Alle inzendingen over Pijnlijke woorden

: neem dan dit pijnlijk boek; wil deze verzen lezen waarin ik u miskenne, o vrouw.…

omgeven Dring ik angstig door laag na laag in het aan mij toegestuurde onbekende leven De laan met aaneengeklonken bladerloze eiken toont zwart glimmende raven krijsend bijeen Hartverscheurende tranen wellend uit dode ogen verdring ik angstig het beeld vervagend uiteen En als ik uitgeput neerzijg en het waargenomene negeer leer ik pijnlijk…

Er is geen troost In het land zonder tranen Er is geen leed In het land zonder verlies Er is geen emotie In het land van minzaamheid Er is eeuwig liefde Het beloofde in al zijn vormen Mij hart is verkrampt Ongevoelig verdroogd Pijnlijk herinnerend Het verleden…

omgevormd een geheime boodschap houden mij in de realiteit die is allesbehalve gemakkelijk maar woorden die kalmte brengen als het in mijn hoofdje stormt een kleine voetstap uit mijn pijnlijke groeitijd…

Vervager der dagen, zo stadig in 't jagen, Hoe vliegt gij, hoe vliegt gij zo trage? Nooit susten u 't rusten, of zoude 't u lusten Een minnaar, een minnaar te plagen! Wanneer ik verlange, dan tracht gij uw gangen, Dat valt mij, dat valt mij zo bange; Ik achte, te smachten, dit beiden, dit wachten, Dat maakt mij, dat smaakt mij zo wrange…

Zie de eindeloze wegen Wachtend op de stille tocht Tranen in de lenteregen Niet gevonden, wel gezocht Koude handen, dood en leven De contradictie in mijn hart Ik wil wel maar ik kan niet geven De stilte maakt mij licht verward Verdriet en haat gaan pijnlijk samen Zinloos is het juiste woord Toch kan ik u nu wel beamen In stilte wordt…

om de stilte te verbergen schreeuwt hij longen uit zijn lijf zweet hij onrust uit zijn poriën balt hij vuisten pijnlijk stijf om de stilte te verbreken droomt hij zinnen tot een boek krast hij regels in het hout buigt hij woorden om tot vloek om zijn stilte te begrijpen droogt zij tranen in zijn ziel kust zij pijn uit het verleden raapt…

de shampoo maakt van mijn al kleine wereld een pijnlijk tranendal…

Woorden afslag Mijn gedichtjes zijn jaren geleden geschreven en hebben hier een mooi plaatsje gekregen Analogie is overbodig ik hoef niet in therapie De wachtkamers zitten immers al vol maak over mij A U B geen zorgen Hier geen vijvers van tranen wel tranen van lachen en dan een natte broek Dank u voor het bezoek…

meer bestaan en elfjes strelen mijn pijnlijk lijf…

Beladen stilte, woorden wegen zwaar, worden zwijgend uitgeschreeuwd. Dierlijke spanning, de fysieke nabijheid is onoverbrugbaar zonder te klauwen. Onmacht regeert, frustratie volgt, woede verdooft; ik wil vluchten. Weg van hier, van jij, van ons, van mij; maar de muren grijnzen pijnlijk grimmig.…

donkerrode roos pijnlijke scherpe doornen symbool van liefde…

Jij bent m'n maatje wil daar in géén geval door foute woorden iets aan verpesten Ik hou van je !…

Ergens leeft een brenger van het Woord die hardnekkig loochent dat het goede Opperwezen bestaat deze hoogst zeldzame raaf brengt vrees onder de vrome postduiven van evangelische uitspraken maar laten de vlijtige boodschappers zich somtijds gewillig pikken door die eigenzinnige vogel dan zullen ze pijnlijk maar wijs denkend hun eigen…

onbedoeld en pijnlijk trok haar denken samen verduisterde het namen die zij niet vergeten mocht ongevraagd en vrijelijk liet zij woorden open die ongewenst verzopen In klotsend hersenvocht klauwend naar houvast in heldere ogenblikken wat tijd niet kon verwrikken en haar geen soelaas bood werd zij een vreemde gast in haar ouder wordend…

Je ogen die pijnlijk groen zijn en zeldzaam droef kijken nu bij het ontbijt en later op je fiets sprekend van een leven, zo nukkig en onveranderd rins als de oude bieten van de boer.…

Vreemd, een persoon die iets kan ontdekken met een pen, die enkele woorden onderstreept woorden die ik, gewoon niet zo kan zeggen een gevoel wat pijnlijk in m'n binnenste leeft!…

pijnlijk traag lossen echo’s van jouw bestaan op in helende tijd…

Door pijnlijk gemis kleeft de angst van jouw verlies schreeuw ik om tranen.…

met de frequentie van eb en vloed en een falende woordkeus worden woorden op een hoop geworpen ik grabbel op de tast naar iets van waarde doch 't chronisch tekort aan verbeelding speelt mij parten bij het zoeken naar een onderwerp voor een gedicht stuit ik pijnlijk op mijn onwillige pen en een inspiratie van ver onder nul de som van…

Woorden zijn overbodig.…

bij vertrek van de winter staan de dichter en de lente te trappelen van ongeduld mensen moe van koude en duisternis kijken reikhalzend uit naar het licht en groei van 't jonge leven terwijl ik buiten lammetjes zie dartelen blijft het gemis aan tedere woorden pijnlijk doorhameren in mijn hoofd woorden krom als spijkers slaan een bres in het…

De langste vijf momenten van mijn leven waren die waarin jij geheel niets meer zei Mogelijk duurde het voor jou slechts even ik wist echter ‘t eind van onze liefde nabij Vijf minuten niets dan je ijselijk zwijgen de koude oorlog scheen dit wel in ‘t klein In je zwijgende woorden klonk ’t dreigen en uit je blikken droop een tankauto azijn…

schelden onverwacht pijnlijk brandend als maagzuur koekje van eigen deeg? bitterkoekjes…

Je vertelde mij dat het uit was tussen ons ik zag je niet weer Pijnlijk traag verdwenen de echo's van je bestaan…

Woorden klappen Heel zachtjes klappen ze ik was je kwijt een s.o.s gestuurd Heel even geen vrienden meer door je flauwe mop misschien Maar werden weer vriendjes Toen scheet die duif nog in je bier die je heen en weer stuurde gekampeerd hebben we waar niet mocht mooi gescheiden We hebben nog een tijdje geschreven en het verwaterde soms…

Terwijl hij haar penetreerde, Keek hij haar doordringend aan. 'Wat ben je toch innemend, En ook je lichaam kan veel aan! Misschien klinkt dit wat ongerijmd, Wellicht een beetje ongericht, Maar voor mij is één ding zeker, Je bent door mij zojuist gedicht!…

De rare woorden die tweeledig zijn, kunnen klinken als in refrein, geestdodend, zwaarmoedig, hartverwarmend, bomvol kortom er zijn genoeg woorden te vinden die zonder je erover op te winden, grappig genoeg zijn, voor een meer dan eerste plaats refrein!…

Geen schepper in dit ijzig oord, in den beginne was geen woord.…

Slaafse woorden dienden. Mijn ziel ging stuk.…