107 resultaten.
DE LIEFDE
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.328 De teerste hartstocht, die 't genoegen
Der stervelingen 't meest vergroot,
Staat immer voor het nijpend wroegen
Der redeloze kwelling bloot.
Vrees, moeite en achterdocht bespringen,
Met felle woede, 't minnend hart.
Al vaak zijn kleine beuzelingen
De bronnen van de grootste smart.
Soms zwijgt de sprekendste bewustheid,
Wanneer…
HET ONWEDER.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.720 Hoe natuur zo stil, zo plechtig
Het dartel windje kwijnt,
En lispelt, op een trillend blaadje,
Zijn laatste adem uit!
Geen vogel zingt nu blijde tonen,
Maar zwijgt eerbiedig stil!
De roos, dat sieraad van de maagden,
Hangt treurig naar de grond!
De dag verwisselt zijn gewaden,
Voor 't zwarte kleed des nachts!
De zee kust, kabblend,…
Van een deugzaam man.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 721 Hier lig ik in mijns moeders schoot
Een vriend der vromen totter dood.
Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom.
Ik bidde (op zo goed weerom)
Dat men mij daarmee niet en kwel.
Het zwijgen past de doden wel.
-----------------------------------
mijns moeders schoot - moeder aarde
op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…
VAL
poëzie
4.0 met 2 stemmen 403 Wat blindheid onbesuisd! Dat Eva die God diende,
In 't zalig paradijs, uit weelde, zonder nood
Der hellen roffiaan het ledig ore bood
En om te worden kloek des Heeren vloek verdiende!
Wat wederhorigheid! Dat Adam, niet ontziende
Noch tijdelijke last, noch eindeloze nood,
Zocht, opgeblazen puist, te worden even groot
Als God die hem bewaard en…
Schoon is het goud
poëzie
4.0 met 1 stemmen 522 Schoon is het goud, het schoonste der metalen,
Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal,
Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen,
Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral,
Schoon is de mei met bloemen zonder tal,
Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden,
Maar, die de kroon moet dragen bovenal,
Schoon is de vreê, de schoonste…
AAN JOHAN.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 755 Gij ziet geen meisje,
of straks zult gij haar vleien, roemen,—
Dus mocht men u, met recht,
de a a p der juffers noemen!…
Beesten en mensen.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 496 De aarde brenge voort wat kruipt ofte wandert,
In aarde zal het toch eens werden weer veranderd.
Het water geve uit het slibberige vee,
Het moet toch t’ zijner tijd vervuilen in de zee.
De lucht belaste ik met vogelen te krielen,
Want in de brede lucht verdwijnen hunne zielen.
Maar ‘t hoofdstuk schort er nog, de mense, die dit al
Als koning…
Morgen-gebed
poëzie
2.0 met 13 stemmen 545 In ‘t oosten klaar laat blozen
De dageraad
De liefelijke rozen
Van haar gelaat.
O helle morgensterre
Gods eeuwig zoon
Schiet op ons hert van verre
Uw stralen schoon.
Vermeer tot uwe love
Het kranke licht
Van onze klein gelove
En toeverzicht.
Maak wakker al ons leden
En traag gemoed
Om vlijtig in te treden
Uw paden…
Weerloos Haiku
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 93 Alles van waarde
Blijkt nog steeds weerloos te zijn
In dit aards bestaan…
Paasgepeins
gedicht
2.0 met 177 stemmen 65.110 .
------------------------------------------------------------------------------------
één van de vele (humoristische) versjes van de journalist Clinge Doorenbos
(officieel Johannes Pieter Jacobus Helmich Clinge Doorenbos) (1884 - 1978)…
Op een pauw-oog vlinder
poëzie
5.0 met 4 stemmen 3.106 Door 't licht kom ik aangedwerreld
In dovende nazomer-wereld,
Luchtig gelijk een veer,
En daal als een sprookje neer,
En wenk als een fabel op
Met mijn gespriete kop.
Als 't woord in een arme dichter,
Kom ik al voller en lichter:
'n Spraakloos, een roerend nietsje,
Een vlammetje, beeldje, een ietsje,
Dat monkelt en oogelt groot,
Ruimtelings…
Café
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.123 Waar, vlam-rood, rozen in de rooie zalen
Bloeien in kronen en 't goud rommedomt,
In spiegel-wanden duizendvoud weerómt,
Komen we, nachtvolk, op het licht aandwalen.
Dan in geroes van vele talen,
In spraak-gewar dat Babylonisch gromt,
We hurken om tafels, naar elkaar gekromd,
Als om een vuur, doende ónze…
HERINNERING
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.612 Ik zie dat bleek gelaat, als met een krans
Omspannen door het strenggeplooid korset -
Die zachtblauwe ogen weer, als in gebed,
Neerblikkend naar de vlugge naaldendans.
En aan haar voeten, in de zonneglans,
Zie 'k, hoe een blonde knaap zich spelend zet:
Dan - aandachtsvol - soldaatjes kleurt hij, met
Helrode mantels en een…
OP HET KERKHOF
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.826 Zij liggen rij aan rij de grijze zerken,
Omwonden met een band van dorrend lover;
Gevangen in des winters doffe tover
Slapen de wilgen en de bleke berken.
En op de koude wind is het als stoof er
Hij mij voorbij met zijn getakte vlerken,
En zoekend waart hij om die droeve merken,
Tellend hun tal, de strenge Levens-rover.
De dode blaren stuiven…
Ik ben van nacht ontwaakt
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.977 Ik ben van nacht ontwaakt met wilde schrik,
Met droge lippen, en gebroken kracht.
Het klamme zweet op ’t voorhoofd, ’t bloed in jacht
Bonzende door mijn polsen, traag en dik.
Toen heb ik liggen staren in die nacht,
Met grote ogen, met verwezen blik,
En naast mijn hoofd, daar telde een zacht getik
Mij de uren voor, die ‘k zó heb doorgebracht…
RAAM-LIEDJE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.707 ’t Tuintafeltje glanst,
De regen er danst,
Fonteint, bedriegertjes, kleen*,
Dan blinkt er een blaas
En breekt met geraas
Licht, in de hemelvloed heen.
Doch diep in de tuin
Hangt alle loof schuin,
Druilt of pruttelt van neen;
Och, de arme bloemen
Verbeuren haar roeme,
En hoorden nooit van geween –
En wat was een roos,
Niet een bolleboos…
FABRIEKSROOK
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.756 Een vale slang kruipt uit die hellepoort,
Zij zwelt haar flanken op met dof gesteen,
Zij schuift haar gore kronkels langzaam voort,
Wijl nieuwe kronkels baart die mond van steen.
Met duizend tongen speelt zij om zich heen,
Die lekken ’t blauw azuur dat zwijgend gloort,
En de arme ster die nog zo kort maar scheen,
Wordt in de zwadder van haar…
PAPAVER-BED
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.391 Blank, scharlaken, woest en vredig,
Franjig, strokig, effen, ledig,
Wapenig, vol walmen;
Staan zij naar de zomer luchtend,
In een windeloze uchtend,
Opgericht als palmen.
't Rusteloze vliegendom
Gromt en glinstert al alom
En beweegt zich vinnig
Om het groene tonnetje
Met het straalsgewijs zonnetje
In elks midden innig.
Even buigen…
Eerste sneeuw in de tuin
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.231 Verhelderd ligt en overal omzwacht,
En tinteljong en toch zo eindloos oud,
Dat ‘t bijna angstig maakt en onvertrouwd
Dit daaglijks plekje nu in winterdracht.
Gedekt zijn alle sporen, kalm en zacht,
En alle onwillige en stutten boud,
Met vertjes blank als bijenvlerkjes koud,
Belegen werden uit de hemelnacht.
Van ‘t hart uit wit tot de einden…
Vogelenzang
poëzie
4.0 met 2 stemmen 933 Het is het feest der vogels en der koren
Geboorte en der welluidende gedachten;
‘t Vergeten zijn der eindeloze nachten,
Toen in de borstjes lag de stem bevroren.
Hun vlucht is heel de wereld door te horen;
Als uit de veren keeltjes trilt het jachten,
Schieten de tonen wieken aan en krachten…
Bedil de zang niet, open wijd uw oren.
De onschuldigheid…
Oud liedje
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.785 Het licht is bleek en traag,
De dag is arm en kort.
Wat leeft beweegt zo vaag…
‘t Is of geleefd niet wordt.
Een ondoorzicht’ge hang…
Een leeftijd arm en kort…
Maar ‘t ogenbliks-leven is lang
En stilkens eindeloos wordt.
December 1900…
Avondwolk
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.563 Voor een heemling op van groen-blauwe zwaart’
Kwam ze opgelaaid uit een smeulende aard’;
Uit ijs-kil gestapelde horden,
Van bulten en bonken en borden,
Van vormsels, gekanteld als zerken,
Als schaliedaken van kerken,
Uit stroken, banden en dammen
Van muren, bedwingende vlammen.
Aan het loden gevang ontsneld zij is; gevleugeld,
Oer-oud gedierte…
Wonderlijk
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.342 Wonderlijk is ‘t in ‘t holle van de nacht,
Plotsling te denken aan zoveel beminden;
Als in de duistre wereld van de winden,
‘t Zwalpe element ligt met gebonden kracht.
Dan komt zich al wat ver is weer laten vinden:
De handen, de gelaten der beminden,
Als in een gloed van lage kaarsen, zacht.
Smartlijke vreugd te sturen naar die schijnen.
De…
Van een ziek kindje
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.170 Zij laten mij niet los die heldre oogen
Van 't stille kindje aan de dood gewijd,
Op moeders armen in onnozelheid
Gezeten en zo neerziend uit den hoge.
Heel d'avond door heeft er die blik gewogen,
Over mij henen als een majesteit
Van onverwonderde genadigheid,
Dichtbij en ver en altijd onbetogen .
En nog de loutring over mij blijft wachten,…
De krokusjes
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.075 In sliertjes en slipjes,
Gestreept-groene tipjes,
Gesproten uit velletjes bruin,
Uit stronkjes en blaartjes
En rafele haartjes,
De krokusjes bloeien schuin.
Al de een over de ander
Verrijken ze elkander
En pronken, pralen van zon;
0, dat is wel zeker,
Dat nooit gouden beker
In goudgloed het van hen won.
Uit donker gewemeld,
In straling…
Mijn alleroudst verhaal heb ik verzwegen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 615 Gebeurd verhaal, verhaal van jaren hèr,
Wat zuster deed met mij? Hoe ik als kind,
Jongste van arm gezin, soms, vader blind
Geleidde door het stadje, her en dèr.
Hoe 'k op zijn schouders zat dan, hoog en vèr
Uitkeek, voor hem; voor gracht en stoep gezwind
Waarschuwen moest; en hoe zich vasthield 't kind
Lach-vrezende uit zijn oogjes als gestèr…
Zwaard-lelies
poëzie
2.0 met 7 stemmen 674 In de oude, bekende vertrekken
Zij pronken en stralen en strekken
Hun vuur-prachtig rood;
Zij staan voor de ramen te gloeden
Als van kardinalen de hoeden,
Van machtigen, groot;
En staan in de hoeken te vlammen
Als pluimen in hellem-kammen
En vanen in oorlogs-nood;
En schaatren diep en schreeuwen
De kreet stil die ging door de eeuwen…
Zacht valt de regen
poëzie
2.0 met 4 stemmen 494 Zacht valt de regen uit een hemel zonder pracht...
Die zich stil heeft betrokken met 'n water-zware vracht
Bij het komen van de nacht .
Geen ziet hoe het daalt uit dat duistre wolk-gespan,
Als de tranen stil geschreid van een hoge sterke man,
Die men voelen wel maar zien niet kan.
Langzaam zakt de stad in het duistren van de nacht.
Langzaam…
Sint-Niklaas-versje bij een kalender
poëzie
3.0 met 6 stemmen 628 Dat Sint, gemijterd, in scharlaken pak,
Met paard en knecht hoog over daken rijdt,
Geloven alle kindren; zij zijn blijd'
En zoet als hij maar diep tast in de zak.
Maar dat nog 'n oudre dan de Bisschop schrijdt
Over ons hoofd heen, rustloos, nimmer zwak,
Geregeld tredend als 't gerikketak
Van 'n pendule, is voor groten 'n zekerheid.
Die dat gestaag…
Kerstnacht 1915
poëzie
2.0 met 5 stemmen 752 Regent het in de nacht?
De stille, de heilige nacht?
Spritst het niet duister en zacht?
Neen, ’t regent niet in de nacht,
De alles omhullende nacht,
De nacht is stom en wegend is de nacht.
Ik weet dat onder de nacht
Een mensdom grijnst en smacht
En dat de wolken waren
Als wijlen van dodenbaren.
En dat in reutelingen
Veel duizend lippen…