Alle inzendingen over uitstrooiing boven z

Ik breng een serenade aan de sterren en zing een lied voor de maan die met z'n allen daar boven samen aan de hemel horen te staan. Wie zou mijn lied willen horen dat ik breng aan het mooie daar boven wie zou ik er mee kunnen bekoren wie zou de tekst van mijn lied geloven ?…

gelegenheid met kracht Ben blij met mijn laatste sprong in het diepe Geholpen door geliefden die mij toeriepen Dit was het dan En geniet ervan Heen en weer met eb en vloed Het doet mij oneindig goed Ben weer terug op het land Verspreid over goudgeel strand Met vallen en opstaan heb ik geleefd Ben blij dat ik het heb beleefd Het uitstrooien…

Mozes op de berg hief de stenen tafelen hóóg boven z'n hoofd, laadde ze op met z'n woede en smeet ze verpletterend naar beneden. De massa ontweek behendig de tien geboden; de politie haalde Moos van het dak; de loodgieter zette nog diezelfde dag twee nieuwe dakpannen.…

'k Was thuis, las krant met radio aan 't Nieuws deed even alles bitter smaken Diep In Mijn Hart, weet ik: natuurlijk, 't Gebeurt 'n Blues-legende's tijd is gekomen Leeft voort in zijn muziek Blijft harten raken Met Een Beetje Verliefd, bekend bij jong en oud Amor, Amor, Amor en Ik Meen Het 'n Vriend was Hazes met zijn muziek voor velen…

Van onder naar boven En van boven weer naar onder Je zult altijd blijven steken…

ik kijk al dagen naar de lucht en de indruk om aanwezig te zijn wijkt verder terug wanneer de ene wolk de andere wordt, op weg naar het westen het is duidelijk, zeg ik met droefheid in mijn stem op het moment dat mijn lange wapperende sjaal de wind verliest dat als straks de horizon komt ik zal verdwijnen in het vergeten…

wikkel me in jouw gedicht zodat ik weet want vandaag nog zullen de wachters uit mijn lichaam vloeien zal ik het heengaan moeten aanvaarden zoals de waterlelie diep in ’t water haar laatste schaduw ademt niets zal zich nog vergissen geen wens met tijd of tover geen woord met sterrenlicht, stamelend volgestouwd met zachte…

Toch weer dezelfde clichés te vinden en de woorden goed te praten om vergankelijke gedichten te vullen die kennelijk zijn zoek geraakt, boven de taalgrens waar alles ijl is, vrij te ademen soms in oeverloze regels die geen twijfel overlaten. “Soms dicht een vers zichzelf en soms slaat de dichter dicht ” Pama…

hoogmogenden zijn de baas over laagmogenden die mogen niks die van boven kunnen niks…

Iedere zucht wordt breed uitgemeten in een te nauwe context Peinzend schrijf ik “ zelfbezinning “ in ledige hoofden Hun woorden schreeuwen op de blinde muur die zij steen voor steen bouwen, liefdeloos Zij donderen als jaloezie hen messcherp souffleert en zij zachtmoedigheid verwoesten Als kleinzerige dwazen verbranden zij…

Het groeit me boven het hoofd, het wordt me wat teveel, was me ooit beloofd dat iets makkelijk zou gaan? Het groeit me boven de kop, ik loop, kijk omhoog, de zon aan de ene kant, de regenboog aan de andere, terwijl ik in de regen loop, denk ik: er gebeuren wonderen!…

Half in de zee, half in de lucht, gedragen een schoorsteen op en naar beneden kijken vragende vingers van de waterplanten. Kont in de lucht, rug naar de wolken voeten met vinnen, hun gelijke lijken maar hemellichaam blijken in den hoge voor stille vissen, bezig er te zijn glad rond de graten, ogen altijd open en geen benul van het immense…

Je staat verstomd als het onderste boven komt. Niets zal blijken nog te lijken, verdomt. Maar nu, als de donder, het bovenste maar weer onder.…

boven gezocht, Vormen een opnieuw geboren Boom die bovengronds naar Nieuw leven reikt…

Ook al zie je alles nu onderste boven Zelf ben je er niet van onderste boven.…

Boven op de Domtoren biedt een blik op stad's culturele leven een impressie van Utrecht's wording door de eeuwen heen. Vestigde zich het belang van het eeuwig weten; en bouwde zich een universiteit in steen. Boven op de Domtoren biedt zich de belichting op de nieuwe tijd.…

Een wonder komt van boven. Het zegent de handen van hen die werken aan genezing in het overwinnen van een ziekte in de strijd. Zonder angst kan een lijder erop vertrouwen dat zijn lijden wordt doorbroken mettertijd.…

De weg naar boven is de weg naar God. Ambitie is hiermee een gebed met eerbied beleden. Met compassie sport voor sport wordt hiermee de weg naar vergeving betreden. In een simpel gebed vraagt men niet om meer; maar denkt men aan het lijden van de heer. Denkt men aan het ruwhouten kruis. In een gebed bij een ieder thuis.…

Boven op de kerktoren kijk ik op de huizen neer. En draai op mijn hoge plekje in de rondte telkens weer. Veel mensen zie ik lopen in de straten her en der. En ik zie ook andere torens aan de horizon heel ver. Ik waai met alle winden Maar ach, tot mijn groot verdriet, ook al ben ik dan een vogel, vliegen kan ik helaas niet.…

Al werd hij murwgedomineerd en evenzo geschaakt, z'n nederlaag werd steeds gesmeerd in bed weer goedgemaakt. Daar wisten beiden excellent hun minnevuur te doven. De man werd op z'n rug verwend. De vrouw lag immer boven. Hun grafschrift luidt: 'HIER RUSTEN TOON EN ELINOOR DE JAGER.…

Jij zweefde boven dagen van maan- naar zondag Groette de hemel en Maakte voort. Naar wie? Haastte je Groette en Bovendien Stierf jij D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n Daar haat. Zomaar. Opeens Aanleiding?…

Wie speelt met z'n personeel die verspeelt z'n bedrijf! Wie luistert naar z'n personeel hoort de klant praten!…

Die sprak haar toen aan met: "Lieve zus, snel naar boven, bij je *moe* is 't knus!"…

Hij heeft de sluier opgetrokken van z'n verleden dat als een knellend koord littekens van verborgen pijn en verdriet op z'n ziel achterliet In z'n laatste interview vertelt hij alles met bevlogenheid dat gaf hem lucht en is nu in z'n zelf gekozen "stilte van het licht" gevlucht…

wit kijk verder of er krijt zit" ze gooiden er nog één 't werd weer wit van het krijt ludo was z'n goeie naam kwijt z'n kool niet voor de verkoop vervoerd naar de mesthoop de zaak werd niet geplooid ludo ook in de plens gegooid hij kwam krijtwit boven oom ludo moest beloven nooit meer te krijten met z'n klauwtjes hij zweette…

ik voelde je hand vol zachte dromen ze volgde de rand tussen haar en huid ze sprak met alle haren over het gezamenlijk ervaren van de nieuwe coupe je vertelde dat ik lachte op de schattige manier van rust en totale ontspanning ogen gesloten handjes half open in de verwachting van nog meer van boven…

in het duister, met de schemering van straatverlichting op je gezicht Al kan ik me het leven zonder jou niet meer voorstellen ben je er nu niet om me wakker te kussen en om mijn verdriet te sussen Jij bent iets onverklaarbaars en iets waar woorden alleen maar voor kunnen tekortschieten het meest intense gevoel en de vurigste aanraking maar boven…

verrekken ik vraag slechts om erkenning van mijn wezen met gebreken snak niet naar de winst van winnen geliefd zijn is zo zalig niet als daarmee wordt ontzegd de vrijheid van het falen eenvoudig dwalen om te leren van je fouten en verdriet maar voldoe de hunker naar een verder vragen vertrouwen zal mij lichten en als mens naar boven…

Mensen zijn net wolken Ze waaien achter elkaar aan Zonder te weten waarheen, waarom Om het te zien, kan je er boven staan Wolken zijn net mensen…

De mond loopt vol waarvan het bloedig hart overstroomt een aardige, lieve manier om te zeggen dat ze zevert Zij is pas zeven maanden jong Later als zij oud geworden is overkomt hetzelfde weer maar is er een zeverdoekje aan haar uitgezakte mond en iemand, die zonder haar niet kan…