358 resultaten.
Ochtendgedicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 297 Maar je bent niet meer mijn naaste
Zoveel zeeen ver van hier
Dus ik troost me met het vouwen
van stapels werk en scheepjes van papier.…
Groeve
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 678 Als zij stil haar handen vouwt
zelfs lucht zacht zucht
en met haar rouwt
lopen lijnen door haar leven
gebroken groeven nooit vergeven
is de dag daar van beschouwen
zal zij weer haar handen vouwen…
Nunc dimittis
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.162 Licht van overgave,
vouw mijn handen samen.
Amen.…
Verzegeld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 416 Schichten naderen en wij vouwen dicht
als bloemkelken in de schemer.
Later nog minder, de vederlichte last
van een handvol dagen, de kale gewaden
Van de rust in deze statige nacht.
Vrienden geven zich nooit over.
Wij vouwen de handen over onze bange buik,
happen gretig naar het licht
grommen van honger terwijl we praten.…
Het witte
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 50 op de vouw
van zwart kierde
licht in
vlakke velden
speelde pluis
als wervelende
helden in warm
stijgende lucht
zij zwermden
geen grandioze vlucht
alleen de eenling
danste wit terug…
Vliegverkeer(d)
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen 1.502 Daar boven onze school druk werd gevlogen
En het geluid dus oorverdovend was
Was er totaal geen aandacht in de klas
En zag ik als docent met lede ogen
Hoe menige ondeugende scholier
Ook vliegtuigjes ging vouwen van papier.…
Verzonken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 330 en toen ik eindelijk keek
zag ik naast me op de bank
een blad
de leegte bleek
getekend
door een onbekende
ik zweeg
en streek voorzichtig
scherpe vouwen glad
beschaamd
daar ik te lang
in eigen werk gelezen had…
observator
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 436 wat de observator onderscheidt
is surplus aan opmerkzaamheid
kraakt het bed onder zijn vrouw
die zich klaar maakt in een vouw
met van buiten soortgelijk geluid
hij zal het meteen determineren
bijvoorbeeld als schielijk verteren
door muizen van een rol beschuit…
Dank
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 290 Als ik mijn handen vouw,
luistert Gij geduldig naar mijn gebed!!
Dus,... anders dan danken kán ik U niet!…
Kleverig
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 97 gewoontes zijn geen druppels
die je even afschudt
als ik wil veranderen
merk ik hoe taai ze zijn
handdoeken vouw ik altijd
zoals mijn moeder deed
boodschappen ruim ik op
in een vaste volgorde
soms spring ik uit een groef
met een bevrijd gevoel…
Vol liefde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 346 Hoop hoort bij het leven van nu
af aan zullen wij ze samen vouwen
in een diep eindeloos vertrouwen.…
opgevouwen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 ik besta ter plekke
in de vouw van het moment
in waar te nemen waarheid
afzonderlijk, voortdurend
misschien verplaats ik
te weinig, onderling
al denkend en tussentijds
staande gehouden
zonder vaste
woon- of verblijfplaats…
zij wil verwend
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.298 een wulpse dame ging naar ’n gooise kroeg
waar ze vlindr’end ’n knapperd voor sex vroeg:
‘k neem eerst jou
dubbel in ’n vouw
dan verwen je mij tot in de morgen vroeg…
Breekbaar
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.068 hoe de tijd open te vouwen
als de dagvlinder
haar vleugels naar de horizon richt
hoe te verplaatsen
de hemel te verkennen
van leven naar licht
hoe te benutten
de herinnering
van een tel in het eeuwige
de sprong van niets naar iets
als lijnen van mica, gespleten
open en dicht…
Logistiek
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.377 “Natuurlijk, onze kisten zijn wel groot,
Maar dit is nou toch werkelijk te gek:
Dat rotbeest heeft een veel te lange nek;
Daar hebben wij geen kist voor, maar geen nood:
Wij vatten het probleem wel bij de kop
En vouwen uw giraf vakkundig op!”…
Nu het stil wordt om mij heen.
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.868 Vouw Uw handen om mij heen,
drogend de tranen die ik ween.
Het is al om hem met wie ik eens ging trouwen
het liefste wat ik ooit bezat.
Op wie ik durfde bouwen,
hij was mijn liefste schat.
Heer ik vouw mijn handen saam
en richt mijn ogen nu naar u alleen.
U roep ik aan in Jezus naam,
nu het stil wordt om mij heen.…
Tuinen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 287 Vouw het einde van de wereld wat op
en leun,
Leun overmoedig over de rand van vlezig geluk
Laat krijtwitte vingertoppen glijden over het water van de eeuwigheid
Doop
Ik waad wel
Hoor, het gezoem van de tijd
Word maar warm…
Zeventien
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 2.200 Tien plus zeven
Doet zweven
Tussen meisje en vrouw
Maakt de vouw
Tussen volwassenheid
En kindertijd
Telt op tot adolescentie
Als voorportaal naar coëxistentie
Van dochters met moeders
Die veranderen in hoeders
Van jeugdige identiteit…
Hobbykip
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 2.414 De een bouwt in een lege fles een schip
Of poogt op z'n Japans papier te vouwen,
Een ander kan met kurk kastelen bouwen
En weer een ander heeft een hobbykip.
Een hobbykip!! Wat zijn de mensen maf!
Dus pak ze maar gerust hun hobby af.…
Handen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 96 Ze vouwen om te bidden.
Ze strelen bij beminnen.
Ze wijzen de weg.
Ze helpen bij pech.
Ze wuiven om te groeten.
Ze schudden bij ontmoeten.
Ze schrijven hoe het gaat.
Ze wrijven bij smaad.
Ze tasten in het duister.
Ze klappen bij luister.
Ze verdienen ons brood.
Ze rusten in de dood.…
Verloren hoek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 waar de weg steevast kwijt is
en de einder overal eender
een naamloze leegte
in de vouw van de kaart
waar platte aarde zich krult
tot verre niemandsbomen
zodat stilte verzwijgt
in de richting van voorbij
probeer te keren…
Koerden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 ik vouw mijn handen en sla mijn wimperbogen op
naar 't licht van Zijn ogen
gedenk de wolken van doodsangst
die boven de bergen hangen
ruik de doodsgeur dat met zijn schaduw door
de geschiedenis van het ontheemde volk gaat
onder het gewicht van bloed
dat zinloos is weggestroomd…
De gast
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.893 Als gij mij ééns slechts kon vertrouwen,
En Uwe vleuglen saam wou vouwen,
Om aan mijn dis, bij fruit en wijn,
Mijn gast te zijn,
Dan zou mijn huis geheiligd wezen,
En na Uw heengaan zou ik lezen
In ieder ding, als in een boek,
Van Uw bezoek.…
Ach
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 592 Hoog
kijk omhoog
naar mijn lange
ademstroom
ik til nevels op
uit alle kieren
laat bloemen
achter op blanco
blaadjes
vouw vlinders
tot een glimlach
in ontwakend zomerblauw
ach
kijk maar
niet omhoog
het is enkel de wind
in mijn toekomstdroom…
Ochtenden VI
gedicht
2.0 met 58 stemmen 54.776 Het is een messcherpe vouw.
De plooien
heeft ze al weggestreken.
Er valt droge regen
tussen zijn hemd
en haar rok.
Wat zullen ze groeien!
--------------------------
Uit: 'Zandloper', 1997…
gij?
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.229 om te zwijgen
niet meer of minder
ze verzwijgen niets
kinderen van hun god
en nog zo ongelukkig
hij was het niet
nee, vader, nee
en ja, zo sprak hij
wijs, strak in het pak
en zij eruit
bracht zij zichzelf
en alle rotzooi erbij
en hij, hij was hij
onschuld in een pak
met vouw waar hij het wou
met wie hij maar wou…
Hobo
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 600 Een hobo blaast
de ochtend open
de lucht trilt
het eerste licht
valt dralend
op mijn handen
de eerste schaduw
vouw ik
weetgraag open
de eerste aarzeling
uit zich
in verwondering
een hobo blaast
de ochtend open
een vogel zingt…
Mijn vleugels wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 364 nog zijn
mijn vleugels wit
na negen maanden vouwen
spreid ik ze vol vertrouwen
de nieuwe wereld
zal ze kleuren
in mijn eerste lente
ontdek ik alle geuren
laat mij fladderen
geef wat ruimte
jullie zijn de mooiste bloemen
die ik zie daarbuiten…
Bloemen zo dichtbij
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 509 mag ik
even vlinderen
de zon is nog nabij
dartelen en spelen
me in een fladdervlucht vervelen
met bloemen zo dichtbij
want als ik neerstrijk
en mijn vleugels vouw
ze daarna span in ochtendkou
dan duren uren lang
in zoeken naar wat warmte
en voelt de zomer als voorbij…
Handen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 271 handen vragen
handen reiken
handen dragen
handen ontwijken
handen bedoelen
handen strijken
handen voelen
en ze troosten
als ik ween
want ik weet dan
sla jij je armen om me
en vouwen we
onze handen
ineen…