Alle inzendingen over Apeldoorns kanaal

Geographic kanaal, laat zien, dat mensen met kapot geschoten gezichten NU pas hun gezicht durven en mogen tonen. Het wrange resultaat van een altijd nutteloze en onbegrijpelijke oorlog die niet alleen levens kosste van hen, die vielen, maar ook van hen die het overleefden!…

verderop Tijdenskanaal geheten nooit geweten dat het zo'n verschil maakte de streek raakte in welvaart en bloei geen wateroverlast zeker en vast Boelo Tijdens was bekend kreeg aan het kanaal zijn monument bij Veelerveen het dorp dat ontstond aan weerszijden men vond dat beide oevers elkaar niet moesten mijden over het kanaal kwam…

Voor mijn doen is het wat laat als bewonderaar en had ik wat meer streken nodig je te schetsen en te eren ondanks ik je al jaren ken je bent mijn cultuurplant onwetend op welke manier je makkelijk bent te bereiken: de één is de ander niet toch ben je mijn zonnebloem de pit die alsmaar groeit en groeit op elke goed gedraineerde…

De regen valt langzaamaan op de stad neer: Hoor het gekraak van de takken die breken; En hoor toch hoe de mussen tsjielpen, Zie de grijze wolken en de lucht zo teer, Zie ook de honden en hun bazen lopen Langs een kanaal waar boten varen…

dankzij de dijken het grasland boven water de wind in de rug dankzij de windkracht waaien de benen vooruit met natte pijpen dankzij de regen sijpelen de voetstappen nabij het kanaal dankzij het water landinwaarts over de dijk de dagtocht voorbij…

Hij kapt de bossen, wint de mineralen, ontgint het land, bouwt dammen, graaft kanalen en denkt: ik zet de Aarde naar mijn hand. Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis en toont hoe klein de mens in feite is.…

De oude vrouw loodst mij langs kanalen waar ik anders ingevallen zou zijn of zij niets is zekerder dan onze gezamelijke tred in deze richting Misschien is de weg een rol en de rol een weg? Misschien kunnen wij nooit fout lopen, zolang zij voorop loopt en ik erachteraan.…

Rijnaken die volgeladen over het brede kanaal voeren wij probeerden te raden welke last het was die zij vervoerden dat was ons dagelijks spel onschuld dat was het wel nu dragen wij dagelijks de zware last van het leven met ons mee die boten zijn daaraan ontkomen al was het maar in onze dromen.…

Want wat ik heden las is al te gek: ~’t Kanaal van Máxima blijkt danig lek.…

Dan kruipt alles door één kanaal naar buiten. Ik open mijn rookgordijn en lig gespleten over twee kussens verspreid. ---------------------------- uit: "Hollands Maandblad".…

En dan is er ook nog gehouwehoer, omdat hij vreemde kanalen bevoer!…

Wat is die Lubach toch een oproerkraaier En dan die stem hij lijkt wel een castraat want ballen toont ie niet die onverlaat Weg met die noordelijke onrustzaaier Een dikke 10 gun ik die onheilstichter Te hoog? Welnee...´t is op de schaal van Richter…

pasgeboren droogte ontdoet bladeren van bomen en woorden van betekenis ontleedt zich in ongerasterde atomen ontdoet zich van geboorte tot op onverbloemd geraamte kanalen ontsluizen zich tot verten zonder horizon zodat ik doorzichtig kan zien als kaalheid van doorwinterde wouden die zonder aanzien of omhaal al het onzichtbare verjaagt…

Foto's van mijn geboortedorp zo'n honderd jaar geleden grindweg tussen rijen bomen langs kaarsrechte kanalen Turfschepen in 't bruine water de smederij van m'n grootvader veenbaas te paard voor 't café pezige mannen met pet en spade graven met kromme ruggen kanalen steken turf van dageraad tot schemer hun loon halen in 't café duurt al…

Bovenaan sluis zicht op kanaal waarin zon aan de kade twee hengelaars stil in tentjes Dan een mobieltoon...…

Met 1 plastic tas van het warenhuis met de rode zon met gebogen schouders traag te voet langs de bleekgroene heesters langs het dode kanaal over het grote lege plein. Duidelijk het javelwater, de melk en het brood in het zakje. Keert hij tevreden terug? ------------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

Met 1 plastic tas van het warenhuis met de rode zon met gebogen schouders traag te voet langs de bleekgroene heesters langs het dode kanaal over het grote lege plein. Duidelijk het javelwater, de melk en het brood in het zakje. Keert hij tevreden terug? ---------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

in het bevrijdingsjaar klinken dodelijke schoten in de stille bossen van de Woeste Hoeve bij Apeldoorn niemand beseft nog de echo niemand herkent de generaal wiens leven langzaam wegvloeit hij die beschikte over leven en dood wiens pen gedoopt werd in bloed om doodvonnissen te bekrachtigen honderdzeventien mannen kwamen daar verdeeld…

Deze is voor speciaal aan je geschreven langs een gracht kanaal wat jij wil er, is een muur gesloopt langzaamaan bouwen wij het opnieuw op er is een beetje neerslag voorspelt maar de regen voel je Of maakt je gek er is een vriend aan wie je hebt geschreven begonnen met sterven en opnieuw leren leven zie zwem voorbij…

een zee vol rivieren en kanalen je dampt weer leeg vol levendige verhalen je transpireert je knalt weer neer zo doe je het steeds weer De haaien die je bevaren zullen niet betalen De uil die schuil gaat voor je hemelvloed maar je kunt het niet laten om steeds weer poëzie te praten…

Je ziet zo'n polder denken aan het grijzig-groen beweeg van wilgentwijgen, het snelle rijgen van signalen langs het riet, de simpele overdracht van sloten op kanalen, het vastleggen van breedbeeld luchten in de weke delen van een plas en aan het bedachtzame omspelen van getande dijken. ----------------------------------------------…

Een feestje van mezelf of van mijn zoontje Ik heb daar dan mijn zus ook heel graag bij Er moet iets spelen tussen haar en mij: Geen mail, geen brief, whatsapp of telefoontje Als u haar ziet, zeg dan dat ik haar mis En vraag ook alsjeblieft of er iets is…

de drilboor dreunt door heraanleg van het wortel kanaal langs glazuren kusten en speeksel stranden ik heb een afklikbrein als mijn zeurend lijf met slepende voeten achter mij aan bengelt wandel ik weg neem enkel ogen mee reis met genoeg lef om de achterkant van de maan te zien en vertel het niemand ik heb mijn mond niet bij…

waarom vloeit er nog inkt harte vocht, in kanalen bedwongen naar oceanen van papier altijd weer die eendere golf vervluchtigde monding vergleden strandzand wat me krimpen doet mijn zinnen ontdoelt afgedreven wrakhout ergens aangespoeld op tijdloze klippen zonder ondervloed verlaten, verwezen mijn pen leeg geschreven…

Geen vertragingen geen aangepast dienstrooster niets uitgevallen geen sneeuw, dooi of blaadjes op de rails Maar in Apeldoorn wel 2 minuten stilstaan om de gevallen oorlogsdoden uit de 20ste en huidige 21ste eeuw Aan het treintafeltje met koffie en koek werk ik aan de wereldpremiere van de muzikale vertolking BOMBARDE over het Bombardement…

dat ik het verhaal kwijt ben dat ik opnieuw moet beginnen ik was de weg kwijt maar begin het terug te vinden kom terug als een waterrat zwemmend in het verhaal als een vis in het kanaal en zwiepend met z'n staart onder de brug door en dan eruit stappen als een rep- tiel, wegvliegen al flapperend als een wat vreemde vogel weer…

jouw ogen zag ik niet jouw adem hoorde ik niet de dag eindigde zonder jouw lippen te raken geen maan of ster in de nacht allerwegen de beklemmende stilte om mij heen elk zuchtje van de wind veranderde het ritme van mijn hart als de ontvanger van de Satelliet mijn gedachten op jou gericht elk kanaal aftastend naar beelden…

hij ziet niet in het donker zijn ogen terneergeslagen vragend in de verte in wanen van de nacht hij wilde haar beminnen met een aarzelende tast van besmuikte handen en bleke vingers nu dwaalt hij en doolt in vergetelheid zijn lot zieltoogt in miezerige kanalen wie zal zijn rit verder zetten en hem de blauwzoete dromen…

een waterval woorden stroomt naar zee op oeverloze vakantie geen kanalen geulen en bedding maar in vrije expansie nog is er wind met zijn vlagen draaien en hozen buitengaats komt er rust in de golvende letters dichters vissen naar stilte hebben soms beet maar om te scoren moeten zij poëzie laten horen in hun leefnet…

Schrijvend zit ik stil hem te missen hem stevig en voorzichtig tegen mij aan te drukken hem zich over laten geven aan mijn handen aan het zalige alles hem ook lezend voelen en laten voelen dat we intieme vrienden zijn Woorden zijn niets als ze niet raken Een aanraking is niets geen intimiteit zonder gedachte Gedachten zijn kanalen…