Alle inzendingen over besef van 't byzond

Half op weg besef ik waar ik sta half op weg zie ik mijn grenzen half op weg voel ik waar 't om draait half op weg weet ik haarscherp wie ik ben half op weg kijk ik om en ga dan fier vooruit…

In mijn ogen is besef Vertraging van licht In mijn ogen is leven Dragen van besef Koesteren van licht…

Muziek bespeelt de snaren van mijn hart die mij verklaren gevoel van onvoorspelbaarheid 't besef van jou aanwezigheid Muziek gevormd uit tonen t' Kondigt mij De Jezus aan in gedachten bij personen die naar Hem zijn toegegaan Muziek die mij doet dragen in gemis en in verdriet en met zoveel vragen 't is de Vader die mij ziet Muziek van…

Kon ik je verlossen van al je problemen, dan zou ik `t doen. Maar ik besef ook wel dat als deze dingen , voor mij onmogelijk zijn, Ik kan geen bergen bouwen, ook geen lichtgevende regenboog. Laat mij enkel zijn wat ik ben, Een goede vriend die aan je denkt.…

Met ouder worden zou de wijsheid komen en ‘t diep besef dat alles ijdel is, maar soms komt iets van vroeger in mijn dromen en hoor ik weer een klank geheimenis; dan zingt mijn ziel opnieuw van dankbaarheid al is er weemoed en een hart dat schreit.…

Heel langzaam trekt de Lente door de lucht De kale tak, bedwelmd door Winters' ether Wordt wakker, rekt zich uit en wordt bevrucht Door nieuwe krachten: alles wordt completer Besef o mens: als u de Toekomst op wilt vangen Dat Zij respons geeft op 't signaal van uw verlangen…

soms is poëzie de juiste mix van schilderkunst en hemelse muziek verrijkt met zorgvuldig afgewogen woorden die de dichter toevoegt zoals sommige woorden in zinnen het vers doen opfleuren zo'n moment beredeneren met het besef dat 't wellicht morgen tot iets zal leiden…

dacht dat ik niet blij kon zijn zonder man heb nu voor 't alleen zijn gekozen en besef dat 't makkelijk kan en is 't moeten uit den boze, ik moest er altijd voor hun zijn nooit tijd voor mijn eigen ik dat deed me wel weer pijn, maar maak me nu niet meer dik voel me bevrijd van de lasten doe nu wat ik zelf wil, mannen zijn soms rare gasten…

Perfectie in dit leven is iets wat niet bestaat geloof me maar, ‘t is oprecht dat wat perfectie heet en hierboven staat is eerder iets wat ooit werd beslecht! Een ieder mens maakt fouten, bij de vleet echt, ‘t is een voldongen feit wie denkt zonder fouten te manoeuvreren is ‘t besef van “ leven “ een beetje kwijt!…

Hij loog dat 't gedrukt stond, voor háár sprak hij de waarheid... Hij stál als de raven, gaf haar bloemen, van haar eigen geld... Wist zij veel... 't Heeft járen geduurd, voor ze tot 't besef kwam, dat ie een losbol was, d'r in de maling nam, een rad voor ogen draaide...…

't Spel wat óver is, is voorbij, je kunt 't ook óverspel noemen. 't Spel gespeeld door jou en hem, verdriet over liefde, die niet mag. 'k Had zo graag, 'k zou zo graag, ach, 't mag gewoon niet! 'k Zeg je maar één ding, je moet het met rúst laten. Een héél gezin gaat naar de knoppen, omdat jij en hij verliefd zijn!…

ik blaas de kaars uit weg alle schijn van de dag even rust de nacht is mij lief de aarde draait wel door om licht en donker de mens ook om zichzelf ik blaas de kaars uit even weg van alle schijn…

ik ben jouw rots in de branding zeg jij zo vaak maar bij wie kan ik schuilen bij wie kan ik huilen als een kind dat het volwassen zijn soms zo moeilijk vindt en toch ik ben jouw rots in de branding je fluistert en je droogt mijn tranen…

't Is kil in mij warmte verdwenen Ik ril en zoek wat zal ik vinden ? 't Is koud in mij woorden zijn weg Een angst sluipt naderbij wat zoek ik? 't Is warm in mij de kilte verdwenen Woorden komen terug heb ik het gevonden?…

Droom voorbij jij vervaagt tot een schim in de verte Langzaam ontwakend een glimlach in m'n hart 'n herinnering Geleefd en gevoeld in woord en gebaar Gezien en geroken jouw huid jouw haar Jouw liefde bracht geluk verdriet en pijn 't Afscheid heftig intens maar volmaakt Jij, alleen jij bent degene die ook m'…

't Kind onwetend zuiver spontaan 't Meisje hopen en geloven nog onbevangen De vrouw bereid tot geven en ontvangen 't Leven eenmaal gegeven geen weg terug ...…

vertonen tonen Geslaakte kreten stilte verstomd 't einde ... zuchtend verzuchten…

Ik verveel me, kijk naar buiten, wat een regen...naar een rondje om kan ik fluiten. Wat zou ik graag zonnen, op het platte dak van de buren, helaas kan ik slechts naar buiten gluren. Maar morgen weer een dag... in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…

het licht beroert en hoe onvolgroeid was ik het dromende kind er werd gespeeld, gekneed, gevormd onder de schaduw van witte onderkleren het schreeuwt het beeld in mij verdwenen toen ik wilde huilen om de pijn die ongetwijfeld komen zou er was niets meer dan lichaam en een volle, vuurvluchtende maan…

Wanneer gespleten tongen woorden slaan en lippen blauw zelfs kou kunnen laten bevriezen zullen veren gedoopt in huid op huid het dons altijd kunnen verbloemen al blijft de gift git het blanke vel leest naamloos…

krijg het beeld niet uit mijn geest helder alsof het gisteren is gebeurd bij elke herinnering brandt ‘t dieper in de tragedie werd deel van mijzelf voedt eeuwig kwellende weemoed de tijdachtige afstand tussen ons groeit het graf erodeert, bloemen verdwenen ouderen sterven en jongeren vergeten graf lijdt onder de tijd die ons scheidt…

Ach, men klaagt hier beneden immers altijd: Met het weer, is 't niks gedaan!…

Ik zie hem steeds in groot formaat verschijnen In alle praatprogramma's op TV Ook in de krant krijg ik hem steeds maar mee En telkens kruipt mijn hart in de gordijnen Want een keer was genoeg, ik hoef sindsdien De kop van deze creep nooit meer te zien. De foto's van kinderpornograaf Robert M. zijn in de media alomtegenwoordig.…

dat van je hand dat van het woord in de zon dat van je armen om dit alles op een zomerdag witte waterlelieknoppen dat tussen vruchten en de vlinder op een seringenboom dat wat je streelt over mijn buik in een zachte stroom samen als dragers van wat jij en ik verwachten terwijl de tijd kronkelt in het licht dat van je hand intiem zoals 't…

Beter is het, ’t lot in eigen hand te nemen, dan een ander over jouw lot te laten beschikken!…

Uit de cocon en vaak verpoppen vlinders zich in verwijzing naar het doel als intrede van de winterslaap. Ik waak in een berg van witte watten, waar de zon door straalt en de frisse wind mij binnenhaalt. Als een klimmer, die zwemt naar de top, in de zoete weelde bovenkomt, ik ontwaak, verstomd die de diepe nacht met mij deelde. Uit…

Na de eentonige Po-vlakte - talloze logistieke bedrijven - de menselijke heuvels en dalen: Toscane in hoogst eigen persoon! Als de bus is voorgereden, heten vlamcipressen ons bijzonder welkom: 'Voeg u in Het Landschap van de Italiaan.' Opvallend veel appartementen delen de golvende horizon. Ooit vocht Hannibal hier tegen plaatselijke…

niet dat ik haar zoek of juist wel het zal de lente zijn die mij beroert of verlang ik naar mijn huis waar de duif koert ik zie hem vaak in de ochtend op het hekje waar nu, zo neem ik waar, iets gevlekt in een prille struik loert verlang ik naar jou of juist niet verzamel ik enkel stenen om te stapelen en sta ik op mijn…

Wanneer je 't hart laat spreken kan 't nooit verkeerd zijn. En als je niemand benadeelt moet 't wel de juiste keuze zijn.…

Willie Nelson staat bovenop het Witte Huis een joint te roken...…