Alle inzendingen over Maria de Medeiros we

We zijn even. We noemen het leven. Het schuurt langszij. Scheurt het wezen tot het besef voorbij. . We bestaan tot we vergaan. Elk verband verkruimelt tot het laatste restje verstand naar beneden tuimelt. We hopen dat er iets is dat de loper om zal keren. Maar er is geen meesterhand. We zijn zand. . “Druppels”…

Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, blijven we op zicht?…

Uit het ziende oog van de orkaan wie hem raken zal in afzienbare tijd even een niet waarneembare kalmte in een oorverdovende stilte van ingehouden adem, achter de on-aardse schreeuw, verloren energie komt in vervoering barst open, daar openbaart zich de onneembare zwaartekracht uit de diepzee geboren, zoals we…

Of komen we van ver, om weinig te begrijpen, we blijven op zicht. Blijft het oog van het heelal op ons gericht?…

we zouden uit deze nacht springen alles terugbrengen wat we namen naast het verdriet wandelen we zouden oefenen in hoop volhardend vol leven zijn uit de wrakstukken herrijzen we zouden naar het licht reiken een naam geven aan het verdriet een boot vol liefde zijn we zouden een koor van stemmen zijn leren van onze schimmen onszelf…

Mater Dolorosa werpt een trieste blik vanaf haar hoge plek aan de muur over zielen die niets zien dan elkaar flanerend door Tossa Zwarte Madonna discreet wachtend op vrouwen die kussen de voeten van 't Kind Ontvangenis hopend in Sant Vincenc, mirakels in Tossa Maria, Maria moeders der smarten ook Magdalena's vurige voeten…

In haar erker staan de wijzen op het oosten, een stukje verder lopen schapen met een herder, aan de zuidkant zie je Maria en Jozef gaan, de stal met os en ezel wachten op het westen, de voerbak staat nog op de kop, het vilten kindje onderop.…

Het is vandaag Maria Hemelvaart Ik zit in Zuid-Duitsland De winkels zijn dicht De kerken zijn open Ook ik ga naar de kerk Ook ik ga naar Maria Ook ik brand een kaarsje Niet voor de maagd Maar voor de vrouw, voor de moeder Want is er van die 8 miljard zielen Ooit eentje geboren Tussen het plassertje en het poepertje van Van de man, zeg…

Maria en Lola zijn nichten die zorgen voor blije gezichten. Ze komen aan huis, waar ze vlijtig hun kruis- werk als kraamhulp en callgirl verrichten.…

ik had een vredige kerstnacht verwacht dacht mijn schaapjes op het droge maar het zwarte dat ontbrak we zijn gaan zoeken op de velden waar herders hun kudde telden klopten aan bij stallen het bleef spoorloos voor allen heb mijn kerstgroep toen eens goed bekeken maria jozef en de beesten ook daar geen taal of teken van mijn vermiste…

Angst ken ik niet meer, dat heb ik niet meer   Mijn oog valt op de schoonmaakster   'Zou ze Maria heten?' denk ik vrijmoedig!   Met gebogen rug veegt 'Maria' met handstoffer en blik van de stenen vloer met de grote bezem het verzamelde kerkstof op   Even denk ik aan mijn toekomst   „Tot stof zult gij wederkeren!…

Morgen reis ik naar de Oekraïne Naar Poltáva om precies te zijn Daar waart Maria's geest nog rond die Poesjkin Tot leven bracht in honderdeen kwatrijn Ter bedevaart naar Poesjkin, groot poëet Kwam ik voorbij gedenkstenen en graven Verloren strijd en oorlogs-monumenten Een lange queeste naar Maria's geest Maar 'k werd op het verkeerde…

Maria, Vrouw verheven hoger dan zon en maan en sterrenrijk, Ge staat voor velen nu te kijk maar waart een onbekende, arme moeder.…

mijn lieve vrouwe* in mijn bed vers stro want ik wil van u houen *volgens de legende heeft Anna, de moeder van Maria, omdat haar dochter moeilijk de slaap kon vatten, een zak met deze gedroogde geurende plantjes, onder haar matras gelegd en sliep ze.…

Maria stond dicht bij Jezus' graf bracht reukolie mee in een karaf aan uw voeten Heer Leg ik kruiden neer voor U die al mijn zonden vergaf!…

Voor God alleen kreun je bij baren Zo opperde ooit Jan Calvijn Maria mag het niet meer zijn De kloosters gaan we doodverklaren Dat gaat ook gelden voor bordelen Van seks mag je genieten, deels Dan blijft het huwelijk wat speels Het celibaat schiep strijdtonelen Dat zorgde louter voor excessen Ambroise Paré gaf andere lessen Zo stelde deze…

Die morgen was zij moe en zwaar en talmende opgestaan en had met achteloos besef haar dagelijks doen gedaan. Zij ging verloren door het vertrek met ongevoelde schreden, behaspelende dit en dat, verschikkende zonder reden. Als plotseling met een vreemd gevoel zich iets in haar bewoog en een nieuwe en wondere zekerheid haar door de gedachten…

Blijvend ontmoeten door kijken en bekeken worden ben ik veilig. Je treurige ogen volgen mij weg of onderweg je bent me heilig. Steeds mag blijken dat in zoeken, lachen, huilen ik jou steeds zal blijven wees gegroeten.…

ik kus mijn Mariabeeldje en smeek haar me toch vast te houden vooral me voor te gaan door dit diep en eenzaam dal en ik zal vol vertrouwen volgen waarheen het pad ook leiden zal I kiss my Virgin statue and beg her to hold me most of all to lead me through this deep and lonely low and I will follow full of faith where'er the path may go…

Maria, Moeder Gods, Sterre der Zee Gezegend zij uw wonderbare schoot Die aan een wonderkind een groeiplek bood Een schoolvoorbeeld, een heelmeester in spe U was nog maagd en u had geen idee Van zwangerschap, conceptie, van hoe groot De impact zijn zou van zijn vroege dood U was zo jong, het was dan ook een pre Dat de timmerman u wilde huwen…

------------------------------------------- slingeren - hangen stillen - glad maken gekrolde zee - krullende, golvende haar hier - op het door Dullaert beschreven schilderij wel - misschien zilver - het grijs van de ouderdom goud - het blonde haar verdruipt - weg druipt Les van dit gedicht: de schoonheid van Maria Magdalena blijft als symbool…

Ik drink het leven in, Ik drink, drink en drink Tot mijn maag en darmen Tot de rand toe zijn gevuld En ik eindelijk de waarheid zie Die tot dusver altijd was verhuld Ik drink, drink en drink Tot ik de helderste dimensie Van de waarheid zie De enige werkelijkheid Ik drink, drink en drink…

zand de sacrale geur van heilig hout straalt de moeder Gods achter een lichtpiramide in een zee van kleur nog mooier dan ze ooit was dan bestook ik haar met vragen waarom is nu altijd maar even gisteren legde een vriend het allemaal zo goddelijk vast bij alle foto, s die zij heeft genomen dacht ik wat mooi dit éne moment Maria…

onder 'n boom niet alles bruin schaapjes wit maria blauw kindeke geel pappie’s stal verdween niemand weet waarheen…

Een feit Vandaag beleefd Gisteren vol spanning Morgen een fijne herinnering ©Schrijfster: Anja Maria Vogel-Vereijken 09-06-2008…

Een zoetgevooisde strijkersromance een sonate in d grote terts tempo allegro vivace Godelieve Maria theodora deodata metamorfose ener nocturne in de rijzende zon...…

houdt met ieder van hen heel nauwe banden ’s avonds in mei komen de buren er samen bidden brengen intenties voor zieken en bejaarden aan ook voor mensen die in grote problemen zitten kan Maria bij haar Zoon als voorspreekster gaan de rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde waar Maria in licht en luister te pronken staat als moeder verwacht…

houdt met ieder van hen heel nauwe banden ’s avonds in mei komen de buren samen bidden brengen intenties voor bejaarden en zieken aan ook voor mensen die met grote problemen zitten kan Maria bij haar Zoon als voorspreekster gaan de rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde waar Maria in licht en luister te pronken staat als moeder verwacht…

Als ik een vrouw ontmoet met een intelligent gezicht, een edel gevoelig profiel en beschaafde manieren, met poëziebundels van Reiner Maria Rilke en Hölderlin en een altviool onder de arm, dan denk ik meteen aan neuken.…

vastberaden brengt ze haar eenvoudig gebed naar een veilig adres de kapel op het plein een brandende kaars om heel zeker te zijn Heilige Maagd Maria laat mij komen laat mij gaan…