Alle inzendingen over De brug

Welk hoger doel Is de mens gesteld In dit aardse bestaan Dan voor elkaar Een brug te zijn, Om het elkaar Te gunnen arm in arm Veilig de kade Te bereiken, Vaste wal waarop Je samen verder kan…

ontheemd belanden we in een landschap van zwijgen lamgeslagen woorden houden de kaken op elkaar we wachten op een verborgen taal die de brug zal slaan naar de maat der dingen terwijl de tijd verstrijkt…

Als tranen een trap konden bouwen En herinneringen een brug Dan klommen we hoog de hemel in En brachten je mee terug…

Er zou een brug gesignaleerd zijn.…

in de tijd die haar nog rest leest ze over de geraniums heen de mensen op de brug wat heb ik toch vraagt ze elke vijf minuten dezelfde vraag wat heb ik toch…

Het was niet spek, maar wel een beetje glad, toen ik net keek daar reed je, bijna van die brug maar gleed je uit. Gevallen op je reet je Vloekte.…

Eerst liep je tegen de muur van mist struikelend, zoekend dan is daar een brug Kiezen... nu kun je nog terug of ga je verder naar iets wat je nog niet wist…

Als ik van mijn verdriet een trap kon maken en van mijn tranen een brug dan zou ik tot in de hemel kunnen geraken en dan nam ik jou gewoon weer mee terug.…

langs ruige rietkragen die de oostenwind kraken glijden oranje voeten over de zwarte spiegel van stilzwijgend water klunend naar die plek onder de brug klinkt een lokroep van gevederde kwakers die de bijt ijs vrijwaren…

goddank zag ooit de schepper van deze brug het verband waardoor ik thans met vertrouwen de oversteek waag naar gindse zijde je zou er bijna religieus van worden…

Je steekt je hand op, enthousiast Ik doe mee, hou me aan de reling vast De brug is lang Een fluitsignaal klinkt luid We schrikken beiden, maar vooruit Om bij elkaar te komen, moeten we nu gaan lopen Kom je?…

Daar landden we aan… en toen eerst brak de brug.…

In plaats van stokken om de hond te slaan: Vind eens een brug om overheen te gaan.…

van Avignon moet ik kotsen, moet ik kotsen op de brug van Avignon waar de lijdensweg begon…

Waar is toch die brug? De brug tussen jou en mij maar ik kon niet vergeten wat je zei. Vertrouwen blijf weg! Het hoeft nu niet meer, ook al is het hard en ook al doet het zeer. Voor jou hou ik mijn hart op slot, want jij maakt mij alleen maar kapot!…

ik zag de brug de overspanning en pilaren de grijze haren floten me weer terug jij rijpte in de gaarden door hitte en mistral ik glooide meer in het groengele van het dal wij zonnebloemden samen in het franse land jij ging een brug te ver en toch nam ik je aan de hand laten we maar samen oogsten hitte en de tijd voorbij na misoogst…

Er was eens een meisje uit Ede Zij had een heel duister verleden Ze klom op een brug En zei:"Ik kom nooit meer terug." En sprong toen pardoes naar beneden!…

zo mogelijk als brug, zo denkbaar als rivier.…

Hij voer naar de brug eronder en terug. Hij dacht dat het bord dat vereiste.…

De brug vertelt zich in spiegelbeeld Het water waarover de turf ......verscheept Er wordt niet verheeld dat armoede is als turf het hoofd... nauwelijks boven water.…

zondagochtend eind september om het kasteel nog dieprood zie ik de rozen stilaan afwaarts gaan zij geuren steeds meer aangeschoten met of zonder naam geraniums blozen onvermoeibaar lila en vaalrood snedig op de vijver hoor ik het gesurf van wilde eenden halfvermolmd schier spant stokoud een houten brug haar rug…

Als de brug weer dicht is Komt de stroom van de andere kant ( die altijd eerder aan de beurt is) op gang 3 scooters met 6 joelende meiden voor en achterop en 12 van de mooiste roze zomerbenen in de julizon aan deze kant in een optrekkende auto een jongen van toen die zich een moment onopgemerkt koestert in hun oplaaiende weelde voorrrrrbij…

Er is nu zelfs een brug naar hem vernoemd. Wie niet meer weet wie “Kees de jongen” was: Hij was die jongen van de “Zwembadpas”.…

de nacht de stad uit, vrij onder de brug beschenen door de feestverlichting…

Een brugwachter ergens bij Zoutkamp voorkwam net op tijd een millieuramp hij sloot snel de brug want achter zijn rug zag hij een kapitein met buikkramp.…

tussen ons het sterke rag van een vermoeden trilweefsel dat verbindt verzwegen woorden spinnen de gedachtelijn - een draad als brug van jij van ik naar wij maar ook terug…

Althans van zijn brug als 't allemaal lukt. Want nu doet de Duitser niet meer mee.…

Naast Liechtenstein en Luxemburg komt Zwitserland ook over de brug. Traag en schoorvoetend of 't krijgt als boete straks al zijn kaas en horloges terug.…

ik las een gedicht hier zo dood als een pier en zo is het maar net oo www waarom heeft u mij verlaten schaapjes blaten en komen niet over de brug doet u mij maar een hartenkreet…

zelfs bij een donderbui wordt er gewuifd naar jou heb je dat wel gezien daar bij de brug? al ben je nog zo nors knorrepotknorderig riet staat te wuiven al keer jij je rug…