Alle inzendingen over Verblindende bluf

Om wat voor redenen ik je spijtig ook laat gaan in vrijmoedige armoe daar je het leed verblinden kan; alleen op grond van ons fundament in de Edisonlaan, jouw zaklamp dan uitschijnt over een gebroken dakpan.…

Ik huilde de wind koesterde mijn verdriet achter een waas van transparant Eerst verblind ontworstelde ik mij van de dwaasheid te groot te zijn Ik voelde me weer kind toen ik het raakte zonder minder of meer te zijn…

Er nadert iets ontzagwekkends, dat niets ontziet en alles ontzet, dat ons hagelend zal bespringen en bliksemend zal verblinden. Een klaarlichte nacht, die alles zal verduisteren. De weerberichters hebben gesproken. De dag is gesloten.…

Deze nacht keek ik en zag sterren, jouw lach Eerst keek ik en zag niet verblind door verdriet Samen is simpel Samen is fijn Ik ben anders door bij jou te zijn…

De traan, Die zijn ijzeren spoor achterlaat Langzaam langs mijn wang glijdt En zijn bestemming niet weet Door de mist verblind Niet wetend wat er komen zal De traan Daar gaat er weer eentje…

een gerenommeerd man van herhaalde naam als het ware zodoende niet van vrouwelijk geslacht deed jurken lichten en spoorslags ogen verblinden zonder aanzien van jaartal tot aan het einde bericht…

Kijk en zie haar staan de lampen zo fel het verlicht en verblind het zicht Aanschouw hoe ze verdwijnt in jouw ogen verschijnt niets te aanschouwen behalve het licht Kijk Lach…

een verblindend tegenlicht tussen wolken en de stortregen is de koning al kijkend naar voren is in spiegelbeeld te zien een lucht helemaal verdicht in donkerheid en duisternis de weg is verdwenen de korte en de lange lijnen ben ik bijster oevers zijn verrezen in deze zeer korte strijd en ik zie zelfs de golven verworden tot de regen…

Op water blauw Als azuur varen Sloepen heen en weer - Als klompen met Of zonder zeil Zoeken zij hun heil Op 't allermooiste meer En ogen verblind door Zoveel schoonheid In een uitdrukkingsloos Gezicht lijken dood en Voor zoveel moois gezwicht Italië, Ledromeer, zomer 2012…

Van alle auto's in de regen die suizen langs mijn raam, koplampen aan, en die passeren door de bocht van de weg, hoop ik maar dat ze ergens heengaan en dat het telkens andere auto's zijn en niet een reeks die zonder reden telkens opnieuw wordt rondgezonden door steeds dezelfde onzichtbare gek ---------------------------------- uit: '…

dit groeiend groen vijvertje heeft armen die de zon omhelzen ogen die verblindend schijnen en de rondingen van een gulle moederborst het is gevuld met fris, blij, kindergelach met de vrijheid van ongedwongen samenzijn…

verbrande zielen, verblind door hebzucht alleen voor altijd.... eenzame dagen, vervuld van haat voor altijd verloren... verloren wegen, verwijderd van redding. hulp is nodig.. wij wachten.. zolang het nog kan...…

Er waard een gekte door ons land Machtsgeil verblind in retoriek Tonen zij hun zieke politiek En zijn tot het laagste niveau aangeland. Uiteindelijk wil dit soort heren, Onmachtig door het compromis, gaan regeren.…

De sterren stralen als kristal het is de goudenregen van het heelal verblindend is de maan die zich totaal open heeft laten gaan het is een prachtig gezicht al dat flonkerende licht de juwelen van de nacht hebben een enorme aantrekkingskracht.…

hoe heb ik je lief gehad in het gebed van gisteren in werk van mijn handen of in die blik die lach die lichter is dan zon die heller is en fel verblindend in een oogopslag mijn hart klopt af en eindelijk geen tegenslag…

'Ik ben happy' is pure bluf. Gevoel dat past. ------------------------------------------ Uit: 'Stof bedekt niet', 1991.…

Weer laat ik door de voorjaarswind mij vangen, weer dwaal ik als een kind door lentes land, verblind van licht, met overbloosde wangen.…

een beweging gevormd door haar hand een klank gevormd door haar mond de nacht gesheiden van het zwart de stilte gehuwd met het woord wanneer haar ogen mij verblinden wanneer haar lippen mij verstommen dan zal ik de liefde beleven…

Na de fikse regen blinkt het bos verblindend.…

ik stap behoedzaam in de kille ochtendstad verblind door de lage zomerzon langs hondenpoep en nachtbraaksels van vierenden zonder grenzen : ze aten spaghetti kip met curry en friet wat de honden aten weet ik niet…

In de spiegel stralen donkere ogen zij kijken de waarheid naar het licht ontnemen in het duister helder zicht wat heeft een mens er ooit toe bewogen om een glazen ziel uit te vinden misschien om de leugen te verblinden ?…

open ogen verdragen weing licht in een wankel jaargetijde versleten levens uit de lijst gehaald verblind ten val gebracht ijskoude handen op het hart gedrukt is het ooit zomer geweest?…

jouw wit was streepvrij de intense onschuld verblindend nauwelijks raakbaar door contrastuele weerspannigheden zacht ebde gesluierde schoonheid weg een spoortje hemel achterlatend in de neerslag van tijdloos goddelijk genieten…

Zoals de zon mij kan verblinden. Tegen mijn euforisch droombeeld. Kon het magneet ons maar binden!…

In een ogenblik droom ik vlucht ik steeds verder weg tot er niets meer over is Ineens gaat de tijd verder terwijl het stil ligt Op dat moment doe ik expres mijn ogen dicht En dans ik mijn dans in het verblindende licht…

Je kijkt me aan maar ik zie je niet verblind door de scherven van mijn verdriet Je praat tegen mij maar ik hoor je niet Doof door het geluid van mijn razernij Je raakt me aan maar ik voel je niet Immuun voor de warmte die jouw hart verspreid Je staat naast me maar toch ook niet Kilometers gescheiden door de grens in gedachten…

Door liefde verblind. Aan jouw verwachtingen voldoen. Mezelf willen overtreffen. Verlangend naar een eerste zoen. Tot ik ziek werd van verdriet. Ook al zag je het niet. Voel ik me als herboren. Of ik je nu wel of niet kan bekoren. Tevreden met mezelf. En jouw liefde zal altijd bij me horen.…

Zijn net als spiegels in de boom, vervormd verkregen beelden versterkt door verblindende lichtjes. Als deze uiteindelijk doven vervliegend als in een droom waar je mischien in ging geloven Glimmende, kleurrijke kerstballen in duizend splinters uiteengevallen…

Verblindend zonder feeling, Eenzijdig, maar verdeeld onderling. Samenhangend zonder verbintenis, een struikelblok, in plaats van een hindernis. Toelaatbaar zonder meer, maar ongenaakbaar steeds weer. Verdoemd in ergernis, een leugen zonder betekenis.…

Daarboven blinkt verblindend zonlicht, tot dalen bereid.…