615 resultaten.
Requiem
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.667 Roerloos
Drijvend door
Het gladde oppervlak
Serene stilte
Ruw verstoord
Door een plonzende kikker
Niemand
Zingt een requiem
Voor zijn langste reis
Het einde
Van de vijver
Komt snel naderbij
Voor de pas gestorven eend…
Jij
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.341 Jij bent als muziek
Warm, gevoelig en trouw
Soms met wat wilde en ruwe ontlading
Onvoorspelbaar maar achteraf toch begrijpelijk
Geen egoïsme maar behulpzaam en bezorgd
Een open boek zonder leugens
Hoeveel van deze soorten zijn er nog?
Ik ben trots op je en ik houd van je…
Die lieflijk wordt bemind
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 208 Alle ruwe randjes in mij
veranderen in een
tere bloeiende bloem
die lieflijk
wordt bemind.…
rembrandtcyclus 9 : anno 1640: aan mijn moeders sterfbed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 Ruw aangezet met bergen
en rivieren op uw handen
die de bijbel
trachten te verwarmen
beweging
eeuwig zwenkend
door de molen
van ons leven
zwaarder
door schaduwen
van het licht
over de knokkels
laat uw ledematen
en uw geest maar rusten
want uw plek
zal onophoudelijk zijn.…
metaaldetector
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 178 de detector glimt niet anders glimmend dan normaal
het ruwe zand verminkt zijn gestel
maar water verdraagt hij wel
de maker maakte hem van roestvrijstaal
maar de valkuil van de muntengraver wordt het eind van zijn begin
hij graaft hem immers voor een ander...en valt er zelf in…
Gebroken
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 713 Gebroken
In de nacht
Is elk beeld scherper
Elke herinnering dieper
Aan
Hoe je plots verdween
Zonder afscheid
De pijn voelt ruw
En kerft genadeloos
Rond in mijn hele zijn
Ik blijf verstomd achter
Gebroken in de nacht…
oester
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 910 je weekt op een rotsbank
een ruwe grijze schelp
bewaart lillend vlees
met kleppen verzegeld
ik slurp en proef de branding
een huwelijk van zout en zacht
de zandkorrel die naar binnen dringt
wordt in parelmoer gewikkeld
hij past in jouw kroon…
Foto op de boot
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.340 Of het waait hard
of de boot heeft een ruwe vaart
zelfs de glimlach houdt zich vast
De boot stampt op de golven
het haar verstrooit het gezicht
maakt het onschuldig en jong
In het spiegelglas van de zonnebril
het beeld van de bekende fotograaf
zij heeft geen tijd voor angst…
Vrouwendij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Vrouwendij
Wat is er zachter
dan de binnenkant
van een vrouwendij/
Plek van teergevoelig
vlees om zachtjes in
te bijten/ Te beroeren
met de vingertop van
een blinde/ Te overstelpen
met kussen van vochtig,
gulzige lippen/ Te likken
met gulzig, ruwe tong/
Liefde uitstellend tot
het laatst.…
liefde maakt eeuwig blind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 557 het enige wat mij rest is een laatste zucht
alles wat ik had is nooit wat ik hebben wou
het enige wat ik nog heb is een ruw touw
ik doe mijn ogen dicht, ik kom nu naar jou.
het licht in mijn ogen raakt langzaam vervuld met duisternis
het spijt me voor dit gemis.....…
daar klom ik
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 694 daar klom ik
over het ruwe oppervlak
het kostte me veel moeite
toen ik m’n hand een stukje verder stak
steeds een stukje
sneller zou het niet gaan
beetje bij beetje
soms verloor ik grip
gleed ik een stukje terug
maar ik ging door
ik klom
tegen de draad in…
De gids
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.830 Zo naakt en broos
Geboren uit liefde
Vertel me eens je gevoelens
Als je een fluisterende stem hoort
Een ruwe hand je beroert
Ik ben de dageraad en de nacht
Het licht dat je de weg zal wijzen
De hand die je zal leiden
In minder goede dagen
Toon me de weg naar je hart.…
gladrimpelende kanten
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 405 doe de luiken van het
leven dicht klop 't
even op leg het teder
neer op bed strijkvrij
om op adem te komen
ontwaak in het ochtendlicht
om verder te dromen af
te stoffen en glad te rimpelen
de ruwe kanten van het leven…
SCHERTS
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.943 Ongevoelig, ruw, koelbloedig
Mag de scherts niet zijn;
Vrolijk, vriendlijk en goedmoedig,
En niet scherp, maar fijn,
’t Lachje, dat zij op doet rijzen,
Zij noch wreed noch wrang;
Glimlachje op de lip des wijzen,
Kuiltje in poezle maagdenwang.…
PLANTAARDIG
snelsonnet
4.0 met 34 stemmen 1.185 Een wortel wordt genadeloos onthoofd,
de sla uiteengeplukt met korte rukjes,
dan hakt men ruw een witlofstronk in stukjes,
nog levend wordt daarna een kool gestoofd.
En zo’n dieet, dat vind ik heel merkwaardig,
heet ondanks al die wreedheid toch: plant-aardig.…
Adieu
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 615 ik heb
met de dood geweend
zo zacht
dat zelfs geluid niet
meer bewoog
woorden
van maagden
een gelukkig kind
blootgefluisterd
in mijn handen
gedragen
langs rotsen
en de ruwe
noordrand
heb ik
het licht
gewogen van
een volle maan
na de vadermoord
in mijn vlees
onder lakens
en dekens van toen…
vrijen
hartenkreet
2.0 met 29 stemmen 4.876 droog zacht, ruw nat
in uit, stoten trekken
voor achter, buiten binnen
zuchten tieren, fluisteren gillen
pijn genot, plezier fijn
extase komen, opnieuw genomen
rusten knuffelen, lusten tintelen…
Oud Hout
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 805 Oud hout,
veel jaarringen
zwaar beproefd
maar uitgewerkt
geeft geen krimp
en laat zich voegen
tot handig voorwerp
zoals een ladenkast
van afvalhout, ruw
maar eerlijk als
een ongeschminkte vrouw
draagt de last
van laden vol geheimen
zonder te bezwijken…
gefingeerde reizen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 396 zijn uitzicht op een blinde muur
belet hem niet te reizen
in de ruwe structuur
vindt hij zijn weg
door een berglandschap
van verweerde voegen...
zover is het gekomen
dat verzonnen kilometers
hem vermoeien als een niet
onaangenaam soort zeer
die na een gezonde nachtrust
spoedig zullen verdwijnen…
Texel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.582 Vuurtoren
Baken voor
De mens op
Ruwe zee
Licht in het
Donker die haar
Naar veilige haven
Loodst zoals het moet
En de eeuwig vrije meeuw
Die op het eiland
De nieuwe dag begroet
Met liefdevolle wensen voor een voorspoedig herstel
opgedragen aan Alda Arts.…
Gehemelte
gedicht
3.0 met 56 stemmen 23.946 het gehemelte is ruw
in mijn tong zit een snee
van het lange zuigen
op de stilte
als zuur suikergoed
draai ik ermee rond
in het heelal van de holte
van mijn mond
ik wacht zo lang ik kan
en als ik ooit weer
een woord tussen
mijn lippen zal nemen,
zal het niets zijn
dan
zal het niets zijn
---------------------------------------
uit…
Zeewind
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 205 Koele zeewind
ontspande
mijn gemoed
schuimkop en vloed
spoelde mijn
voetstappen weg
ik harkte daar
rouwverdriet bijeen
witte meeuwen
schreven cirkels
tegen hemelblauw
mijn lief
hier vond ik jou
ik loop hier alleen
met jouw schaduw
de zee is ruw.…
Ergens
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 434 De wolf wijst zich
de stilte na, proeft van
rauwe woorden, slikt
de nacht met ruwe brokken.
Afvallige twijgen
kruisen hun degens
willen zich met de
onstuimige wind bewijzen.
Het uitzicht vindt zich
aan de zee waar de ene meeuw
de andere het fluisteren beneemt.…
twee woorden maar...
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.583 Meisje toch
Zegt mijn vader
Twee woorden met omfloerste stem
uit ruwe bolsterkeel
zacht zalvende
traanbevrijdende
porseleintere twee woorden
raken diepe pijn van ons verlies
meisje toch
zegt mijn vader
twee woorden maar
zo zal het hierna nooit meer zijn…
Bezoek aan Riga 1972 (T.S.)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 869 je had een dam gebouwd
je waande je veilig
hij verdween - onttroond -
van de aardbodem
jij bleef achter je dam
toen zocht en vond je hem
ruw, achteloos bedolven onder zwarte aarde
daar sta je - ongekroond -
een bosje bloemen bungelt
hulpeloos in je koude handen…
Blauwe ballen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 348 Haar houten hart ruw,
ze gaf me splinters
in mijn pik.…
Eenmalig
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.368 Vingertoppen wandelen kreunend
Liefdevolle dansen zwetend in beleg
Zij zoeken prangende naar ontlading
Zwijg zij slaafs er wordt niets gezegd
Aarzelend tussen haar trillende dijen
Daar in de gevoelige maagdelijke vallei
Dringt zijn verdwaasd gezwollen roede
Ruw stotend niets ontziend in mij mij mij…
Glad geslepen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 149 drijvend op de woeste golven
deinend op de zee
slijpt zand mijn ruwe kanten
neemt de stroming mij welwillend mee
in vele kleuren tref je mij aan
kom je mij tegen te pas en te onpas
door de golven op het strand geworpen
zo'n prachtig stukje geslepen glas…
WIND OVER GRONINGEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 162 Verdwaalde moegereisde zuchtjes
uit het verre heideland
zweven loom boven de stad
verliezen zich langzaam
in de ruwe fabrieksdampen
die elke geur
willen overheersen of verdrijven
maar sterke zilte luchtstromen
van de Waddenzee
winnen de jacht
hun zuiverheid
doordringt het mensengewoel.…
Overleven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 171 ik had niet verwacht
dat ik me zou
herinneren na zulks
een lange tijd,
hoe ik mezelf moest
openen, in de late
lente, in de ruwe wind
in de nieuwe wereld!…