6683 resultaten.
Het middagmaal
poëzie
3.9 met 21 stemmen 3.670 Wanneer ik 's middags op 't kantoor
Mijn dagtaak heb volbracht,
Dan weet ik, als ik huiswaarts keer,
Welk schouwspel mij daar wacht:
Mijn vrouwtje vliegt mij te gemoet,
De kind'ren jub'len aan mijn voet.
Dan zetten wij ons aan de dis
Met schotels volgelaân,
En wachtten rustig tot de meid
De soep heeft opgedaan,
En bidden…
Atheisten
poëzie
3.6 met 11 stemmen 2.171 Wat wil het reuk'loos vloekgespan
Dat U ontkent, o Heer?
O, komt de nood eens aan de man...
Zij buigen voor u neer.
Uw macht en Goedertierenheid -
Driest schenden zij haar aan,
En 't sterkste voor Uw goedheid pleit,
Dat Gij hen liet bestaan.
Hoe groot is Uw genade niet,
Dat gij dat galgenrot
Uw hoge Naam beschimpen liet,
In…
Voorspel
poëzie
4.2 met 6 stemmen 245 Verse Lauwerblaadjes
om de hoofden van Neêrlands dichterhelden
-
Is men met ontroerde schreden
In der muzen hof getreden,
Vol van wijding, zoals ik -
In dat heilig ogenblik,
Dan is zeker de eerste plicht,
Die ons vol gemoed verlicht,
Hen, die daar in glorie tronen,
Lang erkende muzenzonen,
Uitgelezen dichterschaar,
Zeet'lend om het…
O tempora!
poëzie
3.6 met 8 stemmen 2.428 O Piëteit!
Van vroeger tijd,
Hoever zijt gij te zoeken!
Der vaad'ren deugd ging naar de maan,
Der vaad'ren dichtkunst van de baan
Voor vreemde zwadder-boeken!
Ach! Helmers dood!
En Poot niet groot!
Is 't niet om bij te huilen?
Dit jong geslacht zou, als het kon,
De blanken, marm'ren pantalon
Van Tollens zelf…
De avond
poëzie
3.0 met 2 stemmen 678 Ik heb mijn kleedren uitgetogen
Bij 't dwarlen van de lampeschijn ;
Nu balsemt duisternis mij de ogen,
Ik voel dat wij gescheiden zijn,
Ik en de dag, dat kind, die jongen,
Die vogel met gebroken wiek,
Dat hijgend hert der watersprongen,
Die speelman en zijn fluitmuziek.
Hoe heeft hij mij gelokt, belogen,
Hoe achter wolken week zijn grens…
Uren
poëzie
3.4 met 5 stemmen 487 Dit is Uw aard, o uren van 't verleden,
Steeds als gij wordt gewenkt, bereid te staan,
Om uit Uw rijk van schemering te treden
In zonglans of het glinstren van de maan.
Een glimlach is genoeg, een diep verzuchten,
En ijlings snelt gij, uit de slaap gewekt,
Elk met een korfje aan, vol geurge vruchten,
Door vochtig mos of een bruin blad bedekt…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 518 Ach, gaarden, akkerland en weiden,
Gij, voor een milder kus bereiden,
Hoe lekt de felle augustusgloed
De vochten van Uw wekkend bloed,
En geeft de hemel U te lijden !
Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren;
Wat toevertrouwd werd aan de voren,
De wolk van uitgeworpen zaad,
De zomer heeft tot nieuwe…
Bij muziek
poëzie
2.7 met 7 stemmen 1.063 Muziek, waarbij ik dromend luister,
Hoe voert naar vroeger gij terug,
En welft U over 't duister
Tot koene bogen van een broze brug...
Maar werden dan voorheen mijn jaren
Alleen geteld
Naar saamgebonden korenaren,
De schoven op het veld,
Naar blozend ooft,
Dat door een mild seizoen verguld,
En daaglijks overvloediger beloofd,
De korven…
De herdersstaf
poëzie
3.5 met 6 stemmen 847 Ik boog mij zingend tot hem over,
Dien kloeke telg van de oude es,
En ras verloor hij schors en lover
Onder het knarsen van mijn mes.…
HEMELVAART
poëzie
4.2 met 4 stemmen 1.020 Als ik beklim de zilvren treden,
Langzaam, en de aarde diep beneden,
Een klein insect in avondglans,
De vonk doet spranklen van zijn dans,
Laat mij dan in mijn armen dragen
De zacht gepelsde, die behagen
Zelfs in de schim zijns meesters vindt,
Warm aan zijn borst zich vleit, en spint;
En dat de hond, wild als een jongen,
Over de heemlen…
DE WERELD
poëzie
4.2 met 4 stemmen 611 Hij hield de handen voor 't gezicht,
Hij dacht door tranen te verstaan,
En in dit duister, diep en dicht,
Zag hij de bonte wereld aan;
Hoe blonk het goud, hoe rees de stad
Gehorend opwaarts voor het blauw;
Wie ooit gezocht had en bezat,
Hoe maakte rook zijn vensters grauw.…
De taak
poëzie
4.4 met 5 stemmen 839 O, zeg mij wat ik doen moet, zie
De volheid van mijn kracht ontbloeid,
Betast mijn spieren, buig mijn knie,
Voel hoe mijn wang van aandrift gloeit,
Zegen mijn morgen met een taak,
Gun mij een denkbeeld, geef mij stof,
Dat ik mijn kamer klinkend maak
Van zang en arbeid tot Gods lof.
Misschien dat later in een oord,
Dat soms een schone droom…
DE VOGELAAR
poëzie
4.0 met 2 stemmen 725 Van de appels 't bloesemsnoer,
En langs de groene vloer
Der velden knoop en klit,
Goudgeel, zacht paars, en wit,
De mazen van de zon,
De draad, die 't lommer spon,
Dit is het blinkend net,
Dit is het blinkend net,
Hier heimlijk uitgezet.
Gij, die vervolgt en jaagt,
Loerend wat vlucht belaagt,
0 heilig-groot…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 741 Najaar, vluchtend langs de wegen,
Bijna hebt gij afgelegd
't Rode kleed, dat losgeregen
Enkel aan één gesp nog hecht.
Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.
Ook Uw beide zusters duldden
Bij het afgaan van dit pad,
Dat mijn gul gebrachte hulde
Om een gunst…
HEIMWEE
poëzie
4.0 met 1 stemmen 463 O paradijs, o bomen,
Begeerlijk voor 't gezicht,
Kringloop van heilge stromen,
Dag van ondoofbaar licht,
Niet slechts in 't Boek der Smarte
Van 't oude testament,
Maar in dit innigst harte
Waart ge eens door mij gekend.…
NA EEN ZOMERFEEST
poëzie
4.5 met 2 stemmen 411 Zij keren huiswaarts van het feest,
Hoor, buiten, hoe de stemmen zoemen;
Hun dag is Licht, is goed geweest,
Een dag, om zich, getooid met bloemen,
In blij gezang op te beroemen.
Zijn zij niet warm van dartle lust
In danspas door 't gewoel geschoven?
Wie werd niet op de mond gekust?
En is de vuurpijl, 't volk te boven,
Tot sterren niet uiteengestoven…
DE DICHTER
poëzie
3.7 met 3 stemmen 352 Toen ik nog daar was, twistten om mijn ziel,
En voerden, met het zwaard gewapend, strijd,
Twee machten, die ik in de handen vie!,
De worm zo noemde ik ze en de oneindigheid.
Maar zie nu naast mijn grafstee opgericht,
Tezaam gebeiteld uit het kuis albast,
En warm besprenkeld door het weemlend licht,
De beide knapen bij hun kus verrast.…
Toekomend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 114 de verloren
zoon tijdens
jouw leven
hoe zwaar
de geboorte
zo bijzonder
toch raar
kun je
dit allemaal
verwerken hoe
sterk ben
jij dan
wellicht moegestreden
dit komt
er toch
van
toch lees
ik in
jouw strijdvaardige
ogen enig
schitterend licht
hopelijk in
het paradijs
een eeuwig
samenzijn wellicht…
Het zoet geheim
poëzie
3.1 met 9 stemmen 3.376 Mijn vrouwtje roept me:
" O echtvriend, hoor!"
En fluistert zachtkens
Mij iets in 't oor.
Een zoet geheimpje
Lispt zacht haar mond,
Het doet haar blozen
Als de ochtendstond.
Zij stamelt weiflend,
En durft het nauw*,
Van dokter, baker
En wiegetouw*.
Het zoet verhaaltje
Doortrilt mijn ziel,
Of er een straaltje
Der zon op viel.…
Ontevredenen
poëzie
2.9 met 8 stemmen 3.201 "Het bulder vrij op 't woeste meer
Ik kijk eens buiten naar 't weer
En ga dan thuis wat slapen "
Tollens 'Tevredenheid'
Ach! waartoe dat eeuwig klagen,
Ontevreden, onvernoegd;
God geeft niemand meer te dragen,
Dan juist voor zijn krachten voegt.
Wangunst zie 'k elks hart verteren,
Woekrend als een fel venijn…
VERSCHEIDEN
poëzie
4.0 met 1 stemmen 554 Een aarzlend reiken
Naar de overzij,
Een angst, een wijken,
Een: neen niet míj,
Nog één gedachte,
Een snelle droom,
Over het zachte
Van bloem en boom,
Een laatst verlangen
Naar akkerland,
Hoe de appels hangen,
Het najaar brandt;
Dan…
Beproeving
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 704 Helaas! helaas! de wrede smart
Wil zelfs geen dichter sparen-
Dat moest mijn teder vaderhart
Op bitt're wijs ervaren.
Hij, die ons allen heeft gewrocht,
Zo wijs en goedertieren,
Hij heeft ons ditmaal zwaar bezocht;
Ons Jantje lijdt aan klieren.
Ik vreesde 't vroeg, ik zag het lang,
Ik zag zijn halsje zwellen-
En eindelijk kwam…
Ons paradijs
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 216 We schiepen zelf een paradijs
maken ons zelf en anderen wijs
dat wij de wereld sturen.
Hoe lang het ook zal duren.
Een tuin zo vol met dromen
in verkeerde handen gekomen.
Wij zelf zijn daar gebleven
Hem uit ons paradijs verdreven
Verdwaalde God,vermist,verloren.
Niemand wil nog van Hem horen.…
Niemandsland
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 264 Een klein stukje land
waar het veilig is
Na een avond Halloween
besef je wat dollen is
En wat de werkelijkheid is
wat hier geschreven staat
Daar laat ik veel Halloween achter
maar ook van heel veel waarde
Ik hoef geen wedstrijd te winnen
geen gat te overspringen
mezelf hoef ik niet te bewijzen
En daarom zeg ik genoeg geouwehoer
in niemandsland…
Paradijs op aarde, of?
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen 365 Als het paradijs nou op aarde is,
waarom willen we dan naar de hemel?
Toen de aarde werd geschapen,
waren daar Adam en Eva, in het paradijs,
dat paradijs was dus op aarde,
terwijl iedereen blijft zeggen: als je doodgaat,
ga je naar het paradijs!…
Aan N. Beets
poëzie
4.1 met 12 stemmen 4.490 O Beets, wat zijt gij groot!
Als God het niet verbood,
Dan zou ik u aanbidden…
Nu laat ik dat in ’t midden:
Toch val ik voor u neer
En breng u lof en eer:
Wat is uw muze rijk…
En dichterlijk!
Vol speels vernuft, o ja!
Is wel uw Camera –
Doch dat was maar een grapje,
Een dartlend eerste stapje;
Doch boven Hildebrand
Steeg hoog de Predikant…
Atheïsten
poëzie
3.9 met 15 stemmen 3.225 Wat wil het reuk'loos vloekgespan
Dat U ontkent, o Heer?
O, komt de nood eens aan de man...
Zij buigen voor U neer.
Uw Macht en Goedertierenheid-
Driest schenden zij haar aan,
En 't sterkste voor Uw goedheid pleit,
Dat Gij hen liet bestaan.
Hoe groot is Uw genade niet,
Dat gij dat galgenrot
Uw hoge Naam beschimpen liet,…
De eeuwige liefde
hartenkreet
3.8 met 35 stemmen 1.581 De winden hebben gezongen
over de mensen op het eiland der dromen
Maar de zeevogels verstonden de klanken niet
en hun verhaal is verloren gegaan
Enkel een zweem van een heerlijke geur,
ijl als een blanke roos in zoete struwelen,
zwevend over de groene heuvels in de lente,
herinnerde hen aan dat goddelijk paradijs,
waar pure liefde de harten…
Stilte resistent?
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 325 Vanuit een verloren stilte,
boren miljoenen zielen
zovele gaten in gordijnen
van het paradijs, steeds meer
licht priemt door onwrikbare
schaduwen, waarin de onmacht
wordt beleefd.…
SMAAKMAKER
poëzie
4.0 met 2 stemmen 441 Hier woonde ik, uur gewaar noch dag,
verloren in diep droomprieel –
tot ik veel vreemde steden zag,
en nam van ‘t grote leed mijn deel.
Ik weifel bij de tuinbank die ‘t
geheim van diepe stonden weet…
Was dit wellicht mijn laatste lied
van eigen lief en eigen leed?……