Alle inzendingen over Skiën blijkt weer ri

-zelf vind ik dit dan weer een dooddoener van jewelste- Mijn kapper zegt me wat twintig kappers vóór hem ook al zeiden: dat het maar goed is dat we het weer niet kunnen sturen, maar toch, ik weet, ik ben een zeikerd, maar toch vind ik die appels duur.…

vanochtend liet het weer weer op zich wachten en verdreef ik het weer weer uit mijn gedachten…

ja, komt het nog een keer ? alle tenten al drie keer extra goed vastgezet en iedereen gebeld want het wordt gevaarlijk en ga zeker niet in zo'n grote muziektent staan om te schuilen maar ja, waar dan wel ? geen idee maar doe iets met het open veld bijvoorbeeld als niemand daar staat en iedereen juist in die tent sta jij…

Wanneer eindelijk de zon schijnt is er niemand die nog moppert, de kou is vergeten, maar zodra de zon achter de wolken verdwijnt is mopperen weer het onderwerp van gesprek!…

Elke keer denk ik weer, Is het warm weer of warm weer? Het komt er op neer, Gaat het over weer of over weer.…

Hier ben ik weer, De najaarszon die wolkgedoofd Het bronzen loof in ’t hoge hout Boven ons hoofd Daglang belichtte zilverkoud, Viel aan de steile hemel neer En overstroomt de grond met vloeibaar goud: Hier ben ik weer!…

Ik dicht dit keer Over het alledaagse weer. Alle dagen weer, Een toestand van de atmosfeer, Hier komt het wel op neer. Weer of geen weer We zien het wel weer.…

De politiek is net zo onvoorspelbaar als het weer, maar ach Piet, daar kun jij niks aan doen, aan al die andere dingen moeten de hoge heren daar in het Haagje wel iets doen, of kunnen ze beter het weer gaan voorspellen? Zou jij er soms iets meer over kunnen vertellen?…

‘t Viel water nu genoeg, of nooit! De wolkenschepen dragen hun lijnwaad al ten toppen uit, die hier gewinterd lagen, de al te lange regentijd: vandage gaan zij varen en vluchten voor de westerwind, die rotelt in de blâren. ‘t Is nat alom: de zoden zijn doordronken; al de paden zijn modder, moze en vuiligheid geworden; overladen is ‘t loof…

Niet mijn humeur, nee zeer zeker niet, maar als je de buitenwereld momenteel ziet, is somberheid troef! De zon, vergeet te schijnen, de regen valt gestaag, toch lijkt het me het wijste, veel te lachen maar vandaag, want; Morgen is alles anders!…

De mensen zeggen: 'Begrijp je 't nog dat weer van ons?' Maar anderen replikeren: 'De evolutie van het weer die kan je nooit voorzien.' Wat deze wijzen menen verstrekt ons enige troost. Weerman Frank beweert hetzelfde met meer geleerde termen. Maar toch zag ik reeds liever de gouden bijen zwermen.…

-vergadering betrap ik me erop dat ik tegen het weer zit aan te kijken ik bedoel de wolken de regen donder en bliksem van deze weken in mei en juni dat wekt in mij dat weer bedoel ik een vage treurnis om wat reeds bijna onherroepelijk voorbij is want nog enkele dagen en het jaar is over zijn hoogtepunt heen de dagen korten het begin van…

gelukkig gebeurt dit niet zo vaak elk jaar maar een paar keer dan is het ook meteen goed raak en is het weer zwaar weer…

wat een zielig weer donkergrijs, koud en veel te nat de winter zwaait hier reeds de plak mijn neus verstopt en zoveel meer hou ook veel liever van de zon met al haar warmte stralen maar nu blijft enkel het water dalen en dat bewijst een overvolle regenton het weer blijft extra consequent begint wel heel erg te vervelen koude regen…

Groeven in het akkerland Gedroogd in hete zon Onkruid overwoekert Waar geen gewas gedijt Hete Bliksem, hagel Regent op het balkon Zomer in het land Belgisch als altijd…

Hoezeer ik je liefheb blijkt niet uit mijn woorden of gedichten blijkt niet uit mijn woede of haat blijkt niet uit mijn blikken of tederheid maar uit al wat ik probeerde, en trachtte, uit mijn hart, bleek hoezeer ik jou lief had.…

Dan ligt zo’n rondworm eindelijk te pitten, Genietend van zijn welverdiende rust, Komt er een prins langs die hem wakker kust, Zo’n Sickbock die hij toch al nooit zag zitten. Dan hoort hij wat die wetenschapper quoot: “Eureka!, er is leven na de dood!!”…

De Friezen hebben veel te weinig water, Terwijl daar zoveel meren zijn en sloten, Maar met dit weer gaat alles naar de kloten, Wat, denk ik, ook van invloed is op later: Straks blijkt al het overgebleven vocht, Nog veel te warm voor een elfstedentocht.…

Weer blijkt dat de bevrijde Irakees Nog altijd niet bevrijd is van zijn vrees.…

Traag verstrengeld dansend trotseren ze de najaarsstormen verliezen dwarrelende bladeren takken vallen knappend af hun verlies doet geen pijn blijkt toch niet onmisbaar groeit meestal weer aan als hoopvol perspectief bij ons doet verlies vaak pijn blijkt missen meest onmisbaar ach waren wij soms bomen stevig verstrengeld in het nu…

De voortgang der techniek blijkt weer een zegen: Voor iedereen die gaarne autorijdt Biedt het mobieltje de gelegenheid De files te omzeilen op de wegen. Alleen - hoe kan zo iemand erin slagen Die informatie handsfree op te vragen?…

Een lege bladzij weer één om te vullen maar ik heb er geen moeite mee geen moeite om te lullen Ik schrijf op zo'n bladzij gewoon allerlei woorden en later blijkt dan toevallig...in de juiste volgorde…

Ik hoor weer ouderwetse oorlogstaal, En zie bewegingen van tanks, raketten, Als op een schaakbord plaatst men nieuwe zetten, Symptomen van een akelige kwaal. Zo blijkt dat, hoe je ook om vrede geeft, Je altijd in een interbellum leeft.…

en elle bogen paraat kende de breuken dwars en overlangs wist van het bloeden heel veel en vooral eindeloos lang toch had ik alles geoefend en soepel gemaakt de realiteit geforceerd een dikke mat geprobeerd en zo wist ik precies wat mijn zwakte was en dus iedere dag wiebelen op de halve maan voor enkels en knieën alsof we gaan skiën…

In onze monarchie wordt kruit verschoten Zoals ook Alexander destijds deed En omdat hij zo veel van knippen weet Verdeelde hij de navelstreng in moten Weer blijkt dat de Oranjes zich beroemen Op nooit de dingen bij de naam te noemen…

Docenten gingen in mijn jeugd al staken Het ging toen ook om werkdruk en om loon Maar onderwijsprotest blijkt doodgewoon Een synoniem voor onverrichter zake Het leed, dat een docent steeds weer moet dragen Is cyclisch als het korten van de dagen…

Dus Rutte wil weer naar Afghanistan En deze keer naar Kunduz in het noorden Ze schijnen je daar niet zo te vermoorden Er wonen louter lieve Taliban Straks blijkt dat we opnieuw zijn voorgelogen Wanneer de eerste kist wordt ingevlogen.…

Vakantie in het altijd mooie Twente Waar was ook weer dat heerlijke hotel? Niet dat ik al te hoge eisen stel Je at daar copieus voor weinig centen Helaas, we hebben het voor niets gezocht Want het hotel blijkt net te zijn verkocht…

één woord splijt zoveel, men beste en geen woord splijt de rest zo laat de ziel zich tanen als een wijn der oude dagen oneven op haar best zo blijkt telkens alles weer alles en niets blijft het Kalistische niets maar jij mijn nobele onbekende maakt van elke dag weer iets…

Een kat is na zes jaar weer terug gevonden Haar naam is Shaffy. Die kent vast geen rust En is wellicht op dooltochten belust Die tot ver buiten Glasgow uit gaan monden Óf blijkt weer dat zo'n Shaffy mettertijd De stilte zoekt? En de geborgenheid?…