123 resultaten.
Flatneurose
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 792 Soms één, die ik vang
in mijn blik en volg,
waardoor hij een onbehaaglijk
gevoel krijgt en schrikt
van z'n eigen voetstappen.
Soms legt een spitsuur
een knoop van gevoel
in m'n hersens.
Tegen drie muren heb ik
behang geplakt
en iemand tegen het raam
de wereld.…
E.H.B.O.; Eerste Hulp Bij Onmacht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 835 Een onbehaaglijk gevoel tot in je tenen.
Je maag voelt aan als met een nijptang omklemd…
Het gevoel kun je niet plaatsen.
Alleen weet je dat je ervan af wil raken
wát je er ook voor moet doen.
Je krijgt de bal terug als je hem gaat kaatsen.
Dat heeft met de natuurwetten te maken.…
Operette-land suite
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 345 Europa eeuwen
brullende leeuw nu schildknaap
van de zeearend
Europa tolerant
in intolerante wereld
pleegt zelfmoord
Europa lengt
volkswijn aan tot azijn en
volks onbehagen
Europa's poorten
belaagd door holle handen
en lege hoofden
Europa's prachtig
lichaam metamorfeert in
Balkan mozaïek
Europa eind'lijk
oorlogvrij zaait nu…
Oogcontact
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 40 zij leek
te staren
om buiten
haar blikveld
energie te
vergaren voor
een komend
confronterend
oogcontact
nog kon vocaal
geen passende
zinnen en woorden
vinden om het
onderhuids
gevoel van
onbehagen
naar buiten
uit te dragen
het spel dat
haar vingers
speelden met
licht en schaduw
was voor insiders
een openbaring
van wat er…
Verlossing...?
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.592 Peinzend,
doordrenkt van onbehagen
telt hij de dagen.
Goed humeur veinzend
worstelt hij zich door het
oneindige pijnlijke leven.
wrok, woede
angst, armoede;
hij kent het gevoel…
starend naar zijn lege glas
wenst hij dat het ten einde was.…
In klamme droom zoek ik
gedicht
3.0 met 16 stemmen 11.315 Een bang mens stemt de buren onbehaaglijk.
Ze brengen de politie op de hoogte.
Het blijkt dat ik de wet
Niet naleef.
---------------------------------
uit: 'Gedichten 1954-1983', 1984.…
Erfgoed.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 320 Als ik op een lentedag
mijn huisdeur zal openen
vloeit mijn gezicht over
daadkracht, getekend in
een gele zee van velden
van gisteren,in zoverre mijn
huidskleur die weelde kan
verdragen, stroomt de natuur
van onbegrepen zinnen over
mijn gelaat, onbehagen
schept een tijdloze adem van
onbegrip in half bereikte
doelen.…
Knaagdier
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 307 al laat hij nooit zijn scherpe tanden zien
het wezen is geboren om te knagen
die taak is door zijn schepper opgedragen
er is een eeuwenoud en vast stramien
hij wentelt zich in groeiend onbehagen
de chaos is voor hem de haute cuisine
hij vegeteert op vrees en bovendien
zal wroeging nooit zijn zielenrust belagen
bij zonlicht lijkt het beest…
Echt!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 336 In een tijd van onbehagen
vrede bereikt, die helaas
onvoldoende in de praktijk
wordt gebracht
Eeuwige strijd tussen God en Allah
Eveneens dus over jouw land, nee, mijn land
Onder leiding van Clinton pleit beslecht
Er was oorlog en toen vrede; écht!…
KLACHT
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 539 Wanneer ik zeg: “De soep is wat te zout”
ontsteekt zij in een storm van onbehagen
en ook moet ik het zeer beslist niet wagen
te reppen van te heet of juist te koud.
Zij reageert alsof ze werd geslagen
en ik krijg bars en bitter toegesnauwd
dat ik mijn grote mond maar beter houd
en niet zoveel moet zeveren en zagen.…
Verdwenen passagiers
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.021 De eindeloze reis gaat doelgericht
langs sporen van verdrongen onbehagen.
En niemand die de vragen stellen wil.
De waarheid wordt, als vroeger, bang ontweken.
De vierde mei, als klokken niet meer spreken,
klinkt uit de lege tram een luid gegil.…
Speurtocht in je Ziel
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 797 Gevoel van onbehagen
geworteld in een
ongelukkig verleden.
Waarom geen oplossing?
Verklaring zoekend voor het heden;
je vindt er geen
als ze je erom vragen.
Waarom zo diep verborgen?
Het hoe en waarom
van een mensenleven
heeft maar één bestemming.
Waarom kreeg je geen teugels?…
Spiegelde in pijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 ik kon het
lijfelijk onbehagen
bijna niet verdragen
voelde energieën
stromen die nooit van
binnenuit konden komen
zij leken botten
spieren en pezen
andere posities te geven
legden feilloos de
mankementen bloot in
mijn verwaarloosde conditie
ik raakte verdwaald
in geestelijke sferen die
anders leven propageerden
ervaarde…
ik was de kat
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 316 vrolijk soepel aanzien
dronk uit de overvolle bolle glazen
zo zelfgenoegzaam als zij was
maar tussen mijn twee oren
zette zich een ongemakkelijkheid vast
die zich verspreidde als 't klamme zweet
daarna nog stroef, ja houterig
bleef hangen waar hij was
het werd te hach'lijk op die plek
kan niet meer wennen aan zoveel geluk
't was niet uit onbehagen…
mijn noordzee liefde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 203 Een gevoel van onbehagen.
Maar, lief strand, je hebt me al zo lang verwend,
het kind werd een vent.
En nu kun je niet meer stuk.
Jij bent nu eenmaal mijn geluk...
Windstriemen in 't gezicht, ik klaag,
maar weet wel beter.
Mijn liefde voor jouw wijkt voor geen meter!…
Rustpunt
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 233 Gedachten zoals emoties
hebben ook krachten
soms zijn ze mild, soms wild
een omarming als troost zou fijn zijn
in eenzame dagen als milde macht
die het gevoel van warmte beheersen
emotie van loslaten wat je dierbaar is
geeft diep gevoel van onbehagen
begint als wild, zelfs machteloos lijkt
acceptatie maakt dat gedachte overwint
wat niet…
Thuis
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 337 Thuis is mijn gevangenis, thuis is mijn onbehagen.
Thuis is waar ik keer op keer word verslagen.
Thuis is zonder vrienden, thuis is zonder bedienden.
Thuis is waar ik alleen ben en alleen zal blijven.
Thuis is waar ik ben.…
liefde als vraag
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 878 in al de dubbelheid
het onbehaaglijke
het ondraaglijke
van werkelijkheid?
een bouquet rode rozen
is dan om te vozen
niet komend dichterbij
het eigen innerlijk' tij
tekent afstand onze onmacht
is dichterbij taal van kracht
het ware lief te kozen
bij afwezigheid van pose?…
Dodelijk virus
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 285 In de koperen deurknoppen kun je je spiegelen; brandschoon
Het huis vol idealen; met de deur dicht
Loom sluipt de kat rond de boom; op flanellen sokken
Tijgerslank langs de dagen van onbehagen; talrijke dode vogels
Wij wetende van hun zingen; gefluit in' t ochtendlicht
Dauw schittert op hun veren
De kosmos waar we doorheen moeten; de vreemde…
De kunstschilder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 522 In de verte
Wijds aan de horizon
Blauw en gejaagd grijs
Dichtbij, door de natuur
Vormgegeven grillige rotsen
Een rijzige gestalte, jij
Loopt over de onbetreden paden
Langs met mos begroeide aarde
In een mist van onbehagen
Zocht je naar monumentale bomen
In de schaduw schilderde jij ze ijzig
Voor jou waren ze het verband
Op de wonde,…
Een verterend inferno
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 ik voelde het
strelen van
ontelbare handen
die hun lading
als reprimande
gaven in dit protest
# ook ik
prevelde hun
mantra’s die uit
een diep gevoel van
onbehagen aan de
oppervlakte kwamen
ongeweten
formuleerde de
demonstratie oneliners
van een onontkoombare
waarheid over
het dagelijkse bestaan
maar het strelen
werd al…
Strikgeval
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 5.438 van een goegemeente
langs wegen, aders met een ziel
verhard met eerlijke gesteenten
van volle waarheid, vast, stabiel
helaas, soms wordt het bermbrandlopen
of daagt een onverhoedse kuil
die men dan nillens moet bekopen
met omwegen, valsplat en vuil
of erger, diep in hinderlagen
van sluiks en struiks konkelverraad
komt men terecht in onbehagen…
Geen spel
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.041 Een onbehaaglijk gevoel
overvalt me soms
vertrouwen
maar ik ken je niet
Hoe kan ik weten
wat je van me wil
of is t maar één ding
onvermijdelijk
Dit is geen spel!
Ik zit gevangen
in mijn gedachten
ben ik van jou
of jij van mij?…
Zinloos
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 381 steriele straten ogen
niet alleen verlaten
de bewoners verslapen
in haastig opgetrokken wijken
jaren die zonder betrokkenheid
vreugdeloos verstrijken
in weekenden rapen
de gapende massa’s moed
voor verplichte werkweekritten
ontladen dan het onbehagen
door zich stevig te beklagen
vittend op verzuurde buren
uren turend naar de buis…
VWee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Een merk dus dat op handen werd gedragen
Helaas, ze zijn voorbij, die hoogtijdagen
Het bleek dat men geen heil zag in ethiek
Met uitstoot groeide ook het onbehagen
De sjoemeldieselbouwers in paniek
Nu stelt men, schuldbewust, gewetensvragen
En is de autowereld wagenziek…
Nieuwe intriges
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 314 nog draagt
stilte het verdriet
van woorden die
niet begrepen zijn
blokkeert
misverstand de
spontane lach die
mensen elkaar geven
waar ontmoeten
altijd feest moet zijn
woelt onderhuids
de pijn van onbehagen
verkeerde vragen
kunnen zomaar
een heftige emotionele
crisis veroorzaken
toch heeft de zon
de lucht geklaard
is verdriet…
herfstplagen
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 6.464 de donderslagen
en zo de regen tikt een gat
in openstaande mantelkragen
uitgeraasde autowegen
vervuld van vallend blad
schuilt de man zich pruilend tegen
uitgestorte najaarsregen
die plengend en zeer ongelegen
neerstort op het tegelpad
van straten en bevuilde stegen
uitgebloeide zomerdagen
voor mensen die zich zat
bedrinken en vol onbehagen…
Schoothondje
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 564 op haar schoot
ze maakt hem van geheimen deelgenoot
van smeulend vuur dat nimmer fel zou branden
de dromen die als wrakhout telkens strandden
al strelend wordt de trage tijd gedood
hij likt haar tranen weg en laat haar klagen
ze vindt voor haar verdriet een open oor
zijn wensen echter vinden geen gehoor
hij voelt een almaar groeiend onbehagen…
De wet van de sterkste..
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 181 Onbehagelijk vervolg ik mijn weg, weet
heg noch steg.
Niet ver van mij vandaan brult een leeuw
heel luid en trillen mijn ledematen.
Aasgieren in de lucht en op vlakten uit-
gestrekt ligt hun prooi verspreid dat de
overlevingstocht niet heeft gehaald.
Ik zie hoe een aasgier op de rug van een
verscheurde bizon landt.…
Sleur
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.295 Gevoel te leven zonder reden
Gevoel te leven zonder hart
Te leven als een robot, die puur zijn taken doet
Gegoten in een vast stramien
Dagen vullen zich met nietsheid
Sluiten naadloos aan in de keten van mijn leven
Vertrouwdheid dooft het laatste vuurtje
Dat me laat sprankelen voor wat leuks
Alleen diep van binnen leeft iets
Een gevoel van onbehagen…