77 resultaten.
Erbij horen [1]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 wil erbij horen
gewoon
met elkaar lachen
en verderpraten
smoezen in de warmte
van elkaars bloed
veilig in de onveiligheid
van het leven
die vrienden treft en wegneemt
uit de rondedans -- tot het laatst
houden we hen vast
hand in hand
Ik sluit me niet op
in garanties en angst
ik bots en buts me buiten
in de storm, samen
met krijgers…
Godsontlastering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 Al vloekend valt de krijger neer.
Nu is de kogel door de kerk
gezegend, dus hij doet z'n werk:
't is treffend, hoe die kogel maakt,
dat die soldaat het vloeken staakt.…
Een nieuw houvast
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 Vegetarische tijger uit de kast
Geboren krijger, nu niemand tot last
Herten dansen en springen verrast
Prijzen, bezingen een nieuw houvast
De tijger vindt de hongerdood
door wat de goede vrucht niet bood
vergat in de orde van leven
wat het streven niet kon geven
Zijn welpen blijven, vertederend spelend
De herten helpen, blind voor het punt…
Cammi
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 159 We zagen je liggen op de warme plavuizen
niet langer als een bolletje
maar languit als een gevelde krijger.…
gestem
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 314 de gouden krijgers op pad
schrijven eigentijdse verhalen
over nimmer sagen, ze dwalen
even ver als ooit hun vaders
een duale natie op het spel
voor even alles gewoon niets
dat jaren heeft bewezen
bij tijd en wijlen te bestaan
de keuze wordt gekleurd
een boom of eerder weg
de buurman aan de macht
om gewoon te kunnen huilen
onbegrip in…
Lieve vos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Geef deze krijger, vermoeid en bekaaid
voor één keer waar hij naar smacht.
Zodat hij niet langer in rondjes draait,
verlos hem van het kwade vannacht.
De port is oud en maakt me roekeloos
toe laat ons nu maar klinken.
Jij heerlijk dier waar ik voor koos,
je vacht zal ik doen blinken.…
Weer Een
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 134 Het is vloed in onze liefdesharten,
de stromingen vermengen zich
in talloze omarmingen
waar beschermengelen zijn neergestreken
het boze geen vat op ons heeft
daar de Godin in onze harten leeft
Ik wandel met Maria Magdalena langs
de lentebloemen en de vrolijke vogels,
wij zijn helemaal in ons element
als gezworen krijgers, met de liefde
van…
een Arendsveer viel op het gras
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 een Arendsveer
viel op het gras
dat is niet goed
de geest van de
vogel heerser in
het luchtruim
huist in de Veer
zij symboliseert
de moed
van een krijger
roffelende trommels
zingende mannen
rinkelbellende
rokken van
dansende vrouwen
alles wordt stil
de Veer kan niet
blijven liggen
geduld is een
schone zaak…
in vredesnaam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 702 gelooft u altijd nog in wereldvrede
u bungelt aan een ragfijn ideaal
de mens is dood-gewoon een kannibaal
zijn bloeddorst moet en zal naar buiten treden
het zwaard zit vredevrezend in de schede
de laagste krijger waant zich generaal
en speelt de ober met het galgenmaal
hij wordt door god en vaderland aanbeden
de haat beweegt het ware wapentuig…
levenslicht en littekens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 in de capsule van
een onderzeeër
heeft tijd zijn
eigen gewicht
tijd rekent af met voorrecht
of onrecht hier heersen slechts
de wetten van de ijzeren krijger
in tikkende tijd
wie dacht bij vertrek aan de
kortademige loodzware dief
ongenood en noodzakelijk
die druk opvoerende gast?…
Lief lijfhuis [2]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 onbekend)
om af te koelen
maar er staat geen wind
en de lucht is vochtig
van verdriet om mijn lot
en van angst dat dit het laatste is
wat ik nog vol kan houden, dat
het daarna te erg zal zijn
(ik weet niet precies wat -
soms is het te donker
dan weer schijnt het licht te fel)
Ik heb ruimte en adem nodig
om te strijden, ik ben een krijger…
Het licht schuift door de kamer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 In bed beeld ik me niet in
een krijger te zijn, ik lig
en laat het rampjaar gebeuren
de ongemakken van mijn lichaam
bij het wakker worden 's nachts
en wanneer het tijd is
om te plassen, te wassen
de kussens op te schudden
en iets te drinken als begin
van de dag, het licht
dat door de kamer schuift
en het bezoek, de vriendinnen
die…
Wrede zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Ze zwijgen, en ze blijven zwijgen
over de oorlog, de wrede zomer
door de mobilisatie van jonge krijgers
en alles wat je verkeerd formuleerde
komt terug in de lucide gedachten
onder de heldere zomerhemel
de priemende zon en wolken
alles terug in de gedachten
ergens in het park ligt een condoom
en is de pure waarheid zo ver weg
waar de…
de laatste provo
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 649 '
je had een mening en die zou je uiten
fonteinen houden éénmaal op met spuiten
de happening verdorde tot cliché
en één voor één vertrokken jouw kornuiten
jij bleef als voer voor psychotherapeuten
de krijger is gezonken tot risee
die liefst vandaag z’n ogen nog zou sluiten…
Leger aan zee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 187 hier even breed
als de tijd
breekbare lijnen hullen zich in dekmantels
uit zuivere nevels gevlochten
de wind die naakt maakt
slaapt achter weggedoken dijken
het gewas wacht met wuiven
totdat de vroege voorbijganger
sporen trekt door de ontzegelde dageraad
de stilte smoort elk gegeven commando
gericht op weg naar deze armee
van stramme krijgers…
Valstrik
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 654 Een krijger met de tanden bloot.
Het lijf in een rauw kleed gewikkeld,
Herfstbladeren rondom.
Onder het gewelf hangt hij aan een tak.
Een bloedspoor koelde en stolde op de tong.
Benen strak samengestropt.
Ik hoor een koortsig maar gedempte kreun
Wind bespot hem met harde stoten
Door de lucht vlot de stank van lover,
stervend in de mist.…
dansen aan de evenaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 de herfst ontluikt als een droom
diep gelegen in het erbarmen waar zwijgers
takken hakken en bladeren worden ontmand
als filosofische krijgers
de geur van bloed overpeinst de straat, met
het denken losgerukt van stem en stil gebaar, de wind
zuigt aan de valreep waar benen zich lossen
van het openbaar gewoel
want alles lijkt de dood te doen…
Wodan wekt me
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 785 De vader van gesneuvelden
Troont hoog in het Walhalla
Toonbeeld van plunderaars
Een ziedende krijger
Moet naakt op het slagveld staan
Koorts en kramp bezweren
Zo zaait hij de smeulende twist
Ze bijten naar de strot
Wadend door pus en bloed
Met een bijl die zelden mist
Zijn oog is het wijze offer
Zijn lichaam bengelt aan een tak
De…
Taliban
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 914 hou het been stijf
in deze barre killing fields
duizend mijl liepen we
voor dit schouwspel
smeulende lijkgeur
een laars waaruit
een brandende scheen
commentator murmelt
iets over mensenrechten
en met de voeten treden
kaki krijgers
als laveloze rechters
van de wereld
barbaren doden
in brand steken kraaiend
dansen…
Snolleke
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.700 Schamel uitgedost wiegen heupen heen en weer
En loopt zij langs de bar nu voor de achtste keer
Ogen in het duister kijken haar smachtend aan,
Zij weet dat zij haar volgen waar zij ook zal gaan
Zij praalt en paradeert met borsten ver vooruit
En als zij vrolijk lacht, dan doet zij dit zeer luid
Beschilderd als een krijger rest haar weer één…
Storm
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 872 ik wil niet zweven boven woorden
die als geschonken water wijn,
valse noot tot vorm akkoorden
zo gedwongen waarheid zijn
ik wil niet hangen in de lucht
van het stormmaal, dor en week
gevallen als Gods eigen krijgers
na zijn koude donderpreek
voor zover ik zeker weet
wil ik pennenstreek kwatrijnen
vol van wendingen in lijnen
terzinen met…
Storm
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 6.092 ik wil niet zweven boven woorden
die als geschonken waterwijn
valse noot tot vorm akkoorden
zo gedwongen waarheid zijn
ik wil niet hangen in de lucht
van het stormmaal, dor en week
gevallen als Gods eigen krijgers
na zijn koude donderpreek
voor zover ik zeker weet
wil ik pennenstreek kwatrijnen
vol van wendingen in lijnen
terzinen met…
VERRE BERGSTEM
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 83 De Oekraïense aarde
vol gezegende groeikracht
dreunt onder zwaar geschut
voetstappen van felle krijgers
en bange vluchtelingen
de bodem verlangt als altijd
voedzame gewassen
te mogen baren
maar voelt klamme angst
bij het krijgsgebulder
oostenwinden uit de bergen
van de woeste Kaukasus
blazen bemoedigend
over de vlakke akkers
brengen…
De wil der goden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 De wilde paarden komen mij beschermen,
ze rennen als woeste krijgers rond mijn
ineengestorte lichaam. De gieren pikken
al van mijn dijen, maar jij schreeuwt
luid hun valse gestalten weg, je wurgt
de jakhalzen en je omhelst me alsof ik
je vader ben.…
vacuüm van kwaad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 steeds wanneer woorden dreigen te
vertalen in een niemandsland waar
daad noch krijger bij machte is om
met liefde zijn houweel te slijpen
aan trots en het waanbeeld
dat er een god drijft op de stem
van vaderlijke uitingen
buigt mijn hoofd, zinkt mijn toebedeelde
gedaante in zwijgen, een stilte die me raakt, me
verhardt en de waarde van…
POSEIDOON
poëzie
4.0 met 1 stemmen 283 De stormwind giert een reuzensymfonie;
Het grauwe zwerk dekt d' aard; als woeste scharen
Van krijgers rollen donderend de baren
Op 't maatgeluid dier woeste melodie.
Poseidoon toornt en zweept de golven. Zie,
Titanisch lacht hij bij de doodsgevaren
De schepeling bedreigend. Schatten garen
In 't diepe zeerijk wil hij.…
goden of demonen?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 838 Wij blijven grijze krijgers.
Ze wagen het ons te dwingen
te luisteren naar de mokerslagen
te kijken naar vers vergoten bloed
te vallen over vragen
(Hoor ze zeuren in ons slakkenhuis)
Plukkend aan het daverend hart
houden zij het voor ons uit als een bewijs.
Matte pupillen drijven in het vlies
en verraden hoe slap we worden.…
HERINNERINGEN AAN ONZE MUUR
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 637 vermengt
gaat het glazuur los van de klei
het kleurt zich met de ochtendzon
nog kleumend kijk ik toe
het kaft van het boek
is gescheurd en gekreukt
de inhoud was het waard
keer op keer gelezen en doordacht
muziek gebrand in zilveren schijf
draait rond en stoot geluiden uit
de rock, het rithme van de dans
weerkaatst op muren van beton
de krijger…
Wodans wachters
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.570 Wereld in verwondering
Werkelijkheid in wording
Waarheid zonder leuze
Woensdag was de keuze
Woedende krijgers in de hemel
Woeste wolven vol gewemel
Wentelend op uw paard
Worstelend met grote vaart
Weerlicht en donder in galop
Wilde jacht met paardenkop
Wodan eenogig met baard
Winteroffer bij de haard
Wuivende bomen overal
Wachten…
Held en dom
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 359 strakwuivend stond je daar
je eigenwijze lijffie geel en groen
je stond er echt heel stoer te doen
Als een krijger, pal en voor zessen klaar
je voet had je stevig in de grond geplant
het gaf je een gevoel van “kom maar op”
grimmig was je blik… woestig je scheve kop
je ene blad vooruit… als een gebalde hand
Naderend de witte onstuitbare…