Alle inzendingen over Ann Meskens

‘Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen’ Je eerste zinnetje; het dagboek is rood-wit geruit de troost in ’t Achterhuis, de enige die jouw geluid begrijpt, geen ruzie maakt, zoals de beide vrouwen om niets en al die ‘grote’ mensen halen altijd ouwe koeien uit de sloten, vinden je brutaal en een flapuit Anne Frank, je liefste dromen…

' t Is waar wat Je daar zegt, Anne van der Meiden - Predikant en ook Communicatiegeleerde - Als ik jou hoor Zeggen dat geregeld Mensen bij een uitvaart- Plechtigheid het hoogste Woord voeren, met verreweg Het meeste misbaar aanwezig Zijn, terwijl zij toen Ze echt nodig waren Aan het ziekbed Van de overledene Schitterden…

Anne’s kippen Er zitten 3 kippen op stok in de nok van hun hok op en top te slapen tot de morgen en dat midden in het hartje van ecologisch, economisch Nederland URECHT Maar bij het krieken van de dag vroeg vlot uit de veren “Aan het werk, sta maar op, sta maar op” roept Anne voorop en na wat koffiemokken tokken, tokken, tokken…

Thea en Anne Jan.…

staan met versierselen door de jaren heen vergaard die voor ons nog lang niet zijn verjaard zoals engeltjes, kabouters, een vogeltje... helaas zonder staart, lichtjes, zilveren, rode en paarse ballen waarvan er zeker weer enkele uit de boom zullen vallen en onder de boom een ietwat beduimeld boekje, met het oude verhaal door Anne…

… In Houston (USA) overleed de schrijver Jan de Hartog, die in eigen land nooit de literaire erkenning kreeg die hij verdiende, hoewel hij – na Anne Frank – de meestgelezen Nederlandse schrijver was ……

als een ieder weer naar huis was na een dag vol met bezoek en ik eindelijk alleen was ging ik vaak naar jou op zoek op jouw zolder heb ik stil gezeten keek naar het vuile spinnerag of daar misschien een heel klein stukje van je droom gevangen lag ook ik keek uit over de daken en zag de meeuwen in hun vlucht heb jij toen…

Ik kijk haar na en vorm haar naam Dag Anne, weer in ‘t achterhuis geglipt, Dan wuift ze boven aan een raam In het water van de gracht, Waarin zich de Westertoren spiegelt, Sluipt weer zacht de nacht. 01.06.02 Het Achterhuis aan de Prinsengracht in Amsterdam…

en in het prille gras met blote voeten boe roept tot de koeien en de natte neuzen zoent zomaar de liefde rond strooit als kruimels voor de mussen je lach in de ochtend waar de leeuwerik op wacht ja dan kruipt hier de nevel terug komt zonlicht door de ramen is de zee weer om te zwemmen is het gras weer om te slapen en zo is het lieve anne…

als Volendams trots BZN luidkeels jouw naam scandeert op muziekpodia, radio en TV en volle zalen ongegeneerd meebrullen snijdt een vlijmscherp mes mijn verdrongen gevoelens aan repen enkele decennia lang koelkastkoud geconserveerd het verklaart de pijn begeleid op gitaar bas en slagwerk geen medicijn die afdoende is als BZN jouw naam…

schrijven is vrij en vult vele eenzame uren onder een dodelijke stilte is het slechts wachten op de klok slaat de ramen onverlicht het dagboek en de ogen dicht…

Oh herfst jaargetij met matte kleuren ongewis weer tot in den treure appels peren op de straten kisten geletterd in hanepoten binnen paddestoelen hazelnoten de krant die dan bericht over ene Anne Frankboom Ik dacht welke ster heeft zich buiten mij in soap of serie of misschien als mannequin danseuse dan wel zangeres plots glorieus opgericht…

Jij draagd je kettingen en merkt dat er niets anders wordt je hart is bevrozen en ik voel mensen begrijpen je niet zoals ik doe de dingen veranderen nooit er is een prijs te betalen ze laten je hart breken en willen je maken zoals jij niet bent het is tijd dat je loslaat want ooit gaat het barsten in dat mooie lieve…

Maar ik ben toch geen tafeltje riep ze met een verbaasd stemmetje Toen ik haar zei dat ik ooit nog eens een versje zou schrijven op haar…

voor neel zonlicht vloeit in amsterdam over de rivierenbuurt tussen uitgelaten kinderen streelt de schoolmuur de letters van haar dagboek in kleuren van wolkenluchten waar anne zo graag naar keek trouwens ook niet anders kon zij verdween voorgoed met de ziel van merwedeplein en jekerstraat een trage dodelijke stroom op deze dinsdag…

in die kleine catacombe hoog op zolder aan de gracht met nog net dat ene raam waarin je de ster nog zag die je al in je droeg daar heb je in een schriftje binnen verwachting en angst je onsterfelijkheid vast opgeschreven een licht waarvoor geen lampenkap meer nodig was het stond al vast -------------------------- uit: 'De gedichten'…

Ze is onze overbuurvrouw en haar naam is Anne-Rose. Ze lijdt aan borderline en is alcholiste, maar heeft een magisch aantrekkingskracht op alles wat man is. Ze hangen aan haar lippen, komen regelmatig over de vloer en gaan voor haar door het vuur.…

dan in mijn Amsterdamse Parool neen t’ is geen lolletje een gebroken hart ze werd de dichteres van het Koninkrijk der Nederlanden sloeg menig 'goalletje' en spatte van het scherm af ze is verlaten, gelaten van wat haar het dierbaarst was ‘t voelt als ‘t dood bij kanonnetje valt ten prooi aan neerslachtigheid maar de dichteres Anne…

Wereld zonder kou De sprankelende kleuren Mijn lente voor jou…

meeuwen krijsen hongerend in vrijheid in de blauwe lucht naar gerechtigheid en verre vrede de grote kastanje draagt kaarsen in het bezette en grauwe amsterdam na de schrille dagelijkse kreten komen de zilveren nachtvogels weer dreunend de zekere dood aankondigen van kinderen die net als ik verlangen naar vrede en de betere wereld…

Mijn gedachten, mijn woorden en op papier herleeft mijn moed hier binnen ben ik van mij en mij alleen met al mijn liefde schrijf ik mijn dierbaarste bezit tot een boek en mijn dromen nadrukkelijk als verlangen. Voortleven zal ik, ook na mijn dood!…

Je bent er En toch zie Ik je niet, 'k Voel wel De vleugelslag Van jouw liefde Om me heen, En dicht tegen me aan, Ik twijfel geen moment, Er is voldoende bewijs Voor jouw bestaan…

Ik breng in mijn herinnering uit dank die fotografische naklank van Anne Frank.…

Drie kleine vogels vallen uit de boom, die Anne Frank ooit nog bekeek. Tranen in de hemel; een akoustische gitaar die galmt. Op het grote scherm, vanavond, de zonden van een martelaar. Het rode gevaar dat net niet kwam. En daar, tussen atheisme en harde wetenschap: jij. Jij bent alles.…

(Voor Marie-Anne)…

Toch voelde ik me als Fries er wel thuis nu kan ik er alleen nog maar aan denken, maar ik heb mijn hart verpand aan het grachtenpand van Anne Frank want dat maakte toch de meeste indruk. Nu schrijf ik met een mevrouw uit Amsterdam en zij kan heel mooi dichten en daarom schrijf ik nu dit gedicht voor haar.…

Tevreden gezichtjes zachte geluidjes, vijf kindjes kwamen maar liefst, verbaasde ouders die er slechts eentje verwachtten, kregen er vijf, de last van namen geven was snel opgelost, Tim, Tom ,Jan, Jon en Anne Marieke Louise werden ze genoemd, ik kreeg toch een beetje nare smaak in mijn mond, toen de namen werden opgesomd, want al…

ut is stille in diese nagte veur mie sterfe ene mensch in verslete kragte mee durfe siede ghie die doot anne ghie bluuf immer dich selfe unne werme ende fiere manne oltiet praot ghie mee dene laghe so gul ende sterreck in't fandaoge ende surge ghie feur haore sigtbaore piene tu draoge…

verder door de nacht mezzo, niet matig maar zachtjes deinend op de golven van een wiegelied een diva in jeans en slobbertrui met de verfrissende glimlach van een dauwdruppel en een stem die ontroert als een zachte bries na abba en the beatles hoor ik Offenbach in zijde zingen het staat je ook als een ster °cd: For the stars: Anne…

Annen Zundert Azewijn De Kelcke Gulpen Alteveer Ginderdoor Alkmaar Brakkenstein Gauw Paarlo Naarden Hoevelaken Zwinderen Vlijmen Zutphen Flieren Langweer Verwolde Tempel Dieren Ommen Schuddebeurs Beutenaken Muggenbeet Schalkhaar Roden Neck Krimpen aan den IJssel Krimpen aan de Lek…