11049 resultaten.
Grauw grijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 De wereld van het grauwe grijs
Een besloten wereld het bewijs
Nevelige gordijnen
Nat dood hout aan het kwijnen
Een wereld zonder zichtas
Stil water in een regenplas
De geuren van verlatenheid
Mistgordijnen dik uitgespreid
Geen sijsje hoor je zingen
Zelfs geen reebok zie je springen
In één hand voelen vingers kou
De ander is gevuld door…
De regenboog...
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 678 Buiten plenst de natte regen
Wolken jagen donker voorbij
Somber zit ik wat te staren
Hoor het onweer al dichtbij
Dan breken traag de wolken
Een regenboog met felle kleur
Vertoont zich spontaan
En verbetert mijn humeur
Zo'n regenboog lijkt op leven
Kleuren tussen zwart en grijs
Zolang ik dat kan blijven zien
Geniet ik van mijn levensreis…
Ons land
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 voor water
voor natte voeten
't land aan gezeur
De kleur
grijs
't meest
in ons geheugen
We zullen
altijd boeten
voor regen, regenval
't stijgen van 't waterpeil
in waterlopen, slootjes
en rivieren
de kieren, reten
waar westenwind
z'n weg vindt.…
knagende herinnering
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.135 de winter wordt lang
killig nat grijs
met zo nu en dan
misschien onschuldig wit
de lente was
pas nog
broeiend heet
en om te steunen
de tijd daartussen
behoorde ’t frisse groen
en ‘t kiemende verlangen
van beloofde bloei
nu verbleekt reeds weerspiegeling
in plassen herinnering
rimpelen vervagende beelden
pijnvolle…
Schijndood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.115 terug hollend
over jarige liefdeslanen
en humorgraf
lacht ze nog steeds
nat rollend uit haar ogen
voelt zij zijn geestige adem
warm om haar heen
als bescherming
als zij stilstaat en zweeft
door al dat zwart en grijs
vertrekt ook haar witte glimlach
niet
nog steeds draagt zij
afscheidslinten in het haar
met spreuken en namen
die…
Tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 531 Regen
Grijs en donker
rollen de golven aan,
de wind komt van landinwaarts
en buiten de meeuwen
is er geen kat op't strand
alleen wat verlaten plassen
en hopen van nat zand.…
NAT
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 1.219 Zo’n joch van twee, met vragen in zijn oogjes
en nog een luier aan, vertedert vrouwen.
Ha, dacht ik, da’s iets om op voort te bouwen
en in mijn Pamper vroeg ik haar dus droogjes:
“Zo’n luier, vind je dat niet schattig, meid ?”
Maar zij werd woest, en ‘k voelde nattigheid...…
Nat
gedicht
2.0 met 133 stemmen 19.383 Er was geen maan die avond
geen sterren en geen stad
er waren enkel wolken
en elke bank was nat
we konden ook niet schuilen
en jouw jas was veel te klein
maar voor ons was het genoeg
om samen nat te zijn…
'Nat'
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 266 Kindje in z'n badje
kinderkopjes huilen
in de regen nat.…
nat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 en dan, het is zo geschreven
omsluiten wolken de zon,
plengt de hemel bittere tranen,
huilt de wind door kieren en gaten
al dat er is gebleven,
glimmend beregend,
de stad en haar straten…
In nat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 245 Een studie in paars begint
met onregelmatige tekens
volgt bekende regels
Bij liefhebben aarzelt het violet
het cadmium schaamt zich rosse
Vederlichte lippen op elkaar
handen die onrustig, willen strelen
tot alle pijn en ongerief
de wereld uit, zich oplossen
schuilen gaan in het donker
In het blauw van de nacht maken
sterren en maan hun…
Natte **
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 2.125 m’n tong
die priemend vol verlangen
klaar staat om te antwoorden
op de zwoele vragen die je stelt
Terwijl de gordijnen dicht blijven
zodat het nog lang nacht lijkt
vervul ik je lustvolle wensen:
mijn tong tekent natte hartjes
op het landschap van je huid…
Nat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 't Was nodig: in hoge frequentie
deed Geert aan lekkagepreventie.
Omdat-ie beslist
niet van ophouden wist,
had-ie luiers voor incontinentie.…
NAT....
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 126 Wie nog
nat achter de oren is
is vooral nog
nat in d'r broek!…
Een halve eeuw samen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 228 Het toeval dat ons samenbracht
is het lieve lot dat ons vertrouwde.
Meer dan een halve eeuw geleden,
veranderde toeval in bedoeling.
We weten wat falen en wat vallen is.
We weten nu wat samen opstaan is.
We weten wat samen balanceren is,
tussen lief en tussen leed.
We houden van onze kinderen.
Van vrienden en vriendinnen.
We houden van…
Wolkenhemel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 666 donker grijs getamponneerde wolken
steken af tegen het vuile wit
hier en daar wringt een winters zonnetje
om het blauw in de zee te weerkaatsen
wentelende golven te verlichten
die af en aan rollen op het strand
meegebrachte schelpen slijpen
in het tij aan het natte zand
wanneer zonlicht het wolkendek breekt
en het water kust, schept het…
op de begraafplaats
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 749 op de begraafplaats,
Het marmer is bedolven onder bladeren,
Nat,goud rood en groen,
Kan nog steeds niet geloven
Dat je er nooit meer zal zijn
De kaars is aangestoken
De raampjes van de lantaarn zijn zwart
Net zo zwart als de dag dat je bent gegaan
En niet meer bent terug gekomen
Mijn haren zijn nu grijs
Jouw handen gingen door mijn donkere…
Glimlacht volop zomer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 614 de teevee staat ongezien
geluidt als radio het
internet pingelt wat mee
ben voor even
op een andere hoogte
kijk van boven naar de zee
uit het grijs van golven
kom jij langzaam weer aan strand
ik neem zacht je natte hand
je glimlacht volop zomer
druppels spatten van je warm gezicht
ik wist dat je zou komen
voelde lente in de duinen…
Veel te veel grijs
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 82 er nog even
niet zijn als
ons lief geheim
dat meekeek
in de blikken
van onze ogen
lachte in
samen plezier
de tijd heel vaak
met ons deelde
ook al was die
helaas niet van hier
waar gedachten
afstand en tijd
overbrugden
stond ons paradijs
waarheen wij altijd
konden vluchten
als de wereld ons
overweldigde met
veel te veel grijs…
GRIJS
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 650 De dagen zijn niet te beschrijven
kleurloos, grijs, ja bijna zwart
angstaanjagend zijn de uren die
bezit hebben genomen van mijn hart.
De wereld is zo klein geworden
het zicht wordt kleiner dan klein
opgesloten in treurige herinneringen
het hart dat huilt van doorstane pijn.…
Grijs
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 416 Begin februari
begonnen met een lach
een pril zonnetje
een zonnige dag
Maar plotseling
alles vervaagd
een mistige blik
die om lente vraagt
Het leek zo mooi
een nieuwe tijd
nu alleen een grijze massa
die alle vreugde mijdt…
Grijs
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 149 Dagen lengen
Nachten korten
Het zwarte van de nacht
Maakt plaats voor het licht
Mensen dorsten
Want de grijsheid van de winterdagen
Wordt door stralen uitgelicht
Ineens lijkt het weer te kloppen
Zo is ons leven bedoeld
In de stralen van de zon
Warm
Niet onderkoeld…
grijs
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 676 Soms komt het voor
Je ligt daar zo
Lekker op het gras
En je ziet ineens grijs
Het is een teken
Van regen,
Maar ook van somberheid
Waarbij mensen diep zinken
Het maakt je ongelukkig
En bent minder actief,
Want je wilt geen grijs
In het rode leven
Rood maakt je blij
Grijs maakt je verdrietig
Maar er is een vergelijking
Bij alle twee…
Grijs
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 340 ook al stribbelde het licht tegen
zocht de kilte angstvallig
een weg naar buiten
omplooien lange lokken
haar ovale gelaat
dat grijs aftekent
tegen het vale behang
dringt zich een ijzige
stilte op
die langzaam omhoog krult
waardoor haar adem
zichtbaar wegsterft…
grijs
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 475 weer
alweer
sneeuwt het
wit
gedachten dwarrelen
zwart
van mijn hoofd
naar mijn hart…
Grijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 Grijze wolken drijven
traag voorbij
de kroeg aan de kade
is mijn haven
tussen mistbanken
varen schepen
zonder mij
en zie ik meeuwen aan
voor raven.…
grijs
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 112 negatief en optimistisch
realist en ongelukkig
groot verlangen
veel gedroomd
en met de pet gegooid, gevangen.
bitterzoet, zout en zurig
zonder moed, koud en vurig
in het licht gedanst, gedronken
van de nacht. een kus gegeven
en gekregen en gedood
ik hou me groot
dit is mijn leven…
Grijs
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 [Haiku]
donker en dreigend
drijven de wolken voorbij
zwanger van regen…
Grijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 eind november
met zijn trage uren
sleept zich moeizaam
doorheen dichte nevels
blauwe luchten
zijn tijdelijk verdwenen
nachten zijn weer lang
nu heerst grijze kou
nornen weven zilverdraden
in takken van de levensboom…
Grijs.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 465 wetend dat alles anders wordt
aan het einde voor een nieuw begin
denkend dat veel verloren gaat
uit de verzameling tussen ons in
wachtend op een nieuwe liefde
in het witte schijnsel van verlangen
die het zwart van onverlichte passie
in een grijze kleur laat behangen
de neerslachtigheid beklemt
de lust van hartstocht ontwent
toch zal de…