Zijn we op zicht?
Schering en inslag,
waaraan niet ontkomen,
deels een levensklucht.
Ziel van loof ontdaan,
bossen die er niet meer staan,
zo raak ik mijn stem kwijt.
Bloed in zwart op wit,
als aders zich openen,
kleur delft het onderspit.
Grens van prikkeldraad
de willekeur van angsten
verkort de levensloop.
Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
blijven we op zicht?
... Illustratie: Bron: Voices ...
Schrijver: Pama, 3 januari 2020Geplaatst in de categorie: haiku