6455 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Haiku verkeer(d)
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 1.046 Een blik op de weg
toont rijen van blik op de weg:
ik ben ingeblikt!…
de blik
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 550 Weer treft mij
haar schuwe blik.
Ze komt iets dichterbij.
Ik lees iets van schrik.
Steeds weer denk ik dan:
Waar zijn haar vriendinnen?
Weet dan niemand van
wat er daar schuilt vanbinnen?
Ik groet haar
bedeesd groet ze terug.
Verbaasd staat ze daar
en weg is de brug.
Haar nu stralende blik.
Liep iedereen bij haar vandaan?…
haar blik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 307 Haar blik staart oeverloos,
zonder begin of eind.
De ogen zijn dof en glansloos,
zodat de geest wegkwijnt.
Snakkend naar lucht,
van uitputting verstijft.
Niet één kleine zucht,
die haar verder drijft.
Het loodzware juk moet ze zelf dragen,
ze durft het aan niemand vragen.…
onbeweeglijk stil
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 447 onbeweeglijk stil
stoft het op planken
van boeken
soms vliegen de blikken
nog wel eens over de kaften
eens trots gelezen
boeken waar de schoonheid
in gekerfd staat
verloren tastend
staan ze in de schemering
van de herinnering………
onbeweeglijk stil
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 445 onbeweeglijk stil
stoft het op planken
van boeken
soms vliegen de blikken
nog wel eens over de kaften
eens trots gelezen
boeken waar de schoonheid
in gekerfd staat
verloren tastend
staan ze in de schemering
van de herinnering…
romeo van alfa tot omega
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 552 keurend
vrolijk verlichte gangen
glanzend blik
blik vol verlangen
blik op blik
een amourette
feestelijk verpakt
glanzend gelakt
maar niet van staal
verlang naar verlangen
hoe lang al geleden
zo'n blik op mij…
Voorbij
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.743 Zonder woorden
alleen een blik
tussen jou en mij
we weten allebei
het is voorbij.…
katvanger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 aan de wijze meesters
een gedicht
iets dat rijmt mischien
niks geleerd
niks begrepen
een teken
in mist
de d en t uitgewist
foutjes komen in een ergenis
transparantie in een blik
de eeuwige vraag is een kick
gelukkig brengt de schaduw licht
tot leven
voorspel een naam voor heel even
daarna komt het terug
een mes doet pijn
ook al…
En of
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Margrieten staan te
pronken in blikken emmers
ik kik er van op…
Hij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 248 zoals je soms
mijn haar aanraakt
een lok verplaatst
zo teder
en dan een woord
of slechts een blik
dat kleine
heel mijn dag
goed maakt…
Volmaakt gelukkig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Zit met opgetrokken knieën
in veilige hoekjes
turquoise, purper, goud
Ik werp een blik
naar stadjes in de verte
en val in de diepte
Spieren spannen aan
als ik de toekomst voel
iets in mij steigert
Op mijn rug
aanschouw ik de maan
en de sterren
een volmaakt gelukkig gevoel
overvalt me…
de man en zijn accordeon
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 718 ik zie hem lopen
langs de muren van de stad
de man en zijn accordeon
de ogen in zich zelf gekeerd
Naar de diepte van zijn buik
waar heimwee woont
Het leven tekent ons
denk ik terwijl mijn blik
in hem gevangen blijft
híj is het landschap
van zijn innerlijke wereld
waarin ook ík míjn diepte zie
gevaarlijk en onvoorspelbaar
dát is…
Het vervolg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 wat is de volgende stap,
tot welke zee wendt de
vloed zich in afwachting
van opstand en berusting
tot nader tegenbericht, met
blikken van; ‘wat nu weer?’…
De diepte in
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 929 duizend woorden
alleen jouw volgorde
is het
die mij werkelijk raakt
hier onder water
zijn wij als geen ander
en op een speciale manier
welbespraakt
Daarboven is alles
asgrauw en verliezen
mensen hun glans
hier leven wij van de liefde
bekijken de schittering
in elkaars ogen
en gaan vervolgens
op in onze paringsdans
Met jou wil ik
de diepte…
In de diepte
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 431 En weer kijk je moeilijk
En weer zucht je flink
En weer zie ik je denken
Ik wil niet dat ik zink
Het is zó ingewikkeld
Je voelt je zo alleen
Je glijdt weg in donker water
als een grote zware steen
Ik zag ergens nog een glimlach
totdat ook die verdween
want je kijkt weer moeilijk
want je zucht weer diep
en je ziet me denken…
de diepte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 372 wiens blik al rimpelingen zocht
en toen hevig vloekend
lucht in mij blies…
diepte
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 3.735 Ik heb je mijn hand gereken,
Om de diepte boven je te breken.
Maar je durft de vaste grond niet aan,
Een verloren strijd,
Maar ik zal je nooit laten gaan.…
Diepte
hartenkreet
1.0 met 14 stemmen 1.471 Ik val in de afgrond
Jouw hart is het einde
Het wereldse voorbij
De wereld is verlaten
Alles staat stil
Liefde is geweest
De diepte van jouw ogen
De schittering van je lach
Lieten mij rennend vallen
In de afgrond
Naar verlangen…
Uit de diepten
gedicht
2.0 met 20 stemmen 7.667 Er brandde geen licht, noch
zag ik ramen, wel klonk een stem
als uit de diepten.
Uit de diepten steeg een schraal
gezang, was het dat
dat mijn oor verdoofde?
En vervolgens vervolgde ik
mijn weg. Hoe klonk dit grapje in
de zwartste duisternis? En stond
inderdaad dit plompverloren huis zo zonder raam
in de leegte, zonder licht?…
Uit de diepte
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 203 Uit de diepte.…
Diepte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 246 Hoe eindeloos is de diepte
waar gevoel geen bodem raakt
De gedachte, verzwaard,
glijdt als gewichtloos door 't water
Hoe peilloos is de leegte
waar sonar geen weerklank meldt
De stroming, versneld,
sleurt mijn kleur met zich mee
Hoe kil ligt de donkerte
te wachten op haar broed
Pijn, met algen begroeid,
is het laatste teken van leven…
Uit de diepte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 231 Door de dood
Reeds gretig omarmd
In de krochten
Van deze orkaan
Kwam jij Goddank
Uit het niets
Zo maar naast mij staan
Verrassend -
Op mijn weg gekomen
Door jouw snoet,
Jouw glunder, mijn
Secundaire therapie
Medicamenteus protocol
Onmiskenbaar aangevuld
Vanuit het oude leven
Toch mijn nieuwe
Binnen durven gaan…
In de diepte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 387 Oh, ergens in de diepte,
onder die oude boom,
kom ik dichterbij,
nu de zon weer schijnt.
Ik ben een koningszoon,
zijn vriend.
Hij heeft mij lief,
in de diepte.…
Diepte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Diepte is voelbaar nu
achter het donkergordijn
waar mijn onderbewust-zijn
zich verbergt
Ik zie daar wenteltrap
treden draaiend
eindigen in grijze mist
Op geestesvoeten
scharrel ik voorzichtig
naar beneden
kille vochtige lucht
slaat zijn armen
om me heen
Ik daal af en huiver
Nimmer nog was ik hier
druppelende stilte
tikt de tijd…
De diepte in
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 233 De momenten waarop je jezelf tegenkomt
Degene die je kent
Die je vreest of vermomt
Waar je onbedoeld steeds voor wegrent
Slaapgebrek, ziekte, of een ander zwak moment
Het gevoel besluipt te zijn verdomd
Het spiegelbeeld dat je tenen kromt
De kracht komt voort uit wat je herkent
Een verlangen dat te lang niet is verwend
Onbekend gebied lijkt…
diepte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 ik sta met
mijn ene voet
in de zee
met de andere
op het vasteland
alles klopt al is
het voor even
aan de vloedlijn
verzandt het geklater
met een schip vol
stilte bevaar
ik het water
nergens besef ik
de diepte meer…
de diepte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 dat wij hier zitten
met lompen bedekt
groezelige verbanden
om onze koppen
samen hier zitten
elkaar nog net in de
ogen kunnen kijken
en dat we dan lachen
lachen om de sleutel
van ons weggeblazen huis
dat wij hier zitten
samen met de sleutel
bedekt met lompen
groezelige verbanden
met stromende tranen
de diepte van het ravijn…