Alle inzendingen over De Telegraaf

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - een van de vele (humoristische) versjes van de Telegraaf-journalist Clinge Doorenbos (officieel Johannes Pieter Jacobus Helmich Clinge Doorenbos) (1884 - 1978)…

Blinde vindt dode Kopt een landelijk Dagblad vandaag - Heftig begin van Deze dag, maar hoe Vaak ben ik Al niet ziende Blind geweest en was Ik niet eens in staat Om een levende Ziel te vinden die Mijn bestaan Bevestigen kon?…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld…

Terwijl de alsem als het bittere kruid Van onderbuikgevoel en boze tongen Walmt als slechte asem uit de longen Van het journaille met het rattenkruid Blijft Femke - 'tgeen niets anders zegt dan 'vrede' - De fiere hoedster van de Maagd der Stede…

Donald Trump kwam. Geert Wilders komt eraan. Buurtverbinders zijn er al! Met het oog op de toekomst.…

Het jaarlijks hoogtepunt voor onze kranten: - Want ja, het is ook zeer belangrijk, zeg! - Het koninklijk gezin is weer in Lech, Ook dit keer droegen de prinsesjes wanten. Het is zo op z’n rust gesteld, dat paar. Negeer ze dan gewoon het hele jaar.…

De directeur van de gevangenis Heeft boos zijn zware jongens toegesproken: "Je weet toch dat je binnen niet mag roken Ook als er hier weer eens een feestje is. Gedraag je dus voortaan zoals het hoort: Wie roken wil, doet dat buiten de poort!"…

Nog geen politie-outfit in de kast? Bij de Chinees kunt u die zo bestellen. Gewoon online, u hoeft ze niet te bellen. In vele maten, altijd één die past. De pet heeft slechts één maat. Paradoxaal? Nee beste vriend...die past ons allemaal.…

Cruijff vindt de bondscoach veel te snel gekozen Hij pleit hierbij voor meer bedachtzaamheid Dat heeft ie, in zíjn kandidatentijd Gepraktiseerd tot in het oeverloze Maar ja, J.C. is groots in elke orde Zowel van Ooit Geweest als Nooit Geworden…

Excuses Pieter. Ik moet daarvan leren Dat van die dienstauto weet je nog wel Ik was wat pissig en daardoor te snel Om mijn gevoelens zo te ventileren Is alles tussen ons weer pais en vree Dan help ik Nederland uit de puree…

De Tweede Kamer boekte verre reizen en de vooruitgang houdt een zomerstop. Dus Geert doet er een schepje bovenop en noemt moskeeën nu weer 'haatpaleizen'. Mark Rutte maakt zich liever, en met flair, op dansfeestjes bij meisjes populair.…

Het was met recht een prachtig huwelijksfeest; de bitterballen, de champagneglazen, de duiven, het buffet, de varkenshazen. Echt iedereen was blij, het paar het meest. Tevreden lagen zij op hun matras. Ze vonden dat het ‘onbetaalbaar’ was.…

De pers heeft Jodie Foster rond zien lopen Met een gehoorversterker en een bril Zo´n nieuwsfeit houd je uiteraard niet stil Daarom gaat wereldwijd de beerput open Het leven zal, sinds men de tijding las Nooit meer zo zijn zoals het vroeger was…

De druk op Robert Gesink wordt nu zwaar Hij heeft een meer dan pauselijke zegen Van wielergrootheid Eddy Merckx gekregen Merckx spreekt van Tourwinst! Maak dàt maar eens waar... 't Is dodelijk om zo vooruit te kijken Een winnaar moet steeds weer een winnaar blíjken…

In Hongkong staat een Nederlandse zaak Waar men Chinezen leert om kaas te eten Het moet de opmaat worden voor een keten Een tweede winkel is al in de maak Vervolgens kunnen wij heel China leren Om onze Babi Pangang te waarderen…

Ik ben een prutser en een blunderaar Het zij zo: mijn strategische vermogen Schuilt blijkbaar in de blauwte van mijn ogen Sinds ik dat weet is alles zonneklaar In cruciale fasen íets te oenig Was ik vaak, in mijn ogen, iets te groenig…

Komt een duif van honderd pond, een olijfboom in zijn klauwen, bij mijn oren met zijn mond vol van koren zoete vrouwen, vol van kirrende verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaalt ze honderd malen: alle malen zal ik wenen. Sinds ik mij zo onverwacht in een taxi had gestort dat ik in de nacht een gat naliet dat steeds groter wordt,…

De oud-huishoudster van De Nijs en Meuldijk Komt met háár versie van de scheidingssoap Hiermee gaat Meuldijk dan weer op de loop: Ze geeft van ergernis aan zulk geheul blijk Wie weet in wier woord nu de waarheid schuilt En wie wier nest hier eigenlijk bevuilt…

Ze zijn te krap voor die Ghanese masten Al die Chinese voorbehoedsgeschenken Het deed me aan die ouwe sexplaat denken Van die Chinéés die geen kapotje paste 'Hang Wang', een lied vol expliciete klaarheid Blijkt nauwelijks banaler dan de waarheid…

De Fyra leek een prima deal totdat In sneltreinvaart de aankoop was getekend Het was een koopje had NS berekend Waardoor men niet meer in de gaten had Dat men een wissel op de toekomst trok Zo zet je als NS jezelf voor ’t blok…

Frits Thors blijkt ongelofelijk vitaal En Bull Verweij krijgt een award voor 't leven Mek Wook Kundor, inmiddels 107 Wil met een nieuwe bijzit aan de haal Zo schuift 't op. Wat ons nu nog verwondert Maar ooit begint het leven pas bij honderd…

De inca-lelie, zo werd onderzocht, Gedijde als ze metal hoorde bonken Terwijl, als er Cliff Richard-nummers klonken, Zo'n plant niet al te lang meer leven mocht De mens is dus in wezen als een lelie: Breng niemand groot met surrogaat of reli…

Men vindt een mossel van vierhonderd jaar Dat wetenschappers verderop beweren Hoe straks de mensheid gaat evolueren Steekt bij zo'n vondst slechts af als dom misbaar Een mossel die vierhonderd worden kan Weet veel meer. Ook al weet ie dáár niks van…

Jemig de pemig wie had dat verwacht. Met 16 zetels in de Eerste Kamer. Goh…. Mozes kriebel met een mokerhamer verpletterd door een boerenovermacht. Mark krabt zich een momentje achter ´t oor Gaaf landje man. Kom op we gaan weer door…

even voor half zeven of iets later snelt zij binnen mijn prinses mooier dan ik ooit kan dromen gevatter dan ik ooit zal zijn toch zal de dag ooit komen waarop mijn lijden zich zal lonen en ik haar voor altijd tot mijn koningin zal kronen ----------------------------------------------- geschreven in 1993 - ongepubliceerd…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Ik heb het geluid van jouw val uit het niets op de vloer niet gehoord omdat mijn hart zo keihard brak.…

ik wandel langs de graven alleen de drukte voorbij van de eendagsvliegen ik voel me verbonden met de overkant waar er rust is niemand me opjaagt waar is mijn hart dat geloofde in vriendschap voor het leven nu omgeven door een zwarte kleur de nacht valt vroeg binnen ik verdwijn als een stip in de duisternis mijn ogen vallen toe…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…