7152 resultaten.
Langzaam
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
111 Langzaam komt het licht
van een nieuwe morgen
in stilte ontwaak ik uit
mijn droom en wordt
losgemaakt van herinnering.
Waar ik een glimp zag van
heel lang geleden goed
verstopt achter mijn hart
nu roept de nieuwe morgen
gaat mijn droom vervagen.…
niet verdwijnen....
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
1.277 stel ik mij vragen
waarom dit huilen
liefde zoekt
die zichtbaar is
vinden mijn dromen
geborgenheid
die ik omhels
bij het ontwaken
is er de twijfel
of morgen verschijnt
in het zoeken
naar eeuwigheid
vraag ik de nacht
zekerheid
wat eens gegeven
nooit verdwijnt…
tranen in de morgen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
909 de nacht verdwijnt
in werelds ontwaken
tranende ogen
begroeten de dag
waar duister verdwijnt
in nevelflarden
het gezang van de merel
even verblijdt
verdwijnt haar hoop
op vleugels gedragen
het lied in de morgen
vervaagt
in het niets…
verlangen in tijd
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
753 stralen
dit hervonden geluk
laat ontwaken
in tijd…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
zichtbare liefde
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
1.079 stel ik mij vragen
waarom dit huilen
liefde zoekt
die zichtbaar is
vinden haar dromen
de geborgenheid
die ik omhels
bij het ontwaken
is er de twijfel
of morgen verschijnt
zoek in mijn hart
naar eeuwigheid
vraag aan de nacht
de zekerheid
wat eens gegeven
nooit verdwijnt…
Lenteknuist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
376 Verloren handen
vinden morgen
in een licht
ontwaken
onzichtbare sterren
beroeren vluchtig
mijn jouw lijf
op voorbij
nooit meer verblindt
wordt vandaag
een toekomst briljant
verstrengeld verleden
schrijft sprakeloos
van plus naar minnen…
tot het eind
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
413 zeg niets. mijn slaap blijft anoniem
naast de anderen, veel meer nabij
dan mijn geluidloos wachten
ik neem wel een minuut stilte in acht
om al de gevallen woorden die
niet eens uitgesproken zijn
mijn haar wordt grijs, ik ga naar huis
ontwaken kan ik morgen nog, al zal
het slapen onbereikbaar zijn…
Morgen.....
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen
550 Morgen, als het lente wordt
zal ik rondgaan in mijn bloemenslee en de
wereld doen ontwaken vermomd als toverfee.
Morgen, als het lente wordt
zal ik vlinders naar de bloesems sturen
zal ik lachen naar mijn autochtone overburen.
Morgen, als het lente wordt
creëer ik voor elke bonte specht een
eigen nest waar hij z'n masker aflegt.…
Morgen?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
235 Morgen, als het lente wordt
zal ik rondgaan in
mijn bloemenslee en de
wereld doen ontwaken
vermomd als toverfee.
Morgen, als het lente wordt
zal ik naar bloesem
de vlinders sturen,
zal ik lachen naar mijn
autochtone overburen.…
Stemming
netgedicht
4.0 met 16 stemmen
585 gister
verborg stilte het vuur
in je diepte
vandaag
tonen je ogen glans
kijkgaatjes naar binnen
in de vrieskou guur
dampt je adem uit
de ontwakende vulkaan
je barst los
morgen
stoffig
met lava bedekt
zal ik dan
vurig smelten…
pluk de dag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
1.139 ik slaap vanavond op de bank
relatieloos
afstandsbediening onder handbereik
oliegevulde radiator dichtbij
en morgen ligt de kat er weer dik bovenop
ondanks mijn glimlach bij het ontwaken
want ik weet dat dat eerste kopje
koffie mijn dag goed maakt…
een nieuwe dag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
653 Alweer een nieuwe morgen,
ontwaken met veel pijn,
in klaterende lach verborgen,
omdat ik niet bij je kan zijn.
Alweer een nieuwe dag
ontwaken zonder jou,
dus grijs en achter die lach,
alleen maar denken hoe ik van je hou.…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
59 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zij tilt zich overeind (1897)
poëzie
4.0 met 22 stemmen
1.954 Zij tilt zich overeind en in
het licht en maakt een stil begin
stil met zich zelve, langs het smalle
lijf liet zij het hemd afvallen,
dat zakt tot in een dunne kring
van plooien, een weinig mijmering
zet zich, zij ziet naar beneden
de blootheid van haar eigen leden,
het vreemde van het nu gebleken
lichaam en de schemerbleke…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
droomwereld
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
485 waar een wereld in dromen
niet wil ontwaken
stilte overheerst
harten niet raken
dwaalt er een licht
door het diepste duister
in het land zonder zorgen
waar toekomst wacht
stopt de tijd
het zoeken naar morgen
ontwaar ik een glimp
van een wereld
vol zorgen…
Was ik maar heel eventjes nog klein
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
72 Ik wil zweven op de wind
Gewiegd worden als een klein kind
Ontwaken in een bedje van satijn
Was ik maar heel eventjes nog klein
Maar ik ben al heel lang groot en volwassen
Maar voor eventjes zou het mij best passen
Even vrij van pijn en zorgen
Zullen wij afspreken voor morgen?…
Weg naar morgen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
68 De weg naar morgen
Ik doolde
over het rode grint,
langs heide en mispels,
keek omlaag, telde de distels
in een droom zonder ontwaken
doch wat moe in hart en geest
Het leven was een feest
omdat jij dat wilde
Jouw stem verstilde
in de spiegel, je zag slechts
de strakke blik die je niet kende
hunkerend naar de zonnewende
twijfel je niet…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen
546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen
159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Een kwade man
gedicht
3.0 met 50 stemmen
30.620 Zo zwart is geen huis
Dat ik er niet in kan wonen
Mijn handen niet langs de muren kan strekken
Zo wit is geen morgen
Dat ik er niet in ontwaak
Als in een bed
Zo waak en woon ik in dit huis
Dat tussen nacht en morgen staat
En wandel op zenuwvelden
En tast met mijn 10 vingernagels
In elk gelaten lijf dat nadert
Terwijl ik kuise woorden…
Ik mis je zo
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
1.087 Op kousenvoeten
Kleurt ze haar dromen
De melodie van zilverglanzende
Klanken zo zacht
Zo warm…..zo teder
Zijn haar handen
Als vingers
Rozenplukkend
Haar levensboek bespelen
In de morgen dauw
Van pril ontwaken
Met een blos op haar wangen
Spreken haar ogen
De taal van haar hart
Zelfs als ze glimlacht
Fluistert ze
“ik mis je zo”…
opgejaagde haastigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
145 zie hoe regenwolken
en snerpende windvlagen
de rode vonken
van ’t ontwaken wraken
als een uitgebroken gril
en opgejaagde haastigheid
de morgen stikdonker
tracht te maken
zodat wij blind moeten zoeken
naar die glimp in het duister
om niet doelloos
verder weg te glijden…
In mijn vak of sombere kunst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
8 In mijn vak of sombere kunst
Beöefend in de stille nacht
Als slechts de maan woedt
En de minnaars neerliggen
Met al hun pijnen in hun armen,
Dan zwoeg ik bij het zingend licht
Niet om te streven of voor brood
Of voor de steun en hang naar de
Bekoring van ivoren podia
Maar voor ’t gewone loon
Van hun geheimste hart.
Niet voor de trotse man…
Morgen?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
252 Morgen, als het lente wordt
zal ik seringen strooien uit
mijn bloemen slee, de stad doen
ontwaken vermomd als toverfee.
Morgen, als het lente wordt,
zal ik vlinders naar de bloesems
sturen en zal ik lachen naar
mijn autochtone overburen.…
het gevecht met zichzelf....
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
1.306 in haar ogen sluipt verlangen
diep verscholen droogt een traan
elke dag wil zij leven
beloven
niet op te geven
het gevecht met zichzelf
huilt zij elke nacht
ontwaken, is morgen
hernieuwen in hoop
door die blik in de spiegel
waar schaduw vergaat
verlangen weerkaatst
in de vorm van een traan…
een droom van liefde
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen
1.292 omarmd
slapen we in
om te ontwaken
huid aan huid
in ’t licht van de morgen
geurt nog de nacht
omvat door strelende handen
die loom bewegen
als spelende dieren;
groeien wij
- als vanzelf
tezamen
in één
gloeiend lijf
dromen
gesloten ogen
een zalig geluk.…
Morgenlied/fado
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
356 Aardse geuren
kruidig gevormd,
kronkelen omhoog
langs ontluikende bloem
omzich te vermengen
met lange zilverwitte
zonnestralen, die
door de morgen
schemer, de dag
doet ontwaken.…
Geboorte van inspiratie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
140 Zo stil was de nacht
dat men nauwelijks kon geloven
dat ze zou ontwaken in de dag
haar rust prijs gaf
aan het licht.
In amper merkbaar vervloeien
rees schemer in de morgen
brak de hemel open in zonnelicht
week kleurloos nachtelijk duister
mengde bloemenkleur en vogelzang
tot nieuw veel belovend gedicht.…