Alle inzendingen over aanwezigheid voelen

het onzegbare verpulvert op gloeiende mazen van mijn woordenzeef soms is een zin bijna aanwezig in een verdichting dan voel ik een glimp van een korreltje onstoffelijk goud daarom hou ik van Don Quichot, Dali en Pablo Neruda…

Ik lees een tekst zonder te lezen, toch ik voel zijn aanwezigheid. Het is altijd donker, donker voor mijn ogen, donker in mijn hart. Het is leeg daar binnen, want mijn ware ik heb in nooit kunnen zien.…

Ik voel liefde, en die maakt ons mooi, die maakt mooi wat we doen, twijfel niet .....Voel wat ik voel .....dan voel ik wat jij voelt…

Ik was alleen, Nog steeds zo alleen Wanneer ben ik eens niet alleen De stilte valt Als een muis in huis Zo stil dat het is, Maar plots voel ik het, De aanwezigheid van iets Mijn gedachten gaan er heen Dan zie ik iemand Ik mag haar En zij mag mij We worden verliefd En ik voel me niet alleen De stilte in huis Die is verdwenen…

Een aanwezigheid ontvouwt zich en maakt me wakker. De nacht spreidt haar vleugels en draagt me door de tijd. Ik zie vader onderwijzen. Zijn zoon leert luisteren. Ik weet dat ik zijn bezit, zijn leerling ben. Ik zie mijn moeder terug. Ik voel haar zeker weten. Zij wist zeker wie ik was. Wie ik werkelijk ben. Haar bevrijde zoon.…

In mijn pen is dezelfde kracht aanwezig die bloemen en planten doet groeien,... God heeft mijn diepste wezen geraakt Ik voel mij een pelgrim op zoek naar het oneindige een innerlijke kracht die ooit het heelal in beweging bracht.…

zo af en toe voel ik in gaan en staan je vleugels van aanwezig zijn de kleine hint een zacht begeleiden het geluid dat niet is te vermijden in opmerkzaamheid er is nooit de discussie van eigenheid wij delen dit bestaan waar wij ook gaan zonder interventie kruip ik onder zachte vleugels als bescherming tegen angst en pijn…

Ik voel je aanwezigheid. Ook al ben je niet meer hier. Kijkend omhoog. Ben je bij me op een andere manier. Die ene felle ster. Straalt die daar voor mij? Je hebt het leven wel verlaten. Maar zo blijf je toch dichtbij!…

Het is verdwenen Als sneeuw voor de zon Als een blaadje in de lucht De tijden van komen Veranderden in tijden van gaan, nooit meer zien Het missen van jouw lach Als de mooie ochtendzon, Het voelen van de aanwezigheid Geschreven in de ziel Als een herinnering aan jou Zal ik altijd aan je denken…

Welke als gevolg van mijn korte aanwezigheid ontstond. Waardoor ik thans spontaan dikke druppels ween. Voel me schuldig aan 't vele leed; en krimp ineen.…

Ik wil je voelen heel dichtbij Je even aanraken De tastbare aanwezigheid Van je warmte en liefde Heel eventjes maar Ik wil je voelen meer dan ooit Warme zachtheid die je straalt Omringd door passie en vuur Ik wil je voelen heel even maar Die gedachte kleurt mijn diepe wens Om jou nog even aan te raken Die zachte onuitgesproken wens...…

Zonder te kijken voel ik jouw aanwezigheid. De ruis van een blad, de vlucht van een vogel, een ster die mij toelacht. Zonder te geven ontvang ik jouw liefde als een golf die komt. Het verlangen jou te mogen raken verdwijnt. In ieder wezen ben je nu aanwezig, talrijk, zichtbaar verdwenen.…

Als je met zijn tweeën kan genieten, Van elkaars aanwezigheid. Het warme gevoel, Het bloed dat door je aders jaagt, Je hart dat wild tekeer gaat. Voel je dan vreugdevol, Omdat je zoveel geluk vond.…

Een wonder Dat is wat jij bent Jij laat me voelen In iedere huidvezel Dat je aanwezig bent En op me loert Je ogen Als zwarte meren Die alles zien Die mij zien Alsof je stiekem Over mij waakt De invloed Die je op mij hebt Is beangstigend En groots Maar vertrouwd als Een wonder…

mijn hart brandt geen pijn van vallen zelfs niet van overlijden pijn zo schraal als zuur het trekt door je lichaam bij het overdenken het had anders kunnen zijn een verschil van een dag een verschil van een e-mail misschien niet meer ik voel die pijn van niet aanwezig te zijn op die dag dat zij zich haar leven benam…

De liefde die ik voor jou voel is geen obsessie maar een fascinatie simpelweg gevoed door jouw stijl, jouw gratie.…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer Verdwenen, Daar achter de wolken En ik? Ik zie geen sterren Enkel een donkere zomerlucht…

wereld warmer in innig leven met uitgestrekte handen ontvang ik tederheid in trilling betoverd in bestaan van licht voel ik de kern in mij sprakeloosheid in onbeweeglijkheid verstaanbaarheid kom ik tekort maar aanwezigheid hoger dan de lucht onverschilligheid wegkwijnend in kenmerkende herleving…

ik ken het perspectief van oneindigheid voel eeuwig zijn in breekbare momenten aanwezigheid is een gegeven dat in geloof een spirituele basis heeft gekregen natuurlijk is er nog niets bewezen maar in de cirkel van leven zijn wij elementen uniek en vrij in de openbaring ooit van onze nog niet manifeste talenten…

ik voel je warmte hoor de melodie van je aanwezigheid jouw ogen geven mij de hand die op mijn schouder rust je lach verstaat in stilte mijn verhalen van de dag jij maakt alles mee ook waar je vroeger niet kon komen zijn wij voortaan met z’n twee…

Gods aanwezigheid willen bemerken of al biddend en peinzend mogen voelen? Geloof is voortgaan door moeraspoelen, na vallen 't vertrouwen op de Heer sterken: Diens leiding worde in wijd leven aanvaard, Zijn wens bij dagelijks denken bewaard.…

ik zie het dons zweven in de ochtendzon wanneer het licht zich over je huid verspreidt ik wil je minnelijk raken, voel al warmte opkomen in mijn lijf samen met jou zal ik de eerste lentezuchten slaken de winternacht met mijn ogen bevechten als ik de schaduw nog sluimerend aanwezig uit jou verdrijf…

Als ik m'n ogen even sluit voel ik je lippen op de mijne, hoor ik beloften zoet. Je gedroomde aanwezigheid wordt bijna tastbaar. De ademtochten... Ze snellen voort, worden een verleden.…

in het tikken van de klok proef ik de dagen geluiden vragen mij erbij te zijn ik zie de dingen tastbaar voor mijn handen hun vormen raken mij ze ronden zo mijn wereld in aanwezig zijn ben ik nu mijn bestaan of maakt er zijn het leven aan de gang voelen, lachen, dansen springen, laat de jaren dan maar swingen ik ben er nog niet…

Aanwezigheid is af en toe bijna aromatisch. Tastbaar is het niet. Zoals een hond de etensgeur uit de lucht tracht te happen. Zo vluchtig kan het zijn…

Jij een woord van drie letters Een gevoel van begrenzing tussen jou en mij Een besef van aanwezigheid van jou in mij…

Wil ik je alleen maar verblijden met mijn aanwezigheid....…

De huismus wordt het meest geteld, hij is nadrukkelijk aanwezig, Verbazend ijverig en steeds bezig. En wij zijn zeer op hem gesteld. Dus "huismus"als U zich niet meldt, wordt U hier ook niet geteld.…

rituelen behartigen zijn houvast als bevestiging van de dag en avond het is zijn spel waar schaduwen niet lijken te bestaan en hindernissen ontweken worden door de onmacht van het zien toon mij dan jouw huilen, jouw lachen jouw honger schreeuw ik hem toe jouw spreken, jouw stem of de grootte van jouw wereld laat me zien waarom…