Alle inzendingen over Kluis

al de wegen leiden naar rome en op de weg terug weer naar huis al de geheimen onzichtbaar terug in de kluis veilig achter slot en grendel diep onder de harde grond slilte je mond vinden doen we nooit maar je weet het al lang kijk diep in je ziel en in je hart we wachten al te lang hier heb je een beetje x licht aan het einde van een…

Grijs gewelf met grauwe vegen, Koepel van ons huis, Waarom stort ge uwe tranen tegen 't Venster van m'n kluis? Ziet ge niet in bei m'n ogen Tranen die ik schrei? Waarom zonder mededogen Stort ge er de uwe bij? Tranen lekken langs m'n wangen Om m'n eigen wee... Zingen dan uw weemoedzangen, Droppels, met me mee?…

Het oog is de kluis waarin ik mezelf opberg, de storm de sleutel buiten. Ik ken dit lijf niet, denk te moeten overgeven, maar is dat, omdat de maag het voedsel niet verteert of doordat het al opgenomen is? Ik neem mijn handen en leg ze neer op mijn buik. Mijn ogen vallen dicht.…

(Sint-Petersburg (1997)) Deze stad Ademt een sfeer Van ongeloof Een atmosfeer van Niet te evenaren Deze stad Bergt een groot werk Laat kunst huizen In blijde genâ Met missie bewaren Deze stad Leidt jou via Nevski Prospekt Langs Dostojevski Nabokov naar haar ziel Deze stad Zichtbare geest Winterpaleis Kluis.…

Geen plekje zo heilig, Geen kerk of geen kluis Zo vreedzaam en veilig Als 't vreedzaam Tehuis. 't Zij prachtig in 't Oosten, 't zij heerlijk in 't Zuid; Natuur sprei er schatten en wonderen uit; Het goud moge er lokken, de wellust, of de eer; Genot moge er veel zijn: Gemis is er meer.…

geld om lucht tot room te slaan Het subsidie-orkest speelt onmisbaar De barman tapt nog na Onmisbaar zijn bed brood bad Geen cultuur en horeca De gutmensch en zijn volgelingen krijsen in koor: Wij willen voorrang al dienen we nergens voor De reiswereld kraakt: Iedereen blijft thuis We komen er sterker uit roept KLM met lege kluis…

voor haar vertrek, voorzichtig om af te dalen in haar zelf gekozen eeuw, zo stil, licht als sneeuw op sneeuw, liggen handen op het smetteloze linnen, we zwijgen, ongeopende vuisten om niet hoeven los te laten, strijdbaar is gestreden een glimlach strijkt over het gesteven laken, het rusteloze hart is de sleutel tot haar kluis…

In Nederland valt vaak een feest te vieren We kunnen hier in hockeywinst grossieren Daar gaat alweer een beker in de kluis Zo fasciner- en boeiend is dat hockey Qua taal valt er nog heel wat moois te leren Bijv.: druk een punt en laat het net vibreren Merkwaardig, al die gekheid op een stokkie De shoot-out is belangrijk voor de score Er…

Zijn hart minde het ongedwongen zoeken, verder dan schrijfstift of vertrouwde kluis. Hij trok door weiden, over hard steengruis, zag de sterren der vage hemelhoeken, zou dikwijls vreemde volken bezoeken, wist zich overal bij de Schepper thuis.…

Het sierlijke hek van krakelingen staat nodend voor het kleine, witte huis, dat zich als een sterke, maar milde kluis beschermend sluit om geheime dingen. Bij de open vensterluiken verdringen kamergeuren elkaar, verlaten hun thuis, zweven langs de woning met strelend geruis, laten de tuin toverachtig zingen.…

niet gevallen regen ijle mist ik snipper een sjalotje een steelpan vol tranen branden achter mijn ogen oude schermutselingen smelten als hete stroop boven mezelf stijg ik uit en geniet met smaak van het gerecht dat ik zojuist heb bereid de niet gevallen regen de ijle mist ik snijd plakjes van de wolken en bewaar ze in een kluis…

ze kijkt naar de mensen die bij elkaar horen ze is met niemand samen en voelt zich verloren ze mocht nooit huilen grote meisjes huilen niet maar ze voelt nog steeds de pijn van dat oude kinderverdriet ze heeft haar gevoelens volledig geblokkeerd hoe ze zich moet uiten heeft ze nooit geleerd haar emoties zijn weggestopt in de kluis…

Die rover, dat was géén verklede man, da’s Superkip, die ons terug wil pakken voor elke kip, door mensen ooit gebakken en ieder ei dat sneefde in een pan. “Dit is het uur der wrake”, riep het dier, “I’m tokkin’ bussiness, geef dat geld maar hier !”…

Hoog, op de bergtop, rijst de kleine kluis, Uit groenend hout en mossig riet geboren; Door spar en lork vaart een zacht gedruis, En wie daar zingen, doen een loflied horen; Vrij dartelt om de hut de vale muis, - Het dal ligt in de gloed der zon te gloren, Maar in de grauwe pij, voor 't houten kruis, Ligt de eenzame, in geprevel als verloren…

ik ben neergedaald op een open plek te midden van zwijgende stenen zuilen het gewone lijkt daarmee bijzonder gek en het lachen staat mij nader dan huilen ik ben opgesloten in een bakstenen gedicht om te rijpen in een kluis van jaargangen totdat ik mij weer zelfverzekerd opricht zonder weet van gemis of verlangen ik ben omwonden met verstikkende…

Het is zo grof onterend hoe je door kwaadsprekers wordt verklikt, waardoor je slaapt in een stalen kluis. Jouw nachtelijke morsetekens uiten jouw leed van jaren geleden en in het hier en nu, zo cru hoe je door hem bent verkracht, die secreet!…

Door het statige Antwerpen verspreid, toeven schilderij en beeld in kerk of kluis, vinden weer de weg naar hun hersteld tehuis. Verjongde muren omhelzen elke tijd der wonderwerken, begeleiden altijd oud én pas levend kunstklankengeruis.…

zo vergaat het de mens al jaren waarom zou ik nog praten over datgene wat ieder al weet, overal en hier, eeuwige liefde kan je niet bewaren een vers in het donker, geschreven en gebleven, gaat heel lang mee in de kluis van de duisternis geloof en de hoop rusten daar in stilte met hun wensen in wit gedrukt zij waken over alles wat ik mis…

Ook de eenzaat in zijn kluis is nooit meer alleen. Op Facebook enkel al tel ik een zwerm van een half miljard. wij zoemen hier en een verre imker oogst…

Oud in een bejaardenhuis met een kast, een bed, een stoel, onderdak, maar nooit meer thuis, dagen slijtend zonder doel zoek je beelden uit 't verleden verborgen in een donk're kluis.…

Hij bracht er weer een naar zijn laatste kluis - Dat doet hij zo alle dagen! 'k Hang uit mijn raam; 't is heet in de stad, Een stikkendheet Julidagje; De zwarte koetsier heeft het warm gehad, Veel warmer dan ‘zijn vrach'je’! Ook reed hij van 't graf naar stal op een draf, - Het was op die koets 'om te braden'!…

Afgesloten oren als Een kluis. En dan is er Stilte.…

Het komt niet slechts op de prestatie aan, maar op de stilte, het luisteren, het vinden van de weg die dwars door alles gaat en die verbindt met allen; de eenheid diep verborgen die trilt doorheen het vele, die hoopvol stemt en leidt naar nieuw verstaan en morgen.…

Na lange tijd komt zij weer thuis, een grote tas vol protzels, haalt haar machientje uit de kluis en slurpt een bord met schnotzels. Daarna doet zij de streuvels dicht en schinkelt in het donker want dat is schinkelwinkse plicht, zo staat het in de Glonker. Nee, niemand weet hoe zij het doet. Wil jij er ééntje kopen?…

Ik sloeg meteen terug Stilletjes wachtte ik ’t even af als nu mensen zouden arriveren terwijl al het donker mij omgaf kon ik hem niet meer smeren Zachtjes sloop ik door het huis en zocht overal sieraden en geld Ten slotte vond ik toen een kluis en brak hem open met geweld Stil wilde ik de benen nemen toen ik in haar slaapkamer keek…

het ware het goede het schone moest in alle eenzaamheid te vinden zijn hij vond met stomheid geslagen op de koude steen een hert en een duinkonijntje spelend op het korte gras tot een vos het pakte binnen in zijn kluis las hij boek na boek maar geen licht ging hem op geen vriend verscheen in het voorbijgaan blinkende uit de…

het ware het goede het schone moest in alle eenzaamheid te vinden zijn hij vond met stomheid geslagen op de koude steen een hert en na lang zoeken een beklemd konijn wiens gillen over zee verdwenen was binnen in zijn kluis las hij boek na boek maar geen licht ging hem op geen vriend verscheen in het voorbijgaan blinkende…

alleen het geruis van uw bloed en van uw hart het gehamer vervulle uw lichaam, verstaat ge, uw leven, uw kluis. zwicht nooit voor lippen: samenzijn is een leugen en alle kussen verraad; alleen een hart dat tegen eigen ribben slaat is een zuiver hart op een zuivere maat.…

Er was rouwe op het huis, Er was rouwe in de kluis, Toen de Heer ons gebed had verworpen; Want zo lang als hij leed, Ging een biddende kreet Als een offerand op uit de dorpen. Toen de doodsmare kwam, Zie, mijn wangen zijn stram, Maar ik schreide als het kind van mijn kindren!…

als melk en bloed; Een krachtig maal, een warme schouw, En duizend kussen , trouw en zoet; Hoe mooi 't dan ook hier wezen mag, Ik zeg, bij 't kruipen in mijn kluis: 't Is toch een heerlijk ding in... huis, Zo'n winterdag, zo'n winterdag!…