Adieu
ik heb
met de dood geweend
zo zacht
dat zelfs geluid niet
meer bewoog
woorden
van maagden
een gelukkig kind
blootgefluisterd
in mijn handen
gedragen
langs rotsen
en de ruwe
noordrand
heb ik
het licht
gewogen van
een volle maan
na de vadermoord
in mijn vlees
onder lakens
en dekens van toen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 23 november 2006
Geplaatst in de categorie: psychologie