te verwachten alleen de duisternis die wacht op mij totdat ik zeg ik kom nadat ik heb geschreeuwd om hulp maar niemand die me hoort.…

Het lijkt alsof alles me tegen zit, een soort drijfzand. De onzekerheid en pijn, ik zak steeds verder weg, tot er een tijd komt dat ik geen lucht meer krijg. Het begon twee jaar geleden, jij zei: ga je mee even een stukje wandelen. Maar wat bleek? jij bedoelde wat anders, en ik zei nee! Maar jouw ogen zeiden genoeg, ik had niks te willen…