Alle inzendingen over Stevig OR Staan OR ring

ik zal stevig in m'n schoenen staan. alles wordt nieuw. een nieuwe start. ik zal wachten op jou... alles.…

Bomen die bladeren lieten vallen, om ruimte te geven aan knoppen, die vandaag op springen staan. Mensen die gewoonten laten vallen, om ruimte te geven aan ideeën, die vandaag gebeuren gaan, zijn bomen van mensen, die tijdloos bewegen. Geworteld zijn. Stevig staan.…

Ben verdwaald tussen Dolers en Orken Vannacht - het Landschap dat Tolkien Louter in gedachten Tot leven bracht - Jij bent bij mij En ik leid jou Door het zwartste Van de nacht Naar het oudste Huis op deze Midden-Aarde, waar ik Eeuwen geleden Nog woonde - En wijs je op De grote zolder Van mijn ouderlijk Huis het landschap…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

staan we nog wel stil bij een rimpel op het water in oeverloos verlangen als deining naar geluk waar cirkels vloeiend weerkaatsen in zichzelf zachtjes breken in golven naar elkaar en ringen van liefde samengesmolten eindeloos groeien als rimpels op het water…

Amarillis Hier is In een zeepbel Iris Hang de bel Aan een ring En de ring Aan je neus Amarillis Schud je ’t hoofd Speelt het licht In de bel Met Iris Schud je fel Breekt de bel Amarillis Waar is Iris Iris is hier geweest Amarillis Aan een ring En de ring Aan jouw neus Wijsneus Amarillis…

ik vertrek en denk licht om de orde niet te verstoren maar stevig genoeg op de glinsterende rails, zwaar genoeg om stevig te staan. op m'n voorhoofd draag ik een mijnwerkershelm met lamp (voor donkere tunnels en zo..). fluitend ga ik de wereld rond.…

natuurlijk zie ik het craquelé op ons huwelijkshart het bloedt door verdriet verlies en nalatigheid wonden worden steeds geheeld door op wacht staan bij elkaar elke dag is liefde nieuw kom, reik me je hand in onze ringen staat: compassie gegrift voor levenslang…

Midden in het leven staan best wel met beide benen stevig op de grond maar toch nog vol van dromen af en toe best wel verrekte onzeker maar dan is er het vertrouwen op de fluister in de wind…

het tikken van mijn ring op het metaal…

Ik heb zonet mijn kruk in de hoek verlaten Ik zie mijn opponent Dit is het moment van liggen of staan van doorbreken of gaan IJzer gerinkel Beiden klaargestoomd Adrenaline stroomt Bloed vloeit Agressie bloeit In een oogopslag Arriveerde een mokerslag zwart…

Van geluk, Het is gebeurd nee, er was geen enkele vrees toch vanuit een onbekende hoek gevloerd een harde dreun niet aan zien komen maar raak die klap ja, verstand is zoek. De tegenspeler is ook down ook die is niet meer bij kreeg ook een harde dreun geplaatst gevloerd dan toch weer op de benen komt begrijpt niet hoe dit zomaar…

Met gesloten ogen kijkt ze door mij heen, grijpt een hand en schuift als een ring de herinnering om mijn hart. Een geest verdampt, stolt en neemt genoegen met een ander lichaam, tijdelijk, tot ook ik verwaai. ------------------------------------ uit: Tot ook ik verwaai (2009)…

Een vrouwtje dat kwam uit Stavoren dat leek voor de liefde geboren Haar minnaar die zei Doe hèt maar met mij Je ring is nu toch al verloren…

In Amsterdam durft men hard op te treden Dat oor van Piet, die blinkend gouden ring Is bij de intocht een herinnering Aan ons schandalig slavernij verleden Zo wordt een kinderfeest voor je het weet Tot op de laatste pofbroek uitgekleed.…

de ring dag begint meisje wacht zit alleen op trap van steen kleur rood meisje zoekt zon schijnt blad valt op steen met mos kleur groen meisje voelt lichte bries blad ruist aan tak van boom kleur bruin meisje ruikt frisse geur blad ligt op muur van kerk kleur geel meisje tuurt ring rond vogel vliegt tegen blad…

Zo’n bergbeklimmer zal wel stevig balen En menen voor een ton te zijn geflest Als hij daar hoog op de Mount Everest Voor wachten in de file moet betalen. Een slag, die hij op zeeniveau kan slaan: Hij mag hier gratis in de file staan.…

– En dan klapt Anky dravend uit de school: ‘De hele wereld kust jouw paardenvoetjes, en ik ben Amazone trippel A’s, de ringen van Olympus staan symbool!’…

nog wankel en stevig aangedaan…

Het zuchten omgeslagen in een schuchtere lach, berichtje wat de dokter gaf, was een soort van positief! Niks gevonden was zijn commentaar, we lieten de lucht ontsnappen naar: dat was geen echt ongerief! Niet helemaal verschoond van een vervolg traject misschien wel logisch ook, is dit een last minder, van beide schouders! Want…

mij te bevrijden maar in een poel eindigt mijn lijden schoon gewassen van het slijk Ring na ring…

Kijk hoe bomen met hun wortels stevig in de grond daar staan maar ze kunnen nooit en nergens naar hun vrienden zoeken gaan. Jij en ik en lieve mensen kunnen elkaars hart doen slaan zo zijn wij ge- lijk en anders dan de bomen langs de baan.…

Ik ontving een schakel- armband en een ring ze zaten als gegoten vast en zeker ook de weg welke ik ging ze liggen in de la van mijn herinne- ring…

Ik was mijn ring niet kwijt, hij paste mij niet meer.…

gedachten zoeken vorm ik vang ze in beelden zoek daarbij de woorden onzeker staan ze daar op lange dunne lijnen wiebelende koorddansers zinnen ontrollen zich als stevige touwen geven houvast aan gedachten en beelden gevangen in woorden…

Verschuilen in de liefde ik hou het liever vast stevig met twee armen maar waar moet ik gaan staan?…

Meneer pastoor kwam zondag voor me staan En zei: “Zo, jongen, doe je mond maar open." Veel liever was ik langzaam weggekropen, Maar met zijn handen drong hij stevig aan. Nog net op tijd deed ik m’n hoofd opzij, En riep: “Die hostie is niet glutenvrij!”…

Ik zie ze stevig aan hun lijsten trekken, Ze zijn niet één dag van de buis te slaan, Maar na half maart zal er iets moois ontstaan, Al staan ze nu elkaar nog af te bekken. Want na de uitslag zien we met z’n allen, Hoe zij elkaar weer in de armen vallen.…