251 resultaten.
Hartsteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Zwijgend kijkt zij van licht naar duister
geniet van elk mooi moment
soms glijdt er een kille huiver
wanneer er plots een haas langs rent
toch wil zij de kleuren bewaren
voor de dagen somber en lang
bladert dan peinzend in haar fotoboek
vaak met weemoed, soms wat wrang…
Wrange vruchten van perfectie
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 2.704 in zijn scherpte proeft
vruchtvlees verbitterd van strijd
liefde en lusten te combineren
met zware verantwoordelijkheid
tot in zijn vezels de perfectionist
doordrongen van hetgeen hij
voorschrijft en verbijt
als onverteerbare pillen
onder de bogen waar hij verblijft
verzuurt weldaad in streven
hij raakt het zoete in zich kwijt…
DE ZEE...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 673 Woorden als pijnpunten,
als grimlachen,glimlachen,
omarmingen, kussen en
wat dies meer zij
Wat is wrang?
wat maakt blij?
misschien beluister ik het
aan de zee, in de zee, op de zee.…
Banaal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 345 In hemelse gedachten
Van perfect schuin
Lijkt ieders schemer
Herbouwd uit puin
In kort bedwingen
Van wrange pijn
Lijkt bitter water
Gerijpte wijn
In minzaam spotten
Zonder respijt
Vernauwt de waarde
Van menselijkheid
Zo onbeduidend
Immer banaal
Verdringt exploten
Creëert verhaal…
geen wraak
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.285 Als ik geen hart of geweten had,
dan verzon ik wel wat wrangs.
Als ik geen angst of vrees bezat,
dan ging ik nog eens bij je langs.
Als ik niets meer heb te verliezen,
en vind ik het leven niet meer fijn.
Dan zou ik voor de wraak kiezen.
En mag jij ook eens bang gaan zijn.…
TWIJFEL
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.032 Bang
Zo graag willen
Niet durven
't Is zo wrang!
Gebroken
Beschadigd
Door 't verleden
Angst onuitgesproken
Breekbaar
Twijfelend
Tot hier, niet verder
Zo steek ik in elkaar
Verward
Zo graag willen
Die stap zetten...
Naar jouw hart
Verdriet
Geesten uit 't verleden
Die alles steeds verpesten
Op liefdesgebied.…
Vertrokken vlinders #2
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 314 De vlinders verdwenen
Maar de geuren bleven hangen
In een vacuüm van
Het verleden
Geuren zoet en wrang
Die onweerstaanbaar
Worden opgenomen door
De vroegste dauw
Tussen de struiken
Vervaag je in de grijze lucht
En spreid je vleugels
Ver van mij vandaan
De vlinders verdwenen
Samen met jou
En lieten mij achter
In een schimmig verleden…
onbegrepen gedicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 214 men stuit op
wrange hindernissen
en breekt de tong
op lettergrepen
weerom blijft men
als lezer in 't ongewisse
en de dichter onbegrepen…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Prince, mag ik je vragen
niet om mij te treuren, niet
om wrange beelden, niet
om onze weelde ener fel-
begeerde herinnering?…
Het verdriet
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.291 De tranen van een moeder
Geplengd in pijlloos verdriet
De tranen van een moeder
Tranen die men veel te vaak niet ziet
De tranen van een moeder
Die ons voor altijd zullen betasten
De tranen van een moeder
Die diep het hart grievend belasten
De tranen van een moeder
Een verstikkende colage in wrange kleuren
De tranen van een moeder
Het…
Huil niet om mij
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.168 Huil niet om mij
Bij dit wrange afscheid
Maar wees liever blij
Het was een fijne tijd
Beween mij niet
Voel je niet alleen
Maar leef en geniet
Van allen om je heen
Laat geen traan om mij
Het leven is zo mooi
Dus leef en wees vrij
Verwelk niet in een kooi
Heb om mij geen verdriet
Jouw leven is niet af
Dus grijp het en geniet
Al sta…
afscheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 439 O hij heeft gezocht, een leven lang
naar een plek onder de appelboom
maar wat hij vond was veel te wrang
hij gelooft niet langer in die droom.
Dus broeders, zusters treur toch niet
al gij hem dra mocht vinden
Besef, al brengt zijn dood verdriet,
niets kon hem hier nog binden.…
einde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.532 muziek is geen troost
geen muziek evenmin
voor momenten
van 't diepste verdriet
is elke melodie wrang
iedere stilte ontoereikend
op die laatste weg
ontbreekt begeleiding
mist bestemming
iets noch niets
geen markering
houdt iemand hier
nog een tel vast
of punt zeker
de hand die je nog
in een uiterste poging
grijpen wil wijkt…
AFSTAND NEMEN
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 775 Waarnaar ook maar zijn hart uitging
in hoop of stille mijmering
bleek te ongrijpbaar in de tijd
of viel ten prooi aan wrange nijd.
Wat hij beoogde kreeg geen vorm
alsof zijn schijnbare levensnorm
met regelmaat verminkt, verkracht,
elke zekerheid tot twijfel bracht.…
spot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 313 wrang is de spot
in het licht van de ochtendzon
waar mijn god blijft het avontuur
is al wat blinkt helder klinkt
schijn venijn en apenzuur
lachen moet
moet niet
lach niet
als het moet
koester in de lach
je diepte van verdriet
onverdiept gaat het niet
zet de spot op jezelf
bespot de gedachte aan het zelf
zelfspot is om het even
je…
Zo moe zijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 155 Zo moe zijn
elke dag
zo moe
dan geen lach
Zo moe zijn
steeds weer, jarenlang
zo moe
zo wrang
Zo moe zijn
geen energie meer
zo moe
alles gaat tekeer
Zo moe zijn
ondanks pillen
zo moe
je zou anders willen
Zo moe zijn
maar sla je er doorheen
zo moe
maar positief is wat ik meen
Zo moe zijn
maar geniet van wat er is
zo moe…
Mijn zonne-schijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Alles verlaten achterlaat
teruggeworpen op zichzelf
terwijl ze haar gewelf
ontspint als Groot-Gelaat
van dood en wrange waarheid,
zomers tot illusies maakt
dan komt kille eenzaamheid.
Een vechten tegen haar verraad
in angst en bitterheid,
die de dood ontwaart.…
Leegte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 761 Soms doorzien ze nu hun eigen spel,
Maar verwikkeld en verslaafd,
Blijven zij toch een stel,
En de "verstrikkingswet" gehandhaafd,
Zo leefden zij samen lang,
Lachend en weinig pratend,
De illusie werd erg wrang,
Toch gaan ze door... stilletjes elkaar verlatend.…
jouw poëzie
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 629 jouw woorden in een stank
van poepluiers
afbuigend langs de afvoerput
van deze wrange wereld
jouw poëzie verschoond
in regengordijnen
gladgestreken met een
vooroorlogs strijkijzer
jouw zinnen eens geschreven
in een brevet van onvermogen
verzinsels in een taal
die ons wereldvreemd is
jouw gedichten waarin de
bliksem is ingeslagen…
ademnood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 276 de badjas ademt dons, rond
roosjes op een oud gezicht
ze lacht
het wrange dat voor ogen stond verzacht
als zonlicht rond een schaduwrand
met in haar handen
slechts nog dat
wat niet meer verder ligt dan wat
de morgen haar zal brengen
het tijdspad is vermist, hij ziet haar oude ogen
rond zijn handen op haar hart
ligt het zwarte onvermogen…
Rampzalig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 Zakjes vaderland zullen later
de diepe bres opnieuw dichten
doch de brakke tranen zullen
wrang en bitter nasmaken.…
uit zinnig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 zo wandel ik door woorden
trek ze aan en
stoot ze af, de
richting onbepaald
hun eigen graf
begraven in een vreemd geluid
ik hoor een meeuw
zijn schreeuw lijkt
veel op uitgestorven klanken
wrang weggetrokken
uit het laatste geluid
dat heelhuids langs
mijn oren vloog
hoog, heel laag of
fluisterend
ontluisterend stil
begin ik…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 74 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
UITGEGETEN
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.766 Je hebt alleen
het lege bord
weer in de kast
gezet
en hongerig
en onvoldaan
ging je meteen
naar bed
Het rommelt nu
al uren lang
steeds weer voel je
de pijn
dan speelt het op
de wrange vraag
hoe ‘t hoofdgerecht
zou zijn
Het zoete dat je
proeven mocht
smaakt enkel
bitter na
Heel even maar
was hij jouw zoon
en jij was…
Als de avond zucht
gedicht
3.0 met 13 stemmen 7.347 Je zit wat onderuitgezakt
op een bankje in de duinen
waar je uitkijkt over zee
de vergane glorie straalt
van het matte in je haren
waar het goud van ooit
nu grijze strengen strooit
je hand streelt oud fluweel
dat plooit rondom je dijen
hun schoonheid lang passé
je blikken staren wrang
over het ebbende getij
en in het doffe van je ogen…
Ellips van "zijn"
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.306 kwetsbaar hun droom
doorprikt als vrucht
water gluiperig gen
toevallig verdwenen
tijdloos gevangen
liefde nu ver weg
noch fout noch goed
stop leven ga dood
prille prematuurtje
voorwaardelijk verstoten
of slechts cellenhoop
toekomstleeg gewist
wrange vervreemding
versteent zij die
nu in vragen verloren
ze straks ook doden…
De zeis
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 336 Antwoorden zoeken wij, bitter en wrang,
tot de tijd heelt en de pijn zachter,
maar dat duurt lang, waarom zo lang ...…
Verwerken
netgedicht
4.0 met 139 stemmen 13.342 Nu de mist is veranderd
In een helder blauwe lucht
Nu de wonden zijn gaan helen
Werpt verdriet zijn laatste vrucht
De pijn maakte plaats voor leegte
Die leegte bleef niet lang
Want niet alles in het leven
Is is kil, donker en wrang
Eenzaamheid werd weggevaagd
Door een streling van geluk
En ik begin te vergeten
Wat nu heel is was toen…
opstanding
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 87 onder de oude herfst beweegt al
nieuwe lente, spaarzaam krijgt
gestorven blad een glinstering vol
kleur
dwars doorheen de broze nerven
verven bloempjes zacht het bruin tot goud met wit
hoe wrang toch deze winter is- ze zijn er al
en laten mensen glanzen
het geeft niet dat het koud is
de treurzin van de kortste dag
verlangt niet meer…
VOOR WIE DE SCHOEN PAST
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 526 is dit een wrange grap
of de trietstheid ten top
hoor ik mezelf hardop denken
mijmerend over de juiste reden
probeer ik mij iemand
voor de geest te halen
uit mijn kennissenkring
die barvoets door het leven gaat
maar het lukt me niet
Lejo van Kuijeren…