318 resultaten.
Met hete zonnewind
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 185 ik kreeg een hand
terwijl je ogen
van de wereld waren
een ander universum
zagen door de
blauwe nevels rook
je opende en toch
in koel afstandelijk
kwam onverwacht de schok
je verkilde in lichaamstaal
verschroeide me
met hete zonnewind
heb de sterren in je blik
zien doven jouw apocalyps
kom ik nooit meer te boven…
Huis van zoveel ramen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 584 je hebt de deur
niet dicht geslagen
ze kiert en kou
tocht door
het huis met
veel beslagen ramen
die we samen
openden in eerste blik
ons mooiste vergezicht
ben je teder
nagekomen je overspoelend
met warme dromen
ooit gaan wij samen
genieten van ons thuis
het huis van zoveel ramen…
kennisgeving
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 2.518 tot op heden
Bosboom en Borsboom geheten
de vernietigende overwinning
van de admiraals Maarten Tromp
en Joost Banckert bij Duins
in de Baai van Dover
op de Armada van admiraal D'Oquendo
in de fik door branderaanval
is aanleiding tot de nieuwe naamgeving
-------------------------------------------------------------------
Aechte Bosboom opende…
Verjaren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.238 de kalender was al vele jaren niet afgestoft
vergeling sloeg toe, niet alleen op het behang
op het raam tikte de tijd, een te lange tak
die had weten te ontsnappen probeerde het
steeds opnieuw
uiteindelijk opende ze de ramen waardoor de zon
haar ten dans vroeg
stilletjes kroop de prille lente naar binnen…
Mijn intiemst verlangen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 258 zocht in woorden
de realiteit van vandaag
zonder jouw bestaan te weten
doorgrondde hun betekenis
terwijl ik van
jouw stem en lach niets wist
pas je ogen
openden een wereld
die ik nu lijfelijk ervaar
jij hebt jouw licht van liefde
op het kleine laten schijnen
maakt mijn intiemst verlangen waar…
Met gesloten lippen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 325 Jouw gesloten lippen opende sprakeloze woorden
in stilte toonde jij jouw temperamentvolle wereld
je serene gelaat verbond jouw passionele hebzucht.
Jouw gesloten lippen verzegelde je laatste gebaar
dat zich illustreerde in kleuren van zonsondergang
met het requiem vanuit de horizon in een ijle lucht.…
De patstelling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 zij wist
de ketting
vol te maken
zag hoe
handen
elkaar raakten
de cirkelkracht
zijn eerste
schijnen gaf
indrukwekkend
klonk het
sonore geluid
waarmee
duizenden mantra’s
werden geuit
hun gelijkvormig
bewegen openden
warme uitnodigingen
om in de wereld
te leven en er
deel van te zijn
om zo de patstelling
teniet te doen…
Twee druppels tranen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 681 Twee druppels tranen
Rolden over mijn wangen
Toen ik je foto’s oppakte
Om ze te verbranden
Twee druppels tranen
Rolden over mijn wangen
Toen ik je berichten opende
Om ze te verwijderen
Twee druppels tranen
Rolden over mijn wangen
Toen ik mijzelf beloofde
Om nooit meer te huilen
Twee druppels tranen
Rolden over mijn wangen
Omdat…
Paradijs
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 rozen die spraken
zonneschijn gelezen
ze dronken de regenboog
niets bleef onbesproken
wolken werden gevangen
veilig verborgen binnenin
de regen kleurde oranje
sterren lachten zilverachtig
harten die smolten
openden ramen van de ziel
om de schoonheid te absorberen
geborgen in 'n zee van goud
©LadyLove…
De roeier
gedicht
3.0 met 8 stemmen 9.316 Vanavond trok de mist over de wei
alsof de aarde zich opende en
het grondwater buiten zijn oevers trad
paarden en koeien raakten vlot en
als in een moeras uit de oertijd
dreven tenslotte alleen nog koppen
en ruggen voorbij
van het geboomte aan de overkant
maakte zich iets los waarvan ik dacht
dat het een roeier was die overstak voor mij…
het geluid van glas
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 in de stil gebleven lucht bewoog iets
niet vanzelf, niet zonder kleine voortgezette
trillingen door tijd
en de glans van weergaloze weerschijn
uit kortstondig licht gevangen,
kleurrijk
tussen bladeren en een oud gebaar
aangeraakt door zachte adem gleed
een klein kristal tot aan een ander, tikte
tinkelend
en daar
opende geluid een…
Opende jouw zilte huis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 162 je blauwde
weer in ijs
van nooit ontdooide
permafrost waarin
jij tevergeefs
je dromen zocht
met tijdloze
kristallen in briljante
setting vocht
om de dood met
staal te kaderen in de
groene aderen van het land
mijn warme hand
heeft jou gesmolten
in het kruis
de dwarsverbinding
met de werkelijkheid
zij opende jouw zilte huis…
droom-auto
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.840 ik droomde dat ik auto was
en dat jij mij ging poetsen
je zette mij zacht in de was
opdat ik niet ging roesten
je opende vol vlijt mijn deur
en schoof jezelf naar binnen
je wreef mijn ex- en int’rieur
zodat ik stond te glimmen
jij spiegelde je in mijn glans
en mocht mij trots bezitten
ik bleef altijd je eerstehands
nog vele verre ritten…
Mystiek verwijs
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 76 het is de pijn
die ik altijd voel
ook bij anderen
een gemis als
ingehouden lijden
om wat er niet meer is
het verlangen om
steeds op weg te gaan
naar liefde en geluk
een levenslang
zoeken naar het
ontbrekende stuk
mystiek verwijs
vond jou in het
kieren van de hemel
jij opende handen
vol herkenning in
onze bestemming
terug…
esperanza
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 toen werd hoop geboren en hun hart sprong op
de dag opende in duizend kelen
juichend, tussen al het leed vergat de tijd
minutenlang de nacht
één voor één vergt het daglicht reeds het donker uit
geloken ogen, want ze mogen nu
weer open zijn
daar sluiten armen liefde in
warm gekoesterd, aan haar veel te lang
te leeg
gebleven…
Hij kent je
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 517 Omdat de Heer jou heeft gewild
ben je door Hem geschapen
Hij had zijn plan al voor je klaar
zag in de moederschoot jou slapen
opende stil je levensadem daar.…
De prijs was hoog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 174 het duurde lang
voordat ik de deuren
opende met
uitzicht op het leven
na jaren drempelvrees
kon ik het uitzicht
op volwassenheid
niet meer weerstaan
heb me erin gestort
zonder ervaring
met scha en schande
werd ik uiteindelijk wijs
maar de prijs
was hoog in het
afscheid nemen van
mijn zorgeloze kindertijd
nog benijd ik dan…
Elkaar geoogst
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 312 ik geef je een bloem
nog altijd in de knop
het groen tiert welig
mag die nog even
in je handen bloeien
of geven we het op
jij kent de kleur
en ik de geur
in samen bloeien
ik opende de zon in de
eerste lente die jij won
we hebben eindeloos gezomerd
elkaar geoogst
maar nu het herfst wordt
blijkt winterslaap een schrale troost…
Nog even dwalen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 ik heb je onverwacht
weer teruggebracht
uit de chaos van de tijd
je opende verschrikt
je ogen in een eerst paniek
herkende de omgeving niet
pas later vloeiden
beelden uit je droom
ineen tot werkelijkheid
je zag mijn lach
wilde nog even dwalen
maar ik wist je terug te halen
samen op de bank
hebben wij de tijd weer
helemaal in…
Droombeeld
gedicht
2.0 met 53 stemmen 18.950 Terwijl ik mijn ogen niet opende zag ik
dat hij naar mij keek met ook zijn ogen dicht
het kussen streelde dat hij voor mijn lippen aanzag
en dat hem zoende zoals ik zou hebben gekust.
Wij omhelsden in de veronderstelling van elkaar.
-----------------------------------
uit: 'Koffers zeelucht', 2003.…
Klein ballet
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 127 jij bent ooit
fee geweest
in de nadagen
van magie toen
mystiek nog te
kerke ging bij de
hoge hiërarchie
jouw verschijning
is altijd een
feest geweest
in feeërieke kledij
waarbij jij wit
opende en alle
kleuren ontsloot
in tutu speelde
jij klein ballet
met vederlichte
danspasjes als
kind gedragen
door een dartel
wervelende wind…
Vlindermes
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.397 op de vlonder, tergend langzaam
opende jij het vlindermes
mijn ogen draaiden weg
peilden de diepte van het harde water
ik hoorde vezels schuren
de boot dreef klotsend langszij
jij lachte, je knokkelknieën bloot
maar in jouw ogen dobberde de dood
schurkend langs de kademuur
verdween het beeld, de boot en jij…
Donkerrood gelakt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 398 de hand
was licht en droog
vingers lang en slank
je nagels
donkerrood gelakt
in subtiele kracht
je opende
terwijl de ogen telden
met een ontspannen lach
in wit en zwart
toucheerde jij
de sterren van de hemel
vergaten mensen
dat jij het was
die aan de vleugel zat
stilte eindigde
jouw concert men voelde
hoe de wereld anders…
Een vreemde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 215 het was een vreemde
die mij de hand reikte
de ogen opende
ik dwaalde
op gebaande wegen
in het doolhof van de keus
kon de kudde
niet meer volgen
liep de herder straal voorbij
hij was de rots
waarop ik strandde
toen ik niet verder kon
liet mij naar
de rust van binnen kijken
voordat de stress begon
heb zijn hand gevat
wist…
lachten ondeugende gedachten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 255 je stond wat achteraf
te spelen met je handen
een vleugje wind
verwaaide in je haar
je ogen lachten
ondeugende gedachten
ik wachtte terwijl ik
naar je vingers keek
ze openden wat dromen
en sloten stukjes tijd
ik zag herinneringen komen
die je nu liever mijdt
ik vang je blik
mijn handen op je huid
we openen een wereld die
anderen…
Kleine perenboom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 62 Zijn knoestige stam en takken
- een ademtocht in de lente -
openden wijd het weerloze hart
dat zich vulde met lichte tinteling.
Mijn ogen streelden de bloesem
raakten het donkere stamhout aan.
In het laatste licht van de dag las ik
de letters van zijn naam.…
Gelaatslijnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 heb de boeken opgeslagen
gezichten bekeken en
bij vlagen wist ik een naam
daarna begon ik
de ogen te lezen en hun
gelaatslijnen contour te geven
hoorde in het prononceren
van lippen de volheid van
tonen tot aan het zacht slissen
zij openden hun hart in
partieel onverwachte momenten
zonder maskering van anders denken
deze mensen maakten…
Sloten stukjes tijd
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 258 je stond wat achteraf
te spelen met je handen
een vleugje wind
verwaaide in je haar
je ogen lachten
ondeugende gedachten
ik wachtte terwijl ik
naar je vingers keek
ze openden wat dromen
en sloten stukjes tijd
ik zag herinneringen komen
die je nu liever mijdt
ik vang je blik
mijn handen op je huid
we kijken naar een…
een vleugje wind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 441 je stond wat achteraf
te spelen met je handen
een vleugje wind
verwaaide in je haar
je ogen lachten
ondeugende gedachten
ik wachtte terwijl ik
naar je vingers keek
ze openden wat dromen
ontsloten stukjes tijd
ik zag herinneringen komen
die je nu liever mijdt
ik vang je blik
mijn handen op je huid
we leven in een wereld
die anderen…
Dansten de stofjes
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 42 ik zag de
flits steeds
weer dwars
door de
kamer schieten
in de zachte
trek openden
gordijnen
voor even een
lichtende plek
waar stofjes
zich opwerkten
in de lucht
beschenen door
zon op hun rug
juist daar
waar stilte was
en tijd vergleed
in generaties lange
immobiliteit
dansten de
stofjes in een
totaal bewegen
enkel…