114 resultaten.
Minnekoosluwten
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 35 buiten steelt
koude wind
de warmte uit
kleine zomerse
minnekoosluwten
waar ook
op de winterdag
stilte groeit van
enkele verdwaald
ingepakte passanten
die hun weidse
blik beschaafd
afwenden van
bezigheden door
gewone mensen
onkruid heeft er
altijd welig getierd
oorzaak bemesting
door wind is het
zwerfvuil verwaaid…
Reislied
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.783 'k ga met je mee
verpakt en
ingepakt
vertraand
betraand
vermoeid en
moedeloos
'k ga met je mee…
Dozen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 384 Ingepakt.…
Ariadne (illusies)
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 997 Een wirwar kluwen
draden spuwen
uit spinnenrag
wiegt en hangt
aan grauwe daken
de uitgedroogde
hulzen die jij
nog wil bewaken
zijn grijs gekleed
in 't fijnste
zilverstof
dat jij ooit weefde
jij hebt hun ziel
in slaap gewiegd
om nooit meer
te ontwaken
je hebt jezelf
ook ingepakt
als troost
voor koude dagen…
Les
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 657 U geniet uw drie cadeautjes
keer op keer
geparfumeerde zeep
zevenenveertig elf
notenreep
u pakt de zeep weer in
vroeger geleerd
niet vergeten
nu de zevenenveertig elf
heerlijk
en weer ingepakt
de notenreep lekker opgegeten
heerlijk!
eerste cadeaus vergeten
uitpakken
en
zeep geparfumeerd
zevenenveertig elf
heerlijk?…
poging
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 234 zeg me dat niet, dichter,
dat het niet lukken zou
het "schilderen" van
de vrouwen die je liefhebt
beschrijf ze zo,
dat je ze aanraakt
maar met de toets van een schilder
die de toeschouwer
op afstand houdt
om daardoor beter te zien
voorbij schoonheid
of ingepakte intimiteit
kwetsbaar leven
in liefde
maar wel met zo'n
opvallend…
Showt in split
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 432 ik zag de buggy's
in een eindeloze rij
het leven ingepakt
in stukjes stof
maakte geen warmte vrij
lang drapeert
het haar de vormen en
ook de ongeschoren benen
alleen de jeugd snoert taille
showt in split dij en de schenen
de ogen zijn niet
ingetogen maar dagen uit
zij weten dat hun toekomst
ook als uitverkoren bruid
heel anders…
Voedt het kruit de lopen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 291 de mensen dragen wit
branden zijn al uitgewoed
spatten bloed op grauwe muren
nog echoën kanonnen
slaan granaten stille gaten
jagen raketten geluidloos op hun doel
die waanzin is nu afgeschaft
ingepakt en opgebracht om
in de isoleer weer oorlogje te spelen
deze brandhaard is geblust
maar elders voedt het kruit de lopen
van hen die…
Vader
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.714 IJsbloemen blauwgeverfde hand
geribbelde deken gebroken wit
hart zonder ophef hart ja nee
dingen gedaan wilde hij niet
o nee
dingen die hij wilde niet gedaan nee
vader is een ingepakte uitvinding
zichtbaar oud en ziek
(spijt niet zichtbaar genoeg)
een machine van losse grepen
de dochter een lopende band.
----------------------…
Waar?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.718 Leeg is het strand
de laatste golven opgerold
ingepakt door vroege schemer
stil is het land
waar het morgenlicht samensmolt
met jouw kleuren en ik neem er
iets van mee
waar is de zee?…
Nagedachte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 De mislukking ingepakt
in dozen zonder opschrift
dozen die niets verraden
van de vijf smaken
van de liefde, haar netels
en het plakgras eromheen
Bij jouw spullen de misverstanden
de stille pijn van afstand en
niet na te vertellen grapjes
die ik meteen vergat
in mijn verlangen
naar gezelligheid
Dag dozen…
Ons mooie leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 28 Ons mooie leven, ingepakt
tegen de kou die terug kan komen:
blikken met bonen, oude kranten
kapotte kleren, potten jam
tot aan het plafond
het harde land, en de harde hand
van de grote leiders, en de kleine
die vochten voor hun eigen voordeel
de helden van staal, later weggescheurd
uit hun huis en uit de boeken
Maar wij zijn er nog, in…
Verstoppen
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 875 Hoed je voor hoeden
groot groter grootst
geen gezicht te herkennen
gedrochten benen vrij
van visitatie onder grootst
klik klak der net geziene hakken
wekt de kak ingepakte ridderzaal
zilverstaal glimt hoeden
flappende randen verraden
staalhard marcheren
onderdanigheid schijnt gigantisch
vrijwillig
schijnbaar wijsloos
hoezee hoezee hoezee…
Honden uitlaten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 441 de regen striemt
dikke opgehitste strepen water
zoals de moesson
in het regenwoud
vandaag wil het
niet echt licht worden
de laatste bladeren verlaten
levensloos de bomen
gaan op hun rug liggen
in de zompige ondergrond
druppels kletteren onophoudend
op onze ingepakte lichamen
de takken en bladeren
ritselen, kraken en knakken
onder…
Pure dwang
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 136 ik ben het zat
om te zien hoe leven
wordt afgevlakt en ingepakt
door codes van de media
het is geen sturen meer
maar pure dwang
de hoeveelheid apps
en hypes maken mij bang
nog kan ik kiezen
maar dat duurt niet lang
het is een moeten met
sociale uitsluiting als boete
ik wil weer terug
op mijn rug in de wei
tussen hommels en bloemen…
Zoals je was
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 113 keer je nooit meer terug
dat bevestigt de tijd
maar het is erger
want je keert nooit terug
je kon de liefde niet aan
omdat je nog steeds gegeseld
wordt door demonen van vroeger
en mijn schip er niet toedeed
ondanks mijn voorraden liefde
en de stormgarantie
je kon de liefde niet aan
al mocht ik je borsten strelen
die keurig bleven ingepakt…
Je kan niet stuk
hartenkreet
4.0 met 50 stemmen 147 Ik heb al zo vaak verloren
Gebroken scherven weer gelijmd
Zoveel tranen zitten janken
Al mijn angsten uitgepraat
Ik wacht nu al een poosje
met mijn handen open wijd
Zo vaak al zitten boeken
de koffers al ingepakt
Ik heb al zoveel verloren
Gebroken scherven vast gelijmd
Zoveel tranen zitten janken
Al mijn angsten doorgepraat…
liet mij alleen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 789 ik was bang, zonder reden
kon niet vertrouwen op het heden
hart bevroren
kracht verloren
dat jij mijn hart had gevonden
is iets dat ik niet had verwacht
dat jij mij mijn hart zou geven
had ik niet gedacht
ingepakt en met een strikje,
was jij mijn beste kado
regen doet het papier scheuren,
op de wind waait het weg
het strikje kan…
herfstvakantie
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.234 De tijd losgelaten
koffers rust ingepakt.
Uren vertoeven in de bossen.
Wonen in de kleuren, geuren
geluiden van de herfst.
Wandelen in een
oranje-bruin bladerentapijt.
Blakend zonlicht die onze
gezichten weerspiegelen
tussen de kaal wordende
bomen.…
Het stilte carnaval
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 206 jij hebt mij
meegenomen naar
het stilte carnaval
dat ooit zal komen
met zijn duizend en
nog meer dromen
vol warmte en plezier
ingepakt staat het nu hier
de thema’s zijn
nog actueel de
kleur en glans
schitteren als nieuw
en in een zacht
resoneren voel je
dat ze ieder hun eigen
energie genereren
in de optocht
zullen ook gaten…
Adempauzes ( Haiku’s)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 299 Bodemloze put
te verdrinken in je ogen,
wel zo makkelijk
Overtollig woord
ingepakt en uitgekleed
tot naakte waarheid.
Winterzon tekent
mist op een bladloze tak,
schildert zonder kwast
Mijzelf verloren,
kwam de dood tegemoet, ook
hij scheen de weg kwijt.…
Eindig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 Druk
alle dagen
net niet bezwijken
doorgaan
verantwoordelijkheden
prestaties
dankbaarheid
trots
mijn naam wordt genoemd
doorgaan
noodzaak
raderen moeten draaien
ze draaien snel
dagen
maanden
jaren
glippen voorbij
doorgaan
tot het moment
dat het stopt
persoonlijke spullen
ingepakt
kamer
make over
borrel
toespraak
geklap…
Baltimore
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 31 Manke, magere meeuw
plassen in de kuilen
van lege straten
gaten in de muren
de school gesloten, niemand
die weg kon is gebleven
na de rellen
niemand die vrij kwam
uit de cellen
Verliezen zijn genomen
koffers ingepakt
het water afgesloten
Oude stad, dode haven
waar ik thuis was en terug
had willen komen
poets je witte trappen…
uitvaart
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.371 Ja daar komt men naar buiten,
hij is goed ingepakt.
Een mooie eikenhouten kist,
zelfs prachtig afgelakt.
Ik kende hem nog van geen kant,
en ook niet van een wal.
De buren zeiden dikwijls,
'Die man, dat is een kwal.'
De stoet, die gaat het hoekje om,
ik kan hem net nog zien.…
Nog wat te goed?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 35 Bodemloze put
te verdrinken in je ogen,
niet vanzelfsprekend
Overtollig woord
ingepakt, weer uitgekleed
tot naakte waarheid.
Zomerzon blakert
kruin tot een blad-loze tak,
schildering in okerbruin
Gaf haar twee rozen,
slechts gaf zij mij maar één zoen
houd nog wat tegoed.…
Vier .....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 648 Zandkorrels verwaaien
en verstuiven verhalen
van een gelopen seizoen
stormen weg met de wind
naar het zuiden, de laatste
wolk kijkt lachend achterom
ziet hoe genagelde planken
gekoesterd en ingepakt
worden, terwijl dromen
verdwijnen in het schuimen
der golven en uren rollen
langs cirkels in het zand
het ruime sop is gekozen
om…
De accordeon
gedicht
2.0 met 12 stemmen 233 Daarna zijn we ingepakt, nog nat.
Een vuilniswagen rijdt voorbij.
-------------------------------------------------------
uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999.
* velaren: klanken die bij het zachte verhemelte gevormd worden…
Waar blijf ik met mijn vragen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 291 de zomer heeft zich ingepakt
berust in een verlatenheid
herfst brengt me heimwee
een stille weemoed
terwijl de wind
toch zo vol van leven
over de aarde raast
menig blaadje omhoog blaast
en ik zie hoe een kind
dansend haar weg vindt
zich verbaast over de vruchten
die de bomen verlaten
hoe handjes graaien, pakken
verstoppen in jaszakken…
Adempauzes (8 x)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 Overtollig woord,
ingepakt of uitgekleed
als koude waarheid.
Dualiteit sterkt
integere bloedsomloop
tot individualiteit.
Stilten in de taal
in brede zin, daar put ik
adempauzes uit.
Dialoog gelijk
duurzame dromen op reis,
weigeren schipbreuk.…
gedijen in het zicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 67 het is lang geleden dat ik
dagelijks de zin verwoordde
vanuit een divers perspectief
is het zo dat mijn blik in het heden
meer wordt vermeden, of
is alles al vermeld, verteld
over alles wat mij bekoorde
ben ik afgevlakt, ingepakt,
ingezakt, is de emotie vergrijsd
is de dag enkel een dief
op de loer, kwijlend wachtend,
op een vruchtbare…